Dzisiaj - pieśń poświęcona Matce Bożej, Patronce Ziemi Lubomelskiej na Wołyniu. Autorem pieśni jest, żyjący w Chełmie, wołyński poeta Krzysztof Kołtun, założyciel Towarzystwa Rodzin Kresowych. Melodię napisał kompozytor Leszek Opała. Słynący łaskami, siedemnastowieczny wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem, przybranej w płaszcz gwiaździsty, obraz z ufundowanego w 1412 r. przez Władysława Jagiełłę kościoła Świętej Trójcy w Lubomlu, po II wojnie został umieszczony w kościele w Polichnie k. Kraśnika w archidiecezji lubelskiej - zabrał go tam ze sobą ostatni proboszcz lubomelski - ks. Stefan Jastrzębski. Ksiądz Stefan został proboszczem Polichny. We wrześniu 1997 r. kopia Cudownego Obrazu Matki Bożej Lubomelskiej powróciła do kościoła w Lubomlu, przywieziona przez pielgrzymów z Polichny. 13 maja 2000 r. w Płowanicach k. Chełma na Zjeździe Wołynian Ziemi Lubomelskiej pieśń Lubomelska Panienka wykonał zespół „Lechici” z Hrubieszowa. Od tej pory pątnicy śpiewają ją na kresowych pielgrzymkach. Ofiarujmy tę pieśń Ojcu Świętemu w miesiącu radosnej rocznicy jego Pontyfikatu. Niech Matka Boża w Lubomelskim Cudownym Wizerunku nieustannie czuwa nad Tobą,Ojcze Święty. Tulą się do Ciebie serca Kresowian.

Lubomelska Panienka 2000 r.

Słowa: Krzysztof Kołtun
Muzyka: Leszek Opała

A gdzież byłaś Można Pani
z dawnych wieków Królowa.
Ruinami stały mury
Świątynia Jagiełłowa.
A Lubomla stara sława
rozsypywała się w proch.
Wojna dzieci w świat wygnała,
Krzyż kościoła spadł na dach

Z prochów sławy Ojców naszych
Rozniósł się po świecie płacz.
Tam niszczeją święte mury,
które Król na Dom Ci dał
Lecz nie zgasło światło z nieba
Lubomelska Jutrzenko.
Dzieci Twoich łez rozsianych
Cicha Pocieszycielko

Powróciłaś Gwiazdo Śliczna
do kościoła Jagiełły.
Chociaż dzieli nas granica,
pielgrzymować będziemy
Pod płaszcz gwiazdami świecący
tulim myśli i śpiew serc.
Lubomelska Można Pani
Nad Wołyniem jasno świeć