9 czerwca 2008 r. minęła 100. rocznica poświęcenia kościoła, a 1 września br. przypada 90-lecie utworzenia parafii w Nowym Bruśnie, dziś należącej do dekanatu Narol w diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Z tej okazji w niedzielę, 8 czerwca, bp Mariusz Leszczyński celebrował Mszę św. dziękczynną w tamtejszym kościele i wygłosił okolicznościowe kazanie.
Nowe Brusno należało niegdyś do parafii Płazów, w dekanacie lubaczowskim, w archidiecezji lwowskiej, i było zamieszkałe w dużej części przez wiernych obrządku rzymskokatolickiego. Ponieważ mieli oni kilkanaście kilometrów do kościoła parafialnego, ówczesny proboszcz płazowski ks. Jan Stojak podjął inicjatywę budowy kościoła w Nowym Bruśnie. Rozpoczęła się ona na wiosnę 1906 r. i już w roku następnym została ukończona, dzięki czynnemu zaangażowaniu się miejscowych parafian. Cegłę i drzewo na budowę ofiarowała gmina oraz właściciel dóbr w Łówczy Kazimierz Jampolski. Natomiast ofiary pieniężne na ten cel złożyli: miejscowi wierni, ks. proboszcz J. Stojak, Kuria Metropolitalna we Lwowie, Rada Powiatowa w Cieszanowie i cesarz Franciszek Józef I. Hojnym ofiarodawcą okazał się właściciel dóbr w Bruśnie Maksymilian Liptay, który nie tylko przekazał pieniądze, ale i ufundował do kościoła 10 ławek i dwa dzwony.
Kościół zbudowano z kamienia pochodzącego z miejscowych kamieniołomów; dach pokryto blachą. W pierwszej połowie 1908 r. otynkowano jego mury, a wnętrze wyposażono w najkonieczniejsze sprzęty. 9 czerwca tego roku przybył do Nowego Brusna lwowski biskup pomocniczy Władysław Bandurski, wizytujący parafię Płazów, i dokonał poświęcenia kościoła pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. W tymże roku uzyskano breve papieskie, udzielające wiernym odpustu zupełnego w dniu święta patronalnego kościoła.
Posługę duszpasterską przy kościele pełnili księża z Płazowa. Dopiero 1 września 1918 r. metropolita lwowski abp Józef Bilczewski erygował w Nowym Bruśnie samodzielną placówkę duszpasterską, zwaną ekspozyturą, która obejmowała wsie: Nowe Brusno, Deutschbach (Polanka Horyniecka), Stare Brusno i Rudkę. Jednakże wiernym, z powodu braku dostatecznej liczby księży w archidiecezji lwowskiej, nadal posługiwali kapłani z Płazowa, bądź Ojcowie Franciszkanie z sąsiedniego Horyńca. Pierwszym duszpasterzem (ekspozytem), który osiadł na stałe w Bruśnie, był od 1920 r. ks. Rudolf Kmieciński (+1930).
W okresie międzywojennym istniało w Bruśnie, dzięki gorliwej pracy zwłaszcza ks. proboszcza Jana Kordka (1930-39), dobrze zorganizowane duszpasterstwo. Działała tu, najlepiej w całym dekanacie lubaczowskim, Akcja Katolicka. Ks. J. Kordek potrafił nie tylko skupić wokół siebie młodzież w Stowarzyszeniu Młodzieży Polskiej, ale także przekonać do Akcji Katolickiej starszych parafian. Postarał się też w 1932 r. o dom parafialny, gdzie dla członków stowarzyszeń Akcji urządzano zebrania, czytano prasę katolicką i wygłaszano referaty. 1 sierpnia 1934 r. powstało tu Katolickie Stowarzyszenie Mężów i Katolickie Stowarzyszenie Kobiet oraz zarząd Parafialnej Akcji Katolickiej, którego prezesem w 1936 r. był Antoni Zaborniak. W 1935 r. zorganizowano także oddział Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej i Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej.
Parafia Nowe Brusno przeżyła w okresie II wojny światowej tragiczne koleje losu. 19 kwietnia 1944 r. została całkowicie zniszczona przez UPA wieś Rudka, zamieszkała przez Polaków. W tymże dniu wyjechał administrator ks. Marian Florków (1941-49) wraz z ks. Władysławem Porębskim. Wyemigrowała także ludność polska. Gdy po wojennej tułaczce powróciła do Nowego Brusna, opiekę nad nią podjęli Ojcowie Franciszkanie z Horyńca. W 1949 r. parafię zamieszkiwały 134 rodziny (706 osób). 6 września tego roku przybył do tej parafii, w charakterze administratora, wikariusz z Uhnowa ks. Franciszek Woronowski (1949-55). Kościół, częściowo zniszczony w czasie wojny, odnowiono. W jego wnętrzu wykonano nową polichromię oraz sprawiono dwie boczne nastawy ołtarzowe, które w 1951 r. poświęcił ks. Michał Orliński, kanclerz Kurii Arcybiskupiej w Lubaczowie; zainstalowano także nowe organy i zaczęto budowę plebanii.
10 sierpnia 1952 r. ks. F. Woronowski, za zgodą metropolity lwowskiego abp. Eugeniusza Baziaka, przywiózł do Brusna łaskami słynący obraz Matki Boskiej Różańcowej (XVII wiek), pochodzący z Buska i umieścił go w kaplicy bocznej kościoła. Obraz ten wywiózł z Buska do Strzelec Wielkich k. Brzeska, w maju 1944 r., tamtejszy proboszcz ks. Wojciech Stuglik, który wraz z częścią rodzin polskich musiał stamtąd uchodzić, w obawie przed napadami ze strony UPA. W 1967 r. proboszcz ks. Józef Mołodyński (1965-2001) przeniósł obraz do nastawy ołtarza głównego.
W 1961 r., na prośbę proboszcza ks. Romualda Niedzielskiego (1955-65), przybyły do pracy w parafii siostry Felicjanki. W latach 1988-89 proboszcz ks. J. Mołodyński wybudował nową plebanię. On też urządzał przez wiele lat w kościele parafialnym na Boże Narodzenie ruchomą szopkę, słynną na całą okolicę.
Na ziemi bruśnieńskiej pozostawili swoje ślady: św. Brat Albert (Adam) Chmielowski i bł. s. Bernardyna (Maria) Jabłońska, pochodząca z Pizun (parafia Lipsko), pierwsza przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Albertynek. Pod koniec 1891 r. Brat Albert urządził w Starym Bruśnie, w niewielkim domku stojącym z dala od osiedli ludzkich, pustelnię dla swych duchowych sióstr. Do tej pustelni 13 sierpnia 1896 r. przybyła Maria Jabłońska, po spotkaniu z Bratem Albertem, 13 czerwca tego roku, w czasie odpustu św. Antoniego Padewskiego w Horyńcu. W tej pustelni, po kolejnych rozmowach z Bratem Albertem, podjęła ostateczną decyzję o wstąpieniu do zgromadzenia Sióstr Albertynek, z zamiarem poświęcenia się w przyszłości służbie najuboższym. Tutaj także pod koniec maja 1897 r. odbywała wraz z sześcioma innymi postulantkami trzydniowe rekolekcje, prowadzone przez Brata Alberta, po których 3 czerwca tego roku otrzymała habit oraz imię zakonne - Bernardyna. W tym też roku pustelnia Sióstr Albertynek została przeniesiona do Prusia koło Werchraty. Pobyt św. Brata Alberta i bł. s. Bernardyny Jabłońskiej w Starym Bruśnie upamiętnia tablica na pomniku, stojącym obok kościoła w Nowym Bruśnie, ufundowana w 1995 r. z okazji 150. rocznicy urodzin założyciela Zgromadzeń Albertyńskich.