W programie nauczania historii do klasy II liceum, a obecnie także do klasy II gimnazjum znajduje się tematyka obejmująca okres dziejów XVII-wiecznej Rzeczypospolitej.
Moje wycieczki z młodzieżą na Jasną Górę mają już swoją historię. W czasach, kiedy szkoła nie była wolna od nacisków ideologicznych, organizowałam je pod pretekstem poszerzania materiału z historii. Obecnie lekcje na Jasnej Górze nie są żadnym problemem. Postanowiłam więc spotkania jasnogórskie połączyć głównie z tematem:" Potop szwedzki 1655 r.".
Na tę lekcję planujemy ok. 3 godzin. A więc wyruszamy rano sprzed szkoły, by odetchnąć świeżym powietrzem podklasztornej zieleni parku, zatrzymać się na moment przy pomniku-popiersiu Kazimierza Pułaskiego (konfederata barskiego), a stamtąd kierować się na szczyt wzgórza.
Wchodząc na dziedziniec Klasztoru, zwracamy uwagę na kule znajdujące się w murach przy wejściu do Bazyliki, a uwieczniające szturm Szwedów na Jasną Górę. Następnie kierujemy się pod figurę o. Augustyna Kordeckiego. Jeśli dopisuje pogoda, tutaj jeden z uczniów wygłasza referat na temat oblężenia przez Szwedów w 1655 r. i obrony Jasnej Góry pod dowództwem przeora o. Augustyna Kordeckiego. Jeśli prognozy na czas planowanej wycieczki są nie najlepsze - informacje te młodzież uzyskuje w klasie, przed wycieczką.
Stąd tylko krok do Skarbca. I tu wśród wielu klejnotów wyszukujemy te pochodzące z XVII wieku. Bo trzeba wiedzieć, że po najeździe szwedzkim nasiliły się pielgrzymki dziękczynne na Jasną Górę, a Skarbiec zyskał wiele cennych podarunków od królów, hetmanów i innych osobistości ówczesnej Polski z dynastii Wazów, rodu Wiśniowieckich czy Sobieskich.
Następnym celem naszej wędrówki jest Arsenał. Tu bardzo życzliwie przyjmuje nas pracownik Straży Jasnogórskiej, były nauczyciel. To miejsce szczególnie interesuje chłopców, wiadomo - militaria. A więc: buławy i pałasze polskich hetmanów i tureckie zdobyczne szable, strzelby, wyposażenie i fragmenty namiotu. Od czasu do czasu system alarmowy informuje, że nie mogą się powstrzymać, by nie dotknąć eksponatu.
Po wyjściu z Arsenału po drodze mamy Muzeum 600-lecia (1382-1982). Z XVI wiekiem wiążą się przede wszystkim instrumenty muzyczne. Znakomita Kapela Jasnogórska istniała co najmniej od końca XV wieku. Jej występy to głównie udział w nabożeństwach, uświetnianie pielgrzymek królewskich, jak i codziennych ceremonii.
Przy okazji nie pomijamy bardzo cennych darów związanych z powstaniem i działalnością NSZZ" Solidarność" oraz jej przywódcą Lechem Wałęsą. Od niedawna można zwiedzać Salę o. Augustyna Kordeckiego.
Teraz pora na Salę Rycerską. Idąc po schodach do góry, oglądamy poczet królów, portrety patrzących dostojnie postaci, m.in. królowej Jadwigi. W Sali Rycerskiej - wysoko na prawej ścianie - malowidła przedstawiające w porządku chronologicznym najważniejsze wydarzenia z dziejów Klasztoru, np.: przekazanie Ojcom Paulinom Obrazu Matki Bożej przez księcia Władysława Opolczyka, Jan Kazimierz przyjmujący hołd Kozaków w 1661 r., oblężenie Klasztoru w 1655 r., zaślubiny króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego z księżniczką Eleonorą i Jan III Sobieski przed odsieczą wiedeńską w 1683 r. Przy wejściu na prawo obowiązkowo odczytujemy tekst ślubów Jana Kazimierza.
Do Kaplicy Matki Bożej wchodzimy głównie po to, by się pomodlić przed Cudownym Obrazem, zwracamy również uwagę na diamentową sukienkę z klejnotami, pochodzącą z XVII-XVIII wieku.
Teraz Bazylika - wspaniały przykład baroku. Stojąc przed ołtarzem, podziwiamy najbardziej charakterystyczne cechy tego stylu, przyglądamy się nawom bocznym, sklepieniu i chórowi z pięknie brzmiącymi organami.
Po wyjściu ze świątyni - spacer po koronie wałów, gdzie zatrzymujemy się przy stacjach Męki Pańskiej. W części północno-zachodniej od niedawna mamy możliwość obejrzeć i dotknąć trzy działa:" Stefan Zamoyski"," o. Augustyn Kordecki" i" Piotr Czarniecki". Zwracamy uwagę na fakt, że od strony Rynku Wieluńskiego pod Klasztor podjeżdżali Szwedzi pod wodzą Muallera.
Jeszcze rzut oka na pomnik Ojca Świętego, na miasto i Aleje Najświętszej Maryi Panny i wracamy do szkoły pełni wrażeń.
Niezaprzeczalna jest wartość wychowawcza takich spotkań jasnogórskich i niezapomniane są przeżycia duchowe uczniów, szczególnie tych, którzy z wielu powodów nieczęsto tu przychodzą." Pozostańcie wierni dziedzictwu! Uczyńcie je podstawą swojego wychowania!... Przechowajcie to dziedzictwo. Pomnóżcie to dziedzictwo! Przekażcie je następnym pokoleniom!" - nawoływał Ojciec Święty na Wzgórzu Lecha w 1979 r. Jest to dla nas, nauczycieli i wychowawców, olbrzymie, ciągle aktualne zobowiązanie.