Gdy w Dąbrowicy wypoczywają osoby niepełnosprawne, niezależnie od pogody zawsze świeci słońce.
Jedni są tu po raz pierwszy, inni nie mogą zliczyć, od kiedy przyjeżdżają w wakacje do „Domu Spotkania” Caritas. Wszyscy zgodnie podkreślają, że 10 dni to za mało, by nacieszyć się Bogiem i sobą. Jednak z wdzięcznością przyjmują dar wyjątkowej wspólnoty, która daje tyle radości i siły, że wystarcza do kolejnych wakacji.
W turnusie, który trwa do 27 sierpnia, bierze udział 45 osób niepełnosprawnych ruchowo i intelektualnie, w większości podopiecznych domów pomocy społecznej, którzy w ubiegłym roku z powodu pandemii nie mieli takiej możliwości. Teraz z podwójną radością wraz z duszpasterzem ks. Bogusławem Suszyło oraz grupą wolontariuszy uczestniczą w konferencjach, Mszach św. i nabożeństwach. Spotkaniom towarzyszy hasło „Nowe życie, nowa dusza”. Dla wielu wspólna modlitwa w kaplicy, kościele parafialnym, a przy dobrej pogodzie w „katedrze pod świerkami”, jest czasem doświadczania Bożej obecności.
Reklama
25 sierpnia do Dąbrowicy przyjechał bp Adam Bab. Radosne spotkanie i Msza św. były okazją do spojrzenia na siebie w Bożym świetle. - Nie ma żadnych podziałów, wszyscy ludzie są tacy sami: zarówno dają siebie innym, jak i przyjmują dar obecności drugiego człowieka. Wymiana dobra służy wzajemnemu uświęcaniu. Jesteście dobrymi narzędziami w ręku Boga, jeśli macie dobre serca - powiedział ksiądz biskup.
O godz. 11.30 czasu lokalnego 3 września samolot Airbus 330 włoskich linii lotniczych ITA z papieżem na pokładzie wylądował na lotnisku "Soekarno-Hatta" w Dżakarcie. Franciszek jest trzecim papieżem, który odwiedza Indonezję, po świętym Pawle VI w 1970 roku i świętym Janie Pawle II w 1989 roku. Od stolicy Indonezji rozpoczął on swą 45. podróż zagraniczną, w ramach której do 13 września odwiedzi także Papuę-Nową Gwineę, Timor Wschodni i Singapur.
U podnóża samolotu papieża powitali m. in. przedstawiciele Konferencji Episkopatu Indonezji z arcybiskupem Dżakarty, kard. Ignatiusem Suharyo Hardjoatmodjo, nuncjusz apostolski w Indonezji abp Piero Pioppo, minister ds. religijnych indonezyjskiego rządu oraz dwoje dzieci w tradycyjnych strojach, które ofiarowały mu kwiaty.
Jeden z najwybitniejszych papieży i filarów średniowiecznej kultury, znakomity duszpasterza, doktor Kościoła Zachodniego, reformator liturgii i postać, z którą legendarnie wiąże się określenie „chorał gregoriański”.
Grzegorz urodził się w 540 r. w Rzymie. Piastował różne urzędy cywilne, aż doszedł do stanowiska prefekta Rzymu. Po czterech latach rządów opuścił to stanowisko i wstąpił do benedyktynów. Własny dom zamienił na klasztor. Ten czyn zaskoczył wszystkich – pan Rzymu został ubogim mnichem. Dysponując ogromnym majątkiem, Grzegorz założył jeszcze 6 innych klasztorów. W roku 577 papież Benedykt I mianował Grzegorza diakonem, a w roku 579 papież Pelagiusz II uczynił go swoim przedstawicielem, a następnie osobistym sekretarzem. Od roku 585 był także opatem klasztoru.
Wybór na papieża
W 590 r. zmarł Pelagiusz II. Na jego miejsce jednogłośnie przez aklamację wybrano Grzegorza. Ten w swojej pokorze wymawiał się. Został jednak wyświęcony na kapłana, następnie konsekrowany na biskupa. W tym samym 590 r. nawiedziła Rzym jedna z najcięższych w historii tego miasta zaraza. Papież Grzegorz zarządził procesję pokutną dla odwrócenia klęski. Podczas procesji nad mauzoleum Hadriana zobaczył anioła chowającego wyciągnięty, skrwawiony miecz. Wizję tę zrozumiano jako koniec plagi.
Pracowity pontyfikat
Pontyfikat papieża Grzegorza trwał 15 lat. Codziennie głosił Słowo Boże. Zreformował służbę ubogich. Wielką troską otoczył rzymskie kościoły i diecezje Włoch. Był stanowczy wobec nadużyć. Ujednolicił i upowszechnił obrządek rzymski. Od pontyfikatu Grzegorza pochodzi zwyczaj odprawiania 30 Mszy św. za zmarłych – zwanych gregoriańskimi.
Podziel się cytatemPrzy bardzo licznych i absorbujących zajęciach publicznych Grzegorz także pisał. Zostawił po sobie bogatą spuściznę literacką. Święty Grzegorz zmarł 12 marca 604 r. Obchód ku jego czci przypada 3 września, w rocznicę jego biskupiej konsekracji. Średniowiecze przyznało mu przydomek Wielki. Należy do czterech wielkich doktorów Kościoła Zachodniego.
Zbliżający się do 88. urodzin Biskup Rzymu wyruszył w dwunastodniową podróż, podczas której pokona ponad 30 tys. kilometrów, przemierzając Azję i Oceanię, gdzie stykają się ze sobą dwa giganty cywilizacyjne i demograficzne: subkontynent indyjski oraz Chiny. Celem podróży jest umocnienie wiary i lokalnego zakorzenienia katolików, a także nadanie Kościołowi kluczowej roli w prowadzeniu dialogu i budowaniu pokoju w regionie.
Indonezja - najbardziej muzułmański kraj świata. Timor Wschodni - najbardziej katolicki kraj świata. Papua-Nowa Gwinea, to rozległa i biedna kraina Oceanii. Singapur, to bogate, skondensowane mikropaństwo w Azji. Taki opis, inspirowany dickensowskim sposobem pisania o pełnych przeciwieństw losach Europy, doskonale pasuje do czterech krajów, pełniących zaszczytną rolę gospodarzy 45. podróży apostolskiej Franciszka.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
