- Osoby konsekrowane modlą się za wszystkich i pełnią ofiarną służbę w przeróżnych dziełach apostolskich, głosząc przede wszystkim Dobrą Nowinę o Bogu, który kocha każdego człowieka. Patrząc na nich możemy powiedzieć, że są to ludzie Boga! – mówił biskup Marek Marczak, podczas nieszporów odmówionych wspólnie z przedstawicielami zakonów żeńskich, męskich, kapłanów diecezjalnych i wiernych świeckich w Dniu Życia Konsekrowanego.

Modlitwa wieczorna Kościoła odbyła się w klasztorze Karmelitanek Bosych w Łodzi. W trakcie liturgii czytań celebrans wyjaśnił historię powstania uroczystości Ofiarowanie Pańskiego. - Kiedyś to święto nazywano świętem oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny. Dopiero odnowa liturgiczna Soboru Watykańskiego II doprowadziła do zmiany tej nazwy, głownie po to aby wydobyć na pierwszy plan chrystocentryczne znaczenie tego święta. Święto to jest bogate w symbolikę światła. Święto Ofiarowania Pańskiego jest jednym z najdawniejszych świąt w kościele, najpierw wschodnim, gdzie było już obchodzone w IV wieku. Dwa wieki później pojawiło się również w kościele zachodnim. W Jerozolimie zazwyczaj nocą odbywały się uroczyste procesje ze świecami. Od X wieku pojawił się obrzęd poświęcania świec. Płomień symbolizuje Jezusa – Światłość Świata. W starożytnym Rzymie odbywała się także jedna z najstarszych procesji maryjnych, w której wszyscy nieśli zapalone świece. I prawdopodobnie ta procesja do Bazyliki Mati Boskiej Większej nadała świętu pańskiemu charakter maryjny, który z wolna zaczął przeważać – mówił biskup Marek.

W dalszej części sufragan łódzki opisał polskie tradycje związane z obchodzeniem dnia 2 lutego. - W tradycji polskiej święto to nadal nazywane jest Matki Boskiej Gromnicznej. Nazwa pochodzi od gromów, przed którymi miały chronić, stawiane w oknach, zapalone świece. Gromnica oczywiście nawiązuje do wielkanocnego Paschału, który oznacza jego zwycięstwo nad śmiercią, grzechem i szatanem. W kościele dokonujemy dziś poświęcenia świec, a liturgię rozpoczyna obrzęd błogosławieństwa świec i procesji z nimi na miejsce sprawowania Eucharystii. Chrystus Światłość świata oraz Maryja pod postacią gromnicy prowadzi nas od 1997 roku, za sprawą Jana Pawła II do dnia 2 lutego, kiedy to kościół obchodzi Dzień Życia Konsekrowanego (…) Dzień ten staje się dla całego Kościoła i dla każdego z nas doskonałą okazją do refleksji na temat życia poświęconego Bogu. Chcemy dziś zobaczyć życie konsekrowane jako rzeczywisty dar pochodzący od Boga. Życie konsekrowane jest oddaniem siebie Bogu, między innymi poprzez praktykowanie rad ewangelicznych – czystości, ubóstwa czy posłuszeństwa. Siostry i bracia zakonni oraz członkowie instytutów świeckich, stowarzyszeń życia apostolskiego, konsekrowane dziewice, wdowy, wdowcy, tak jak Jezus w świątyni jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie Bogu. To ofiarowanie jest tak naprawdę odpowiedzią na dar jaki człowiek otrzymuje od Boga. Dzięki profesji rad ewangelicznych, charakterystyczne przymioty Jezusa – jego dziewictwo, jego ubóstwo, jego posłuszeństwo, stają się w pewien swoisty i trwały sposób, widzialne w świecie, właśnie poprzez osoby konsekrowane. A wierni, którzy spotykają ludzi konsekrowanych, zwracają swój wzrok ku tajemnicy Królestwa Bożego, które jest obecne w historii właśnie przez dar pochodzący od Boga, który odbija się echem w darze każdego człowieka. Osoby życia konsekrowanego mają wzrok utkwiony w Niebo! Choć jesteśmy zanurzeni w doczesności, stąpamy nogami po ziemi, to celem naszego życia jest Królestwo Niebieskie – podkreślił biskup Marczak.

W ostatniej części swojej wypowiedzi, biskup Marek podkreślił wielkie znaczenie osób życia konsekrowanego dla Kościoła. - Oddając się do dyspozycji Chrystusa w Kościele, osoby konsekrowane, stają się dla nas braćmi i siostrami, dokładnie tak jak Jezus. Osoby konsekrowane modlą się za wszystkich i pełnią ofiarną służbę w przeróżnych dziełach apostolskich, głosząc przede wszystkim Dobrą Nowinę o Bogu, który kocha każdego człowieka. Patrząc na nich możemy powiedzieć, że są to ludzie Boga! Dziś chcemy dziękować Panu Bogu za dar życia konsekrowanego i za obecność tego charyzmatu w życiu Kościoła. Zgodnie z myślą św. Jana Pawła II, aby ustanowić Dzień Życia Konsekrowanego, dziękujemy za zakony i instytuty kontemplacyjne, za instytuty świeckie, za stowarzyszenia życia apostolskiego, ale także za tych, którzy w ukryciu swojego serca, oddają się Bogu przez szczególną konsekrację. Chcemy dziękować także wszystkim, którzy usłyszeli głos powołania do takiego życia. Modlimy się za Was, byście dokonywali wierności złożonym słowom, budując się wzajemnie i jedni drugich. Niech ludzie naszych czasów nie zapominają, poprzez wasz przykład, podnosić oczy ku górze! Wy nie tylko należycie do Chrystusa, ale staliście się Chrystusem! – zakończył biskup Marczak.

Po zakończonych nieszporach biskup Marek Marczak podziękował siostrom i braciom zakonnym, kapłanom diecezjalnym i wiernym świeckim za wspólną modlitwę brewiarzową.