Podczas modlitwy różańcowej rozważane były tajemnice radosne. Przy każdej stacji o. Krzysztof Sikora wypowiadał słowa rozważań poświęcone tematowi konferencji i związane z różańcem. - Podczas rozważań różańcowych nie uciekajmy od Biblii. To jest słowo Boże do nas, to słowo może w nas wypalić to co złe. Przez modlitwę ogień tworzy światło, dzięki któremu możemy jeszcze bardziej zweryfikować swoje życie a nawet się nawrócić. To światło jest wpisane w tajemnice różańcowe, aby iść pośród ognia. Ogień Ducha Świętego i modlitwy nie wypala tak, jak ogień ziemski, ale potrafi wypalić to, co nie jest bliskie Bogu, ale także może rozpalić serca i podpowiadać, jak człowieka ratować.

Kapłan przywołał przy tym historię zapisaną przez jedną z sióstr zakonnych. - Ojciec Tomasz Dieter przekazał świadectwo o swojej pracy kapelana. Codziennie odwiedzał chorych, a na jego liście była kobieta w śpiączce. Od tygodnia nie można było nawiązać kontaktu, a lista pacjentów się zwiększała, więc kobieta została wykreślona z listy. Jednakże, gdy był w szpitalu miał wyrzuty sumienia i poszedł do tej kobiety. Wszystko odbywało się bez zmian, była jak martwa, bez reakcji. Zaczął do niej mówić: Jestem ojciec Tomasz, dzisiaj jest poniedziałek i mówił o takich prostych rzeczach. Nagle przyszedł jej do głowy pomysł, aby udzielić jej absolucji. W tym momencie kobieta nagle usiadła i nie patrząc na niego, tylko na krzyż, wyciągnęła szeroko ręce, pochwaliła Miłosierdzie Boże i zmarła. Takie wyrzuty sumienia są także ogniem danym od Pana Boga.

Ojciec Sikora zachęcał do żarliwej modlitwy wspólnoty Żywego Różańca, bo przecież modlitwa jest ogniem danym przez Boga człowiekowi. Przywołując symbolikę wody, o. Sikora mówił o wodzie Chrztu, która nie czyni szkody człowiekowi. Chcąc przybliżyć tę tematykę, klaretyn przywołał troskę o przebaczenie. – Woda nieprzebaczenia jest dramatyczna. Po co nią nosić ze sobą. Po co zamęczać swoje ciało i psychikę, a później wszystko się rozsypuje – wskazał o. Sikora, dodając: - Problemy duchowe także mają wpływ na nasze zdrowie psychiczne. Woda nieprzebaczenia zatapia, a woda przebaczenia potrafi wynieść na wyżyny.

Przy kolejnej tajemnicy o. Krzysztof mówił o drodze życiowej człowieka i zachęcał, aby była do droga przy Chrystusie i z różańcem w ręku. Z kolei w ostatniej podkreślił rolę modlitwy za siebie. - Po to są kółka różańcowe, aby walczyć o człowieka i o jego godność. Ta modlitwa jest potrzebna wtedy, kiedy jest już ta ostatnia chwila i mogę o tym nie wiedzieć, ale Bóg to wie. Modlitwa jest ważna i jest wołaniem o ratunek. Bóg przychodzi do mnie z ratunkiem gdy ja się modlę i inni się za mnie modlą. Moja modlitwa ratuje innych ludzi i inni też potrzebują modlitwy – zaznaczył o. Sikora, opowiadając historię z autostrady A2 o wypadku samochodowym, gdy udzielił absolucji ofierze wypadków, który już umierał. Przy tym kapłan opowiedział o innych sytuacjach, które były taką ostatnią posługą, choć odbyły się w nieoczywistych okolicznościach. – Modlitwa za siebie i innych jest nam potrzebna, a Bóg za nią nam wynagrodzi i nie pozostawi nas samych – zakończył o. Krzysztof Sikora CMF.

Po zakończeniu modlitwy różańcowej o trwającym Synodzie Archidiecezji Wrocławskiej opowiadała Adriana Kwiatkowska.