Pielgrzymów znajdujących się na Placu św. Piotra obejmuje, niczym w ojcowskim uścisku, monumentalna kolumnada zaprojektowana przez Berniniego, z której spoglądają na nich kamienni święci. Posągów na kolumnadzie jest 140; pierwszy z nich przedstawia św. Agnieszkę i został wzniesiony w 1662 r., a ostatni ustawiono w 1704 r. Natomiast u nasady schodów prowadzących do Bazyliki witają przybywających Apostołowie Piotr i Paweł. Ich pomniki zostały wykonane przez G. Fabrisa i A. Tadoliniego w 1838 r., a umieszczono je tam w 1847 r.
Przed wejściem do świątyni pielgrzym zobaczy jeszcze stojące na odnowionej niedawno fasadzie (50 m nad poziomem placu) imponujące, 6-metrowe figury przedstawiające Chrystusa, św. Jana Chrzciciela i 11 Apostołów. Kamienni święci będą mu także towarzyszyć w Bazylice - w niszach znajdujących się między pilastrami głównej nawy umieszczono 39 posągów kanonizowanych założycieli zakonów. Jest to prawdziwa galeria rzeźb trzech ostatnich stuleci: pierwszą z nich wykonał P. Legros w 1706 r. (św. Dominik), ostatnią A. Berti w 1953 r. (św. Luiza de Mirillac).
Projekt Bazyliki św. Piotra wykonany przez Michała Anioła przewidywał wzniesienie budowli na planie krzyża greckiego z trzema wielkimi absydami. Mur zewnętrzny świątyni był dosyć prosty - zdobiły go jedynie płaskie pilastry korynckie, loggie i nisze przesklepione konchą. W zamyśle artysty były one przeznaczone dla posągów, lecz przez wieki pozostały puste. Dopiero w tym roku zaczęto w nich ustawiać - kontynuując starą tradycję - rzeźby przedstawiające świętych założycieli zgromadzeń zakonnych. Na początku wybierano nisze znajdujące się w dobrze widocznym miejscu, tzn. obok bocznego wejścia do Bazyliki (Drzwi Modlitwy), znajdującego się przy placu św. Marty, który rozciąga się na południe od świątyni.
Jako pierwszą ustawiono figurę św. Brygidy Szwedzkiej, którą Jan Paweł II ogłosił w zeszłym roku współpatronką Europy. Jej autorem jest włoski rzeźbiarz F. Bodini, który wykonał 5-metrową statuę w marmurze z Carrary. Artysta przedstawił Brygidę z torbą i kijem pielgrzymim, gdyż była ona niezmordowanym pielgrzymem do świętych miejsc chrześcijaństwa: odwiedziła Ziemię Świętą, Santiago de Compostela, jak również wiele włoskich sanktuariów. Brygida trzyma też księgę Revelationes - dzieło literackie i rodzaj duchowego testamentu. W sklepieniu niszy znajduje się krucyfiks, który przypomina, że Święta obdarzona była specjalnymi charyzmatami prorockimi i często" rozmawiała" z ukrzyżowanym Chrystusem. U stóp Brygidy widnieje model Bazyliki św. Piotra - symbol jej wielkiego przywiązania do Rzymu i następców św. Piotra. Na cokole rzeźbiarz umieścił dwa herby: szwedzki z lwem i rzymski z napisem SPQR. Jan Paweł II pobłogosławił statuę 13 listopada 1999 r. w czasie podniosłej ceremonii, w której wzięła udział również szwedzka para królewska i chór z kościoła św. Brygidy w Gdańsku.
Drugą z kolei rzeźbą umieszczoną w niszy w zewnętrznym murze Bazyliki była statua św. Marcelina Champagnata, założyciela Zgromadzenia Braci Szkolnych Marystów - dar rządu Kostaryki z okazji 150. rocznicy śmierci Świętego. Autorem dzieła jest kostarykański artysta Jorge JimeMnez Deredia, który w karraryjskim marmurze wykuł figurę Marcelina z dwojgiem dzieci - jedno z nich Święty trzyma na ramionach, drugie siedzi u jego stóp. Jan Paweł II pobłogosławił rzeźbę 20 września br. W uroczystości wzięła udział delegacja z Kostaryki, przełożony generalny Marystów i ambasadorzy tego kraju przy Stolicy Apostolskiej i we Włoszech.
W tym roku ozdobiono Bazylikę jeszcze jedną rzeźbą. Przedstawia ona św. Katarzynę ze Sieny i została podarowana Papieżowi przez Kościół i władze tego miasta z okazji pierwszej rocznicy ogłoszenia Świętej współpatronką Europy. Katarzyna - żyjąca w XIV wieku w trudnych dla Kościoła czasach niewoli awiniońskiej - była ascetyczną mistyczką, a jednocześnie zajmowała się aktywnie działalnością apostolską, społeczną i polityczną. Uznawana jest także za jeden z najwybitniejszych umysłów teologicznych chrześcijaństwa - w 1970 r. Paweł VI nadał jej tytuł Doktora Kościoła. Między innymi dzięki jej staraniom papież Grzegorz XI wrócił z Awinionu do Rzymu.
Jej statuę w klasycznym, prostym stylu wykonał pracujący we Włoszech Francuz Eric Aman. Św. Katarzyna została przedstawiona z rękami wzniesionymi ku niebu w chwili modlitwy. U jej stóp artysta wykuł przedmioty, które symbolizują jej życie i działalność: krzyż (Święta bardzo często poświęcała się medytacji męki Chrystusa, a krzyż uważała za pomost łączący ziemię z niebem), lilię (symbol dziewictwa, lecz także - jak pisał Grzegorz Wielki -" każdej duszy, która od śmiertelności wznosi się do niebieskiej piękności i zachowuje blask czystości w sercu i ciele oraz bliźnich swych orzeźwia słodką wonią swej dobrej służby"), książkę (symbol jej osiągnięć teologicznych, wśród których za najwybitniejsze uważane jest dzieło pt. Dialog), wieżę Mangia i katedrę sieneńską (symbole rodzinnego miasta). Na cokole rzeźby widnieją dwa herby papieskie: Pawła VI, gdyż ogłosił Świętą Doktorem Kościoła i Jana Pawła II, który nadał jej tytuł współpatronki Europy. Uroczyste odsłonięcie statuy z udziałem Ojca Świętego miało miejsce 28 października br.
Figury z Bazyliki św. Piotra przypominają nam, że celem życia chrześcijanina jest uświęcanie się, a każdy z kamiennych świętych ukazuje nam ...drogę do świętości.