Wśród 10 najchętniej odwiedzanych zabytków Lublina znalazła się Wieża Trynitarska.

Na sukces jednego z najbardziej rozpoznawalnych budynków miasta zapracował zespół osób pod kierunkiem ks. Łukasza Trzcińskiego. Dyrektor Muzeum Archidiecezji Lubelskiej dołożył wielu starań, by po pandemicznej przerwie wieża funkcjonowała nie tylko jako muzeum i najwyżej położony taras widokowy, ale przede wszystkim jako prężnie działająca instytucja kultury. Zaproponowane mieszkańcom miasta i diecezji oraz turystom wystawy, a także liczne koncerty i spacery tematyczne z wykorzystaniem multimediów, zaowocowały bardzo dobrym sezonem, czyniąc z Wieży Trynitarskiej niezwykłą wieżę kultury.

Nowe ścieżki

Chociaż w zimowe dni próżno pukać do zabytkowych drzwi - muzeum dla turystów otworzy się dopiero wiosną - za grubymi murami dokonują się kolejne zmiany w przestrzeni wieży. 7 grudnia został oficjalnie podsumowany 1 etap prac dofinansowanych ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Wspieranie działań muzealnych. Modernizacja stałej wystawy Muzeum Archidiecezji Lubelskiej na Wieży Trynitarskiej”. Za realizację projektu odpowiadają m.in. ks. Jakub Olech i ks. Jerzy Krawczyk. W wieży pojawiły się nowe eksponaty, składające się na dwie ścieżki: historyczną i teologiczną. - Początek ścieżek znajduje się w tzw. „obejściu”, gdzie została umieszczona oś czasu, na której zawarta jest historia zarówno budynku, jak i całej diecezji lubelskiej. Zgromadzono tu prawie wszystkie, a na pewno większość, ikonografii związanej z Wieżą Trynitarską, ukazującej jak ona wyglądała na przestrzeni wieków. Oś czasu, dostępną w języku polskim i angielskim, uzupełniają dwa panele dotykowe, za pomocą których można pogłębić wiedzę z zakresu historii naszej diecezji - wyjaśnia ks. Łukasz Trzciński. Ścieżka teologiczna, której nadano tytuł „Od narodzin w Chrystusie do spotkania w wieczności - historie rzeźbą pisane”, rozpoczyna się prezentacją zabytkowej chrzcielnicy i postaci Jana Chrzciciela, a także ukrzyżowanego Chrystusa. - Eksponując rzeźby w przestrzeni wieży, chcemy pokazać różne drogi, które prowadzą człowieka do świętości. Stąd po chrzcielnicy, która jest znakiem początku nowego życia w Chrystusie, umieszczone są rzeźby biskupa, rycerza, siostry zakonnej, niewiasty z dzieckiem, a także licznych świętych. Postaci te symbolicznie ukazują różne drogi, które prowadzą w tym samym kierunku, przez śmierć do życia wiecznego - wyjaśnia ksiądz dyrektor. Dzięki modernizacji, wszystkie zabytkowe eksponaty zostały odpowiednio zabezpieczone.

W górę!

Wieża Trynitarska jest najwyższym punktem zabudowy staromiejskiej Lublina. Została wzniesiona w 1693 r. w miejscu dawnej furty miejskiej jako dzwonnica. Obecny wygląd zawdzięcza przebudowie z 1819 r., a jej nazwa pochodzi od zakonu trynitarzy, którzy rezydowali w budynkach pojezuickich w latach 1781-1814. Budowla łączy funkcje wieży i bramy. Od lat 70. XX wieku mieści się w niej Muzeum Archidiecezjalne, a na szczycie znajduje się taras widokowy, z którego można podziwiać miasto z wysokości 40 metrów. By spojrzeć na Lublin z góry, trzeba pokonać 207 schodów. Na poszczególnych piętrach wieży, pomiędzy belkami nośnymi i dzwonami, prezentowane są zbiory przedmiotów kultu religijnego, m.in. rzeźby, ikony, obrazy oraz paramenty i stroje liturgiczne. W sezonie odbywają się liczne koncerty oraz warsztaty tematyczne.