Jak podkreślił prowadzący uroczystość red. Marek Zając, tegoroczna gala była szczególną, ponieważ wręczana była również Nagroda za ubiegły rok, a to zdarzyło się po raz pierwszy w historii. Laureatami 73. Nagrody im. Włodzimierza Pietrzaka zostało Wyższe Seminarium Duchowne we Włocławku, które w ubiegłym roku obchodziło 450-lecie istnienia, a także Fundacja Dzieło Nowego Tysiąclecia w 20. rocznicę powstania oraz wybitny rzeźbiarz prof. Gustaw Zemła. Laureaci obecni byli na gali i odebrali wyróżnienia z rąk przedstawicieli kapituły Nagrody.

Wśród tegorocznych nagrodzonych znalazło się Dzieło Lasek, założone przez Służebnicę Bożą Matkę Elżbietę Czacką. Tworzą je niewidomi, współpracownicy świeccy Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi oraz Siostry Franciszkanki Służebnice Krzyża. Nagrodzone zostało za pełną miłości służbę, ewangeliczne świadectwo braterstwa oraz wkład w odnowę Kościoła.

Laudację ku czci Dzieła Lasek wygłosił bp prof. Michał Janocha. Hierarcha zwrócił uwagę na trzy wymiary życia założycielki Lasek Służebnicy Bożej Matki Elżbiety Róży Czackiej. - Jej upadek z konia w młodym wieku, w wyniki którego na zawsze utraciła wzrok, stał się ziarnem, z którego wyrosło Dzieło Lasek – podkreślił bp Janocha. Wskazał również, że Triuno, czyli urzeczywistniona przez Matkę Czacką wizja społeczności łączącej środowisko osób niewidomych, sióstr zakonnych i świeckich współpracowników sto lat temu było pomysłem wyprzedzającym tamte czasy.

Biskup zaznaczył ponadto, że paschalny wymiar życia Matki Elżbiety, który wyrażał się przez zawołanie: „Przez Krzyż do Nieba” nie byłby możliwy bez głębokiej wiary. – Laski formowały i formują osoby niewidome od strony pedagogicznej, rehabilitacyjnej i ludzkiej poprzez aspekt duchowy i intelektualny. Łączą trzy źródła duchowości: benedyktyńską, franciszkańską i tomistyczną – podkreślił biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej.

Nagrodę odebrali s. Sara Kieliszek oraz Paweł Kacprzyk, prezes Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi, który powiedział, że w Laskach poprzez współpracę osób niewidomych, konsekrowanych i świeckich wnoszone są wartości chrześcijańskie, które są ponadczasowe i ciągle ważne.

Kolejny tegoroczny laureat ks. prof. Mirosław Wróbel jest Dyrektorem Instytutu Nauk Biblijnych KUL, Kierownikiem Katedry Filologii Biblijnej i Literatury Międzytestamentalnej, Dyrektorem i Redaktorem Naukowym projektu „Biblia Aramejska” oraz Kierownikiem Kursu Formacji Biblijnej KUL. Nagrodę przyznano mu za naukowe dokonania w dziedzinie nauk biblijnych oraz apostolskie dzielenie się Słowem Bożym, szczególnie z młodzieżą.

W laudacji ks. dr Dariusz Wojtecki, asystent kościelny Civitas Christiana, przybliżył biografię laureata. Zwrócił uwagę, że choć w szkole średniej jego pasją była biologia i myślał o studiach medycznych, został lekarzem dusz, wybierając kapłaństwo. Podkreślił, że oprócz pracy naukowej ks. prof. Wróbel jest także przewodnikiem po Ziemi Świętej i popularyzatorem Biblii zwłaszcza wśród młodzieży. – Jedną z dewiz życiowych laureata są słowa: „W mocy Ducha Świętego nie ma rzeczy niemożliwych do zrobienia” – zaznaczył ks. dr Wojtecki.

Dziękując za przyznane wyróżnienie, ks. prof. Wróbel podkreślił, że nagroda jest dla niego wyzwaniem, aby ten laur nigdy nie spłycił jego drogi do nieba.

Wśród nagrodzonych znalazła się także Fundacja Małych Stópek, którą uhonorowano za mężną i bezkompromisową służbę życiu – w wymiarze formacyjnym, edukacyjnym i pomocowym.

Wygłaszając laudację, bp Wiesław Mering, biskup senior diecezji włocławskiej, zaznaczył, że jest pełen uznania dla gorliwości i kompetencji Fundacji. Zwrócił uwagę na fakt, że obecnie coraz częściej mówi się o likwidacji „starej” kultury, aby oswobodzić człowieka z opresyjnych uwarunkowań – małżeństwa, rodziny, płci. – Człowiek ma odrzucić wszystko, co odziedziczył, aby poczuć się wolnym. To jest pedagogika wstydu. Chodzi o to, aby wychować człowieka samotnego bez oparcia w tradycji, kulturze, rodzinie. Sprawa ludzkiego życia jest częścią tej kultury, która ma być zniszczona – przestrzegał bp Mering i dodał, cytując Nietschego, że na naszych oczach dokonuje się „przewartościowanie wszystkich wartości”, a etykę próbuje się budować poza dobrem i złem.

- Mądrości i dobroci uczą nas nie idee, ale chcący działać mądrzy i dobrzy ludzie - podkreślił hierarcha.

W imieniu Fundacji nagrodę odebrał jej prezes ks. Tomasz Kancelarczyk.

Nagroda im. Włodzimierza Pietrzaka powstałą w lutym 1948 roku, a po raz pierwszy została przyznana i wręczona 9 maja tegoż roku. Od tamtego czasu jest przyznawana nieprzerwanie corocznie za wybitną twórczość naukową, artystyczną, literacką, osiągnięcia w pracy formacyjnej, kulturalno-społecznej i edukacyjnej, będące świadectwem uniwersalnych wartości i postaw ludzkich, chrześcijańskich i patriotycznych. Spełniała ona zawsze rolę inspirującą wobec twórczości, działalności i postaw mających swe źródło w chrześcijańskim humanizmie.

Nagroda zrodziła się z troski i poczucia odpowiedzialności za katolicką twórczość kulturalną i intelektualną w Polsce. W czasach, kiedy mecenat państwowy preferował ateistyczny system wartości i skutecznie ograniczał rozwój kultury chrześcijańskiej, Nagroda im. Włodzimierza Pietrzaka była jedną z niewielu inicjatyw społecznych, które otwarcie służyły kulturze katolickiej.

Laureatami nagrody są m.in.: Roman Brandstaetter, Ernest Bryll, Jan Dobraczyński, Zofia Kossak, ks. Jan Twardowski, Krzysztof Penderecki, Katolickie Uniwersytet Lubelski, Antonina Krzysztoń, ks. Roman Dzwonkowski, dr hab. Włodzimierz Fijałkowski, o. dr Jerzy Tomziński, ks. prof. dr hab. bp Bohdan Bejze.

Patron nagrody Włodzimierz Antoni Pietrzak (1913-1944), z wykształcenia prawnik, swoją pasję twórczą realizował głównie jako pisarz, krytyk literacki, teoretyk kultury, publicysta, ale również działacz społeczny i polityczny, wreszcie żołnierz-powstaniec. Zginął podczas Powstania Warszawskiego.