Kościół jako miejsce zgromadzenia wspólnoty wierzących jest także znakiem świątyni Boga zbudowanej z żywych kamieni. Poświęcenie kościoła przypomina sakramenty chrztu i bierzmowania poprzez, które człowiek staje się członkiem jednego ciała jakim jest Kościół. Jako budowla jest on czytelnym znakiem niewidzialnej budowli Bożej i miejscem gromadzenia się ludu Bożego. Uroczyste poświęcenie kościoła jest więc nie tylko zwieńczeniem wieloletniej pracy, ale jest przede wszystkim aktem liturgicznym, w którym biskup przeznacza wzniesioną przez wiernych budowlę na miejsce zgromadzeń i tworzenia się parafialnej wspólnoty.

29 października nastąpiła uroczyste poświęcenie kościoła p.w. św. Antoniego Padewskiego w Lublinie, którego dokonał abp Józef Życiński. Początek prac duszpasterskich datuje się w tej parafii na grudzień 1986 roku. Kościół i otaczające go obiekty sakralne zaprojektowali lubelscy inżynierowie z architektem Antonim Hermanem na czele. Świątynię wybudowano sprawnie i w krótkim czasie dzięki zaangażowaniu parafian i duszpasterzy, a szczególnie proboszcza ks. Stanisława Roga. Po 12 latach budowy w Roku Wielkiego Jubileuszu i przygotowaniu duchowym poprzez Misje Jubileuszowe parafia mogła obchodzić tę ważną uroczystość, która włączyła kościół św. Antoniego we wspólnotę kościołów lubelskich.

Liturgię poświęcenia rozpoczęła uroczysta procesja będąca symbolem hierarchiczności Kościoła i wzięcia w posiadanie przez Księdza Arcybiskupa nowego kościoła. Potem nastąpiła aspersja czyli błogosławieństwo wody i pokropienie nią wiernych na znak pokuty i przypomnienia chrztu, który włączył nas do Chrystusowego Kościoła Po powitaniu Metropolity przez dzieci i młodzież, Ksiądz Proboszcz powitał budowniczych świątyni, przybyłych gości i parafian. To właśnie w ich intencji została odprawiona Msza Św. dziękczynna w ten niedzielny wieczór, którą koncelebrowali min. Kanclerz Kurii Metropolitalnej ks. Artur Miziński, ks. Józef Siemczyk, ks. Mirek Zając, ks. Tomasz Adamczyk, i inni kapłani związani z parafią. Komentatorem uroczystości był wikariusz biskupi ds. zakonnych ks. Józef Szczypa.

Przed homilią nastąpił obrzęd pokazania księgi Pisma Świętego i czytanie Ewangelii. Rozpoczynając kazanie Arcypasterz naszej archidiecezji powiedział: "W świętym czasie łaski Wielkiego Jubileuszu przynosicie Chrystusowi w darze wielkie wotum, dar waszych serc i waszej chrześcijańskiej wrażliwości - tę świątynię, w której wzrastać będzie kolejne pokolenie i formować się piękne dusze na progu Trzeciego Tysiąclecia wiary" . To oznaka, że ta wspólnota parafialna chce z Chrystusa uczynić fundament życia. Tak bardzo zmienił się świat od przyjęcia przez Polskę chrześcijaństwa, a ludzkie tęsknoty pozostały niezmienne: za pięknym życiem, sensem, łaską Bożą, radością i pokojem ducha. Kościół we współczesnym świecie jest schronieniem przed prymitywizmem, bezsensem, agresją, nienawiścią, bezmyślnością i stępieniem moralnym. Ksiądz Arcybiskup wskazał na przesłanie zawarte dla wszystkich w ołtarzu, którego centrum stanowi krzyż, zaś po bokach znajdują się wizerunki Matki Boskiej Częstochowskiej i św. Antoniego. Krzyż stanowi istotę chrześcijaństwa, Maryja stanowi wzór pokory, bezinteresownej miłości i bezgranicznego zaufania Bogu, zaś patron parafii symbolizuje jedność serc chrześcijan na różnych krańcach Ziemi. Na zakończenie homilii życzył zebranym opieki św. Antoniego, aby za jego wstawiennictwem kształtowali wartości chrześcijańskie i swoją wierność Bogu.

Po Litanii do Wszystkich Świętych nastąpiło poświęcenie kościoła. Ksiądz Arcybiskup pokropił pobłogosławioną wodą budynek kościoła oraz odmówił modlitwę w której prosił Boga, aby był w nim obecny swoją łaską, by Duch Święty uczynił skutecznymi wszystkie czynności święte w nim sprawowane. Zaraz po tym nastąpiły trzy obrzędy wyjaśniające: namaszczenie, okadzenie i oświetlenie ołtarza i kościoła. Ołtarz chrześcijański jest znakiem Chrystusa namaszczonego Duchem Świętym, dlatego poświęca się ołtarz olejem krzyżma św. Namaszczenie ścian kościoła w 12 miejscach oznacza, że jest on zbudowany na fundamencie 12 apostołów i Chrystus panuje nad całym światem. Okadzenie wnętrza to symbol stania się tego budynku - domem modlitwy.

Na zakończenie uroczystości, w myśl słów, że "Pan Bóg w swoich dziełach posługuje się ludźmi" Ksiądz Proboszcz podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do zbudowania świątyni i wspólnoty św. Antoniego.