Dzisiaj podarki dla dzieci: piosenka, wiersz i obraz. Pełna radości piosenka harcerska „Jak dobrze nam...”. Wiersz „Papuszy” - Bronisławy Wajs, wspaniałej poetki cygańskiej. Wiersz promieniujący miłością do przyrody. Las to przecież mała ojczyzna Cyganów - Romów. Piszę - Cyganów, bo kocham to słowo i pamiętam z dzieciństwa wycieczki z rodzicami do obozu Cyganów. Mam w oczach i w sercu wspomnienie ogniska i dźwięk skrzypiec, śpiewów i zabaw małych Cyganiątek. I mój obraz - „W środku lasu”. Znalazłem takie zaczarowane miejsce... Dzieciaki! Przyroda uśmiecha się do Was.

Ach, moje lasy!

Bronisława Wajs - „Papusza”

Ach, moje lasy!
Za nic na świecie was nie zamienię,
Nie oddam ani za złoto, ani za drogie kamienie,
choć kamienie drogie błyskają jak ogień
i ludzie zachwycają się nimi.
A moje kamienne góry i głazy nad strumieniem
droższe są, gdy w blasku stoją,
niż drogie kamienie,
którymi ludzie zdobią dłonie.
Ach, lasy kochane, wasz powiew i zapach wasz
niesie zdrowie!
Ileście cyganiąt wychowały,
jak gęstwę swoich krzaczków małych.
Wiatr sercami jak liśćmi porusza
i niczego się nie boi dusza.
Dzieci śpiewają piosenkę,
choć spragnione i o głodzie,
skaczą i tańcują pięknie
- las je tego uczył co dzień.

Jak dobrze nam...

Muzyka i słowa: autorzy nieznani

Jak dobrze nam zdobywać góry
i młodą piersią chłonąć wiatr,
prężnymi stopy deptać chmury
i palce ranić ostrzem Tatr.

Jak dobrze nam głęboką nocą
wędrować jasną wstęgą szos,
patrzeć, jak gwiazdy niebo złocą,
i czekać, co przyniesie los.

Jak dobrze nam po wielkich szczytach
wracać w doliny, progi swe,
przyjaciół jasne twarze witać -
o, młoda duszo, raduj się!