Bp Damian Bryl urodził się 10 lutego 1969 r. w Jarocinie.

W latach 1988-1994 odbywał formację filozoficzno-teologiczną w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu. Święcenia kapłańskie przyjął 26 maja 1994 r. w Poznaniu z rąk abp. Jerzego Stroby.

W latach 1994-1996 pracował jako wikariusz w parafii Najświętszego Serca Jezusa w Środzie Wielkopolskiej.

W 1996 r. podjął studia specjalistyczne na Universidad de Navarra w hiszpańskiej Pampelunie, ukończone w 1999 r. doktoratem z teologii.

Po powrocie do Polski (1999), został spowiednikiem, a od 2001 r. ojcem duchownym w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu. W latach 1999-2001 pomagał w pracy duszpasterskiej w parafii Bożego Ciała w Poznaniu. Posługę w seminarium duchownym łączył z pracą redakcyjną w miesięczniku „Katecheta” (do 2006). W latach 2006-2010 pracował jako adiunkt na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu.

13 lipca 2013 r. papież Franciszek mianował go biskupem tytularnym Suliana i biskupem pomocniczym archidiecezji poznańskiej. Sakrę biskupią przyjął 8 września 2013 r. Jako swoją dewizę biskupią przyjął słowa z Drugiego Listu do Koryntian: Caritas Christi urget nos („Miłość Chrystusa przynagla nas”).

W Konferencji Episkopatu Polski jest członkiem Komisji Wychowania Katolickiego, Komisji Duchowieństwa i Rady ds. Rodziny.

W sierpniu 2020 r. został wybrany członkiem Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski.

25 stycznia 2021 r. papież Franciszek mianował go biskupem kaliskim. Objęcie kanoniczne diecezji miało miejsce 11 lutego, w święto Matki Bożej z Lourdes.

Okoliczności, w których bp Bryl objął diecezję kaliską były szczególne i niełatwe. - Dla diecezji kaliskiej był to zapewne trudny czas. Spotykając i słuchając księży oraz wiernych świeckich doświadczam ich trudu, zmagania i cierpienia, które niektórzy niosą. Chciałbym przede wszystkim być nimi, chciałbym ich słuchać, towarzyszyć im. Pragnę zaprosić diecezjan kaliskich, żebyśmy wspólnie modlili się, aby Pan Bóg przeprowadził nas przez drogę przebaczenia, pojednania i odnowienia wzajemnego zaufania – mówił bp Bryl.

Wolą bpa Bryla było, aby do używanego dotąd herbu biskupiego został dodany element nawiązujący do diecezji kaliskiej. Tak więc wykorzystując dotychczasową tarczę o błękitnym polu z centralnie położonym na niej srebrnym krzyżem, umieszczono w dolnej części lilię, która jest symbolem św. Józefa. Godło lilii wykorzystane w herbie bpa Damiana jest inspirowane lilią wymalowaną na obrazie św. Józefa w kaliskim sanktuarium. Jest to wskazanie wprost na patrona diecezji kaliskiej, który w dziele zbawienia spełniał rolę Przeczystego Małżonka NMP i Opiekuna Zbawiciela. Umieszczenie lilii nawiązuje także do Roku Świętego Józefa obchodzonego w całym Kościele, w czasie którego nastąpiła nominacja bp Bryla na biskupa kaliskiego. Błękit pola tarczy symbolizuje Maryję – Matkę Chrystusa i Kościoła oraz odnosi się do sfery duchowej, a więc wskazuje na takie cechy jak pobożność, wierność, i sprawiedliwość.

Bp Damian Bryl w ramach Komisji ds. Duchowieństwa KEP odpowiadał za przygotowanie „Ratio institutionis sacerdotalis pro Polonia”, czyli nowego dokumentu o formacji kapłańskiej. - Mamy nadzieję, że normy w nim zawarte będą mogły być zastosowane we wszystkich seminariach diecezjalnych w Polsce poczynając od jesieni br., ale niezbędne jest zatwierdzenie przyjętej dziś wersji przez Stolicę Apostolską – powiedział bp Bryl.

Dokument wskazuje dalej na 3 najważniejsze sfery formacji kapłańskiej, spośród których żadnej w procesie wychowania przyszłych księży nie można zaniedbać. A są to: formacja ludzka, duchowa, intelektualna, pastoralna. Autorzy dokumentu podkreślają, że ważnymi elementami w formacji przyszłych kapłanów winno być „Towarzyszenie indywidualne i kierownictwo duchowe”.

Nowością, jaką wprowadza nowe „Ratio pro Polonia” jest uwrażliwianie przyszłych kapłanów na problem wykorzystywania seksualnego małoletnich. Zatem „seminarzyści – już od początku formacji – powinni posiąść wrażliwość, umożliwiającą skuteczną ochronę dzieci i młodzieży przed wszelkimi formami przemocy i wykorzystania, głównie o charakterze seksualnym. Ponadto powinni oni nabyć stosowną „wiedzę w zakresie odpowiedzialności, na forum kościelnym i państwowym, za przestępstwa przeciwko szóstemu przykazaniu, w szczególności popełnione z osobami małoletnimi” oraz poznać wszystkie procedury prawne, zarówno Kościoła powszechnego, jak i partykularnego, określające tryb postępowania na wypadek zaistnienia podobnych wydarzeń”.