Otwarcie Muzeum Pana Tadeusza – nowej chluby stolicy Dolnego Śląska – miało miejsce 3 maja br., w święto polskości i zadumy nad dążeniami Polaków do niepodległości i wolności. Historia powstania Muzeum Pana Tadeusza związana jest z losami autografu tego cennego zabytku polskiej kultury słowa. W zamiarze autora – skromna idylla w modnym wówczas romantycznym stylu, z tęsknoty za wolną ojczyzną, za odchodzącą epoką – okazała się arcydziełem. Pisany w Paryżu w latach 1832-1834 rękopis sam poeta dwukrotnie sprzedał. Wykupywali go przyjaciele, wspomagając poetę w finansowych tarapatach i oddawali mu z powrotem. Po śmierci Adama jego syn Władysław sprzedał rękopis rektorowi Uniwersytetu Jagiellońskiego Stanisławowi Tarnowskiemu. Ten znakomity historyk literatury zamówił do jego przechowywania hebanową szkatułę, zdobioną płaskorzeźbami na wzór rysunków Juliusza Kossaka, przedstawiającymi sceny Poloneza, Koncertu Wojskiego czy Bitwy.

W obliczu wojny w 1939 r. Tarnowscy oddali rękopis w depozyt do lwowskiego Zakładu Ossolineum, by bezpiecznie przeczekał wojnę. Jednak w 1941 r. trafił do powstałej we Lwowie Niemieckiej Biblioteki Państwowej. W 1944 r., wykorzystując polecenie jej niemieckiego kierownictwa o ewakuacji zbiorów wobec sowieckiej ofensywy, Mieczysław Gębarowicz zarządził przewiezienie go do Krakowa. Niemcy próbowali przewieźć rękopis w głąb Rzeszy, jednak transport utknął w Zagrodnie k. Złotoryi. Tam odnaleźli go Polacy i przekazali Ossolineum. W 1989 r. Tarnowscy upomnieli się o depozyt. Ostatecznie w 1999 r. gmina Wrocław wykupiła od właścicieli prawa do rękopisu. Dziś, po 17 latach, w Kamienicy Pod Złotym Słońcem na wrocławskim Rynku otwarto Muzeum z misją pokazania światu dzieła, które kształtowało nowoczesne pojęcie tożsamości kulturowej. Czy uda się to osiągnąć w czasie dynamicznego rozwoju cybelkultury i przy negatywnych statystykach czytelnictwa? Jest duża nadzieja, że tak. W pierwszych dniach otwarcia Muzeum odwiedziły już tysiące osób. Ekspozycja prezentuje epokę, obyczaje szlachty, świat romantyzmu, politykę, kulturę tamtych czasów. Dyrektor Muzeum dr Marcin Hamkało zapewnia, że bardzo bogata w treści w przystępny sposób jest zaprezentowana zwiedzającym.

3 maja Muzeum zaprezentowało niespodziankę: oprócz słynnego rękopisu Mickiewicza można tu zobaczyć wypożyczony na 6 tygodni oryginał Konstytucji 3 maja z podpisem marszałka Stanisława Małachowskiego z 1791 r.