Karolina Kaczorowska, wdowa po ostatnim prezydencie RP na uchodźstwie Ryszardzie Kaczorowskim, który zginął w katastrofie pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r., była 18 marca gościem Muzeum Monet i Medali Jana Pawła II w Częstochowie.

Na początku spotkania, w którym wzięła udział duża liczba mieszkańców Częstochowy, Gniewomir Rokosz - Kuczyński, przez 15 lat sekretarz ostatniego prezydenta RP na uchodźctwie Ryszarda Kaczorowskiego opowiedział o dziejach władz Rzeczypospolitej na emigracji.- Te władze przechowały suwerenność Rzeczypospolitej - mówił Gniewomir Rokosz - Kuczyński.

Następnie Karolina Kaczorowska dzieląc się wspomnieniami z wydarzeń swojego życia, od czasów II Wojny Światowej przez lata emigracji i wspólne życie z Prezydentem Ryszardem Kaczorowskim, opowiedziała o losie matek i dzieci, o ich tułaczce z Rosji sowieckiej i o pobycie w obozach kolonii brytyjskiej w Afryce, Persji i Indiach. - Warunki tam były prymitywne, bardzo trudne, ale to, że byliśmy wolni i wydostaliśmy się z Rosji, to był prawdziwy cud - opowiadała Karolina Kaczorowska.

W swoich wspomnieniach wiele miejsca poświęciła rodzącemu się polskiemu harcerstwu w obozach w Afryce, Persji i Indiach - Harcerstwo było początkowo jedynym miejscem wychowania i edukacji. Było trudno. Nie było książek, ale byliśmy szczęśliwi, że jesteśmy wolni - mówiła wzruszona wdowa po ostatnim prezydencie RP na uchodźstwie Ryszardzie Kaczorowskim.

„Od 1948 r. także pobyt w Anglii nie był łatwy. Jednak już wtedy tworzyła się Polska poza Polską.”- kontynuowała Karolina Kaczorowska wspominając przykry moment i chwile kiedy polscy żołnierze m. in. z armii Andersa i Maczka nie zostali zaproszeni do defilady zwycięzców w Londynie po II wojnie światowej.- Dla mojego brata, który jako 22 letni chłopak walczył pod Monte Cassino to było dramatyczne i bolesne przeżycie - dodała p. Kaczorowska.

Wspominając swojego męża Ryszarda Kaczorowskiego Karolina Kaczorowska podkreśliła, ze „harcerstwo to była świętość przesz całe życie.”- Patriotyzm rodzi się z małych prostych rzeczy - mówiła p. Kaczorowska.

O pierwszym pobycie w Polsce z mężem w listopadzie 1990 r. z racji przekazania insygniów władzy prezydenckiej Lechowi Wałęsie Karolina Kaczorowska podkreśliła, że „były to wzruszające chwile.”- Przejmująca była wizyta na Powązkach na grobach harcerzy m. in. „Zośki”. Przejmujące było to kiedy z mężem mogłam uklęknąć u stóp Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze - wspominała Karolina Kaczorowska.

„Kiedy mój mąż zginął w Smoleńsku mój najmłodszy wnuk powiedział: Babciu nie rozpaczaj dziadziuś życia nie zmarnował. Nawet zginął dla Polski. Te słowa były dla mnie największą nagrodą.”- zakończyła wzruszona p. Kaczorowska.

W części artystycznej wystąpił Chór Filharmonii Częstochowskiej „Collegium Cantorum” pod dyrekcją Janusza Siadlaka.

Również do południa Karolina Kaczorowska w Muzeum Monet i Medali Jana Pawła II spotkała się z młodzieżą.

Gospodarzem spotkania był Krzysztof Witkowski dyrektor Muzeum Monet i Medali Jana Pawła II w Częstochowie.