Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego

Wielkanoc jest najstarszym i centralnym świętem chrześcijańskim. Gdyby Chrystus nie zmartwychwstał nie byłoby Kościoła, nie byłoby świąt. Opowiedzmy dzieciom fragment historii narodu żydowskiego o wyzwoleniu z niewoli egipskiej i przejściu przez Morze Czerwone do Ziemi Obiecanej. Żydzi świętowali tę pamiątkę w dzień Paschy. W czasie tego święta 2000 lat temu dokonała się Chrystusowa Pascha, przejście Chrystusa przez śmierć do zmartwychwstania. Jest to święto ruchome, obchodzimy je w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca.

Starochrześcijański zwyczaj każe tego dnia pozdrawiać się słowami: "Chrystus zmartwychwstał", odpowiedź brzmi: "Prawdziwie powstał". Można dzieciom przekazać tę piękną tradycję.

Dom powinien być wcześniej udekorowany symbolami wielkanocnymi. A więc przede wszystkim paschał, który towarzyszy rodzinie podczas modlitewnych spotkań. Paschał jest to duża świeca, którą można nabyć w sklepie z dewocjonaliami, ozdobiona symbolami wielkanocnymi, takimi jak: 5 małych krzyżyków lub kuleczek czerwonych, symbolizujących rany Chrystusa, baranek, napis "Alleluja". Symbole te mogą wykonać dzieci. Można tę świecę udekorować zielonymi gałązkami lub wiosennymi kwiatami. Symbole wiosny są równocześnie symbolami rodzącego się nowego życia. Paschał jest znakiem obecności Chrystusa. Uroczystość błogosławieństwa paschału rodzinnego może mieć miejsce w Wielką Sobotę wieczorem lub w czasie niedzielnego śniadania. Po krótkiej modlitwie ojciec zapala paschał, odczytuje Ewangelię według św. Jana (J 20, 19-23). Potem ojciec mówi: "Niech światło Chrystusa zagości w naszych sercach" wszyscy odpowiadają "Amen". Można to spotkanie zakończyć odśpiewaniem pieśni wielkanocnej lub wysłuchaniem jej z płyt czy taśmy.

Dekorując stół do śniadania wielkanocnego, zaangażujmy dzieci. Stół dekorujemy gałązkami, kraszankami, kurczątkami, zieloną pszenicą lub rzeżuchą (posianą 10 dni przed Wielkanocą) barwinkiem lub bukszpanem. Tłumaczmy dzieciom, że ozdoby te są symbolem nowego życia otrzymanego na chrzcie świętym. Na środku stołu ustawiamy paschał rodzinny, baranka wielkanocnego i koszyczek ze święconką oraz kropidło i wodę święconą.

Przed spożyciem śniadania ojciec podnosi do góry paschał i mówi: "Chrystus zmartwychwstał, Alleluja!", wszyscy odpowiadają " Bogu niech będą dzięki". Potem rozpoczyna czytanie Ewangelii według św. Łukasza (24, 36-43). Po odczytaniu Ewangelii ojciec kropi wodą święconą wszystkich obecnych, dom, podwórko. Po tym obrzędzie jest czas na składanie życzeń, dzielenie się jajkiem i spożywanie śniadania.

Pierwszy dzień Świąt Wielkanocnych ma być dniem radości. Wyrazem tego niech będzie wspólna zabawa. Dzieci lubią otrzymywać prezenty, a rodzice je darować. Pochowajmy drobne upominki i po śniadaniu zaproponujmy dzieciom zabawę w szukanie zajączka. Tego dnia, idąc na Mszę św., zwróćmy uwagę dzieci na oznaki wiosny, powiedzmy, że podobnie jak budząca się do życia przyroda cieszy nas, tak kiedyś będziemy przeżywać radość z otrzymanego dzięki Zmartwychwstałemu Chrystusowi życia wiecznego.