Reklama

„Na wszystko, co będzie - tak”

Muzyka jest dla mnie sposobem na wyrażanie siebie, ale przede wszystkim bezpośrednim doświadczaniem łaski. Wierzę głęboko, że piosenki tylko przez twórców przepływają i są dziełem Kogoś o wiele większego od nas wszystkich. Dlatego też myślę o sobie jako o kimś, kto jest na służbie, kto służy swoim talentem innym. (Marcin Styczeń)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Z twórczością Marcina Stycznia po raz pierwszy zetknęłam się przy okazji prezentacji książki „Ernest Bryll o trzeciej nad ranem”, której towarzyszył koncert „Bryllowanie”. Przyznaję, że wydarzenie to zwróciło moją uwagę dzięki nazwisku Brylla.
Okazuje się, że „Bryllowanie” to już trzecia płyta tego pieśniarza. Jak mówi o sobie Styczeń: - Wolę, aby myślano o mnie pieśniarz, nie piosenkarz, w ten sposób chcę odróżnić się od twórców komercyjnych i podkreślić swój związek z piosenką poetycką. Pierwsza płyta to „Pieśń o Bogu ukrytym”, na której Styczeń prezentuje własną muzykę do tekstów Karola Wojtyły. Płyta „21 gramów” jest prawie w całości autorska. Na płycie Styczeń śpiewa:
„Bez korzeni nie ma skrzydeł,
Choćbym wzleciał na wyżyny,
Choćbym wzbił się na sam szczyt,
Bez korzeni jestem nikt”.

Kim jest ten utalentowany artysta, który mierzy się z tekstami Ojca Świętego i z którym chętnie współpracuje Bryll? Można go zobaczyć nie tylko na scenie. Jest również dziennikarzem. W TVP1 w programie „Między ziemią a niebem” prowadzi serwis informacyjny i czat z widzami. Jest lektorem, można go też usłyszeć w wielu reklamach radiowych i telewizyjnych. Wcześniej przez wiele lat był prezenterem kilku warszawskich rozgłośni. Jak sam mówi: - Dziennikarstwo to zawód, ale przede wszystkim czuję się artystą.
Nie kończył szkoły muzycznej. Jest samoukiem, który swoich mistrzów szukał w drodze. Na początkowym etapie twórczym pracuje sam. - Nie potrafię napisać piosenki, gdy ktoś mnie słucha, potrzebuję samotności. Potem natomiast moi muzycy są niezbędni, bez ich talentów piosenki nie miałyby takiego kształtu. Zawsze pracuję z muzykami lepszymi od siebie.
W swoich tekstach zapytuje o sens wszystkiego: Po co żyjemy? Co się dzieje z tobą, ze mną, co się dzieje z każdym z nas? Jak żyć lepiej? Głębiej? Pełniej? Mądrzej? Te pytania są wynikiem doświadczeń.
W latach 1995-2000 był liderem olkuskiego zespołu „Forte”, z którym zdobył wiele nagród na festiwalach w całej Polsce. W 2005 r. założył własną Agencję Artystyczną SM-ART, której nakładem ukazały się trzy wyżej wymienione płyty. Jak mówi, swoją twórczością chce otwierać ludziom serca. Pewnie dlatego jego twórczość jest bardzo emocjonalnie odbierana przez publiczność. Piosenką odpowiada na to, co dzieje się w nim samym i wokół niego. Pisze o tych, którzy są dla niego ważni - o tych, którzy najbliżej, i o tych dalej, jak choćby o ks. Popiełuszce w piosence „Był gotowy na wszystko”. Ten utwór w jego wykonaniu został umieszczony na płycie wydanej przez „Niedzielę”: „Ks. Jerzy Popiełuszko. Męczennik za wiarę i ojczyznę”.
Pytam Marcina o współpracę z Bryllem. - Kiedy z Ernestem Bryllem spotkaliśmy się po raz pierwszy - opowiada - zapytał mnie: „A co ty byś chciał moją poezją ludziom powiedzieć?”. Zanim zdążyłem się odezwać, powiedział, że to można by zawrzeć w pytaniu: „Co się z nami stało?”. Poezja Ernesta Brylla jest mi bardzo bliska. Sam nie potrafiłbym tak napisać, ale bardzo odnajduję się w jego sposobie widzenia świata, człowieka i jego relacji z innymi ludźmi i z Bogiem. To genialny poeta, w jego twórczości najbardziej podoba mi się zaskakująca perspektywa. Bryll często podejmuje wątki biblijne, ale są one tylko przyczynkiem do głębszej refleksji, a nie tematem samym w sobie. Jak uderzy nas swoim słowem, to nie możemy się otrząsnąć. Uczę się od niego szacunku do słowa i umiejętności zadawania pytań.
A Bryll mówi: - Z Marcinem wspólnie koncertujemy od dwóch lat. To wrażliwy, utalentowany chłopak. Bardzo się cieszę, jak ktoś pracuje nad moimi wierszami. To znaczy, że musi coś w nich czuć. Dla mnie ważne jest, jeśli te teksty mają znaczenie dla ludzi, pomagają innym. Marcin mi udowadnia, że to jest dla niego ważne. Dla mnie to zaszczyt i szansa, bo on przenosi to jeszcze dalej.
Płyta „21 gramów” - jak mówi autor - to kawałek jego duszy. Jest bardzo osobista, prawie w całości autorska, porusza najważniejsze dla każdego z nas problemy: miłości, sensu życia, poszukiwania siebie i Boga.
„A gdyby tak w końcu uczuć nie tłumić,
Szczerze zapłakać, w radości się zgubić.
A gdyby tak znowu być wolnym jak dziecko,
Pójść swoją drogą i poczuć się lekko”.

Tytułowa piosenka „21 gramów” to rozmowa z samym sobą, próba przełamania swoich wewnętrznych ograniczeń na drodze do wolności, spełnienia i szczęścia. Jednym z tych ograniczeń jest lęk przed prawdziwą bliskością. W swoich piosenkach Styczeń przekazuje, że miłość wydaje się niemożliwa bez zwrócenia się do jej źródła, że prawdziwie wierzyć - to powiedzieć Bogu: „Za wszystko, co było - dziękuję, na wszystko, co będzie - tak”.
Praca nad pierwszą płytą „Pieśń o Bogu ukrytym” - jak podkreśla Marcin - to jeden z ważniejszych momentów w jego życiu. - Praca nad wierszami Wojtyły - mówi - pozwoliła mi ponownie zadać sobie fundamentalne pytania egzystencjalne: „Kim jestem? Jaki sens ma życie?”. A one prowadzą do Boga. Tam, gdzie są pytania, tam wiara się rozwija. Poezja Wojtyły jest bardzo głęboka, mistyczna, filozoficzna, przez co dla niektórych zbyt trudna. Znalazłem w niej ukojenie i prawdę, której wszyscy tak bardzo szukamy, ale jakoś znaleźć nie możemy. Może dlatego, że nie szukamy tam, gdzie powinniśmy - w swoim wnętrzu. A jak pisał Wojtyła: „Dalekie wybrzeża ciszy zaczynają się tuż za progiem”.
Marcin Styczeń koncertuje w kraju i za granicą. W 2009 r. zaprezentował swoje piosenki Polonii amerykańskiej. Współpracuje z wyjątkowymi muzykami: Tomaszem „Orłem” Rządem, Marcinem Kuczewskim, Michałem Przybyłą, Łukaszem „Sambą” Dmochewiczem.
Jego odbiorcy to - jak sam mówi - ludzie wrażliwi. - Prawda jest taka, że na naszych dotychczasowych koncertach pojawili się ludzie w różnym wieku - babcie, dziadkowie, ale też wnukowie. Są licealiści, studenci, ludzie o różnych zawodach i z różnym wykształceniem. Co ich łączy? Wydaje mi się, że wrażliwość. Odbiorcy mojej twórczości to ludzie wrażliwi na słowo i wartości najważniejsze: miłość, prawdę, wiarę, nadzieję...
Warto spotkać się ze słowem i muzyką Marcina Stycznia i razem z nim zanucić:
„Jak fala ku morzu, tak ja ku Tobie,
Dobry Boże, proszę, rozjaśnij mi tę drogę.
Niech w mroku nie gaśnie nadziei horyzont,
Niech niepewności kilometry jak najszybciej miną”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Benedykt XVI: Pasterz nie może być trzciną, która ugina się przy podmuchu wiatru

2025-02-05 18:25

[ TEMATY ]

Benedykt XVI

Abp Antonio Guido Filipazzi

Grzegorz Gałązka

5 lutego 2011 r., dokladnie 14 lat temu, Benedykt XVI udzielił sakry biskupiej pięciu kapłanom: Chińczykowi, Hiszpanowi, Wenezuelczykowi i dwom Włochom. Trzech z nich - ks. Savia Hona Tai-Fai, ks. prał. Marcella Bartolucciego i ks. prał. Celsa Morgę Iruzubietę - w grudniu ub.r. mianował sekretarzami różnych kongregacji Kurii Rzymskiej, a dwóch - ks. prał. Antonia Guida Filipazziego i ks. prał. Edgara Penę Parrę - w styczniu br., nuncjuszami apostolskim. Publikujemy homilię, którą wygłosił ówczesny papież.

«Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo» (Łk 10, 2). Te słowa z Ewangelii dzisiejszej Mszy św. w tej chwili dotyczą szczególnie bezpośrednio nas. Jest to czas misji: Pan posyła was, drodzy przyjaciele, na swoje żniwo. Powinniście współpracować w posłannictwie, o którym mówi prorok Izajasz w pierwszym czytaniu: «Pan (...) Posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim, bym opatrywał rany serc złamanych» (Iz 61, 1). Na tym polega praca przy żniwie na polu Bożym, na polu historii ludzkiej — na niesieniu ludziom światła prawdy, na uwalnianiu ich od ubóstwa prawdy, które jest prawdziwym smutkiem i prawdziwym ubóstwem człowieka. Na niesieniu im radosnej wieści, która jest nie tylko słowem, ale wydarzeniem: sam Bóg, we własnej osobie, przyszedł do nas. Bierze nas za rękę, pociąga nas ku górze, do siebie, i dzięki temu zranione serce zostaje uleczone. Dziękujmy Panu za to, że posyła robotników na żniwo historii świata. Dziękujmy za to, że posyła was, za to, że powiedzieliście «tak» i że teraz ponownie wypowiecie swoje «tak», aby być robotnikami Pana dla ludzi.
CZYTAJ DALEJ

Papież zachęca Polaków do modlitwy za duchownych w krajach ubogich i ogarniętych wojną

2025-02-05 09:30

[ TEMATY ]

papież Franciszek

Papież do Polaków

audiencja ogólna

PAP/EPA/MAURIZIO BRAMBATTI

Do modlitwy za kapłanów i osoby konsekrowane, którzy posługują w krajach ubogich i ogarniętych wojną, zwłaszcza na Ukrainie, Bliskim Wschodzie i w Demokratycznej Republice Konga zachęcił Franciszek Polaków podczas dzisiejszej audiencji ogólnej.

Oto słowa Ojca Świętego:
CZYTAJ DALEJ

Benedykt XVI: Pasterz nie może być trzciną, która ugina się przy podmuchu wiatru

2025-02-05 18:25

[ TEMATY ]

Benedykt XVI

Abp Antonio Guido Filipazzi

Grzegorz Gałązka

5 lutego 2011 r., dokladnie 14 lat temu, Benedykt XVI udzielił sakry biskupiej pięciu kapłanom: Chińczykowi, Hiszpanowi, Wenezuelczykowi i dwom Włochom. Trzech z nich - ks. Savia Hona Tai-Fai, ks. prał. Marcella Bartolucciego i ks. prał. Celsa Morgę Iruzubietę - w grudniu ub.r. mianował sekretarzami różnych kongregacji Kurii Rzymskiej, a dwóch - ks. prał. Antonia Guida Filipazziego i ks. prał. Edgara Penę Parrę - w styczniu br., nuncjuszami apostolskim. Publikujemy homilię, którą wygłosił ówczesny papież.

«Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo» (Łk 10, 2). Te słowa z Ewangelii dzisiejszej Mszy św. w tej chwili dotyczą szczególnie bezpośrednio nas. Jest to czas misji: Pan posyła was, drodzy przyjaciele, na swoje żniwo. Powinniście współpracować w posłannictwie, o którym mówi prorok Izajasz w pierwszym czytaniu: «Pan (...) Posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim, bym opatrywał rany serc złamanych» (Iz 61, 1). Na tym polega praca przy żniwie na polu Bożym, na polu historii ludzkiej — na niesieniu ludziom światła prawdy, na uwalnianiu ich od ubóstwa prawdy, które jest prawdziwym smutkiem i prawdziwym ubóstwem człowieka. Na niesieniu im radosnej wieści, która jest nie tylko słowem, ale wydarzeniem: sam Bóg, we własnej osobie, przyszedł do nas. Bierze nas za rękę, pociąga nas ku górze, do siebie, i dzięki temu zranione serce zostaje uleczone. Dziękujmy Panu za to, że posyła robotników na żniwo historii świata. Dziękujmy za to, że posyła was, za to, że powiedzieliście «tak» i że teraz ponownie wypowiecie swoje «tak», aby być robotnikami Pana dla ludzi.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję