W archidiecezji łódzkiej trwa proces beatyfikacyjny sługi Bożej Stanisławy Leszczyńskiej, bohaterskiej położnej ratującej życie nowo narodzonych dzieci oraz ich matek w hitlerowskim obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu. W kolejną rocznicę śmierci Sługi Bożej, 13 marca o godz. 13 w kościele Wniebowzięcia NMP w Łodzi zostanie odprawiona uroczysta Msza św. w intencji beatyfikacji wielkiej Polki, której doczesne szczątki spoczywają w krypcie wspomnianej świątyni. Eucharystii będzie przewodniczył bp Adam Lepa. Jan Paweł II podczas spotkania z łódzkimi włókniarkami wskazał Stanisławę Leszczyńską jako przykład chrześcijańskiego braterstwa. W każdy piątek w kościele Wniebowzięcia NMP w krypcie Sługi Bożej mają miejsce spotkania modlitewne bractwa Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego. Miejsce to jest także nawiedzane przez wiernych modlących się o jej rychłą beatyfikację.
Stanisława Leszczyńska urodziła się 8 maja 1896 r. w Łodzi. Ochrzczona została w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia NMP. Rodzice, Jan i Henryka Zambrzyccy mieszkali na Bałutach przy ul. Żurawiej 7. Podczas I wojny światowej pracowała w Komitecie Niesienia Pomocy Biednym. W 1916 r. Stanisława zawarła małżeństwo z Bronisławem Leszczyńskim, z którym miała później czworo dzieci. Naukę w warszawskiej Szkole Położniczej ukończyła z wyróżnieniem. W 1922 r. wróciła do Łodzi, podejmując pracę jako położna.
W czasie II wojny światowej Leszczyńscy pomagali Żydom, organizując żywność i fałszywe dokumenty, co było powodem aresztowania przez gestapo Stanisławy oraz jej dzieci. Mężowi i najstarszemu synowi Bronisławowi udało się zbiec. Mąż Stanisławy choć uciekł gestapowcom, zginął w Powstaniu Warszawskim.
Po przesłuchaniach na gestapo Stanisława wraz z córką Sylwią została osadzona w obozie koncentracyjnym Oświęcim-Brzezinka, zaś jej synowie Henryk i Stanisław w obozach koncentracyjnych Mauthausen i Gusen. W czasie rewizji udało się jej zachować zaświadczenie uprawniające do wykonywania zawodu położnej, dzięki temu została położną obozową.
Obóz koncentracyjny - miejsce największych zbrodni popełnianych na bezbronnych matkach i nowo narodzonych dzieciach uczyniła miejscem codziennej walki o życie matek i dzieci. To właśnie ona odpowiedziała obozowemu lekarzowi Mengele, gdy kazał jej zabijać nowo narodzone dzieci: „Nie, nigdy. Nie wolno zabijać dzieci!”. Gehennę obozu opisała po latach w swym „Raporcie położnej z Oświęcimia”.
Po wojnie zamieszkała w Łodzi przy ul. Zgierskiej 99 i podjęła pracę położnej. Zmarła 11 marca 1974 r. Pogrzeb odbył się na cmentarzu św. Rocha w Łodzi. W setną rocznicę urodzin Stanisławy Leszczyńskiej - w 1996 r., jej doczesne szczątki zostały przeniesione do krypty kościoła Wniebowzięcia NMP.
Pomóż w rozwoju naszego portalu