To oczywiście podstęp diabła, bo na niczym innym nie zależy mu tak bardzo jak na tym, by człowiek się bał. Od tego zaczął swoje działanie – od wzbudzenia w Adamie lęku. Od tego momentu diabeł wciąż ściska serca dzieci Bożych, by się bały Boga, by się bały siebie nawzajem, by się bały o jutro, o życie, o wszystko. By się bały nawet tego, czego nie ma.

To diabeł nakręcił spiralę lęku. Bóg cały czas próbuje coś z tym zrobić i cały czas powtarza człowiekowi, by się nie bał. By się nie obawiał o przyszłość, a co najważniejsze – by się nie bał samego Boga.

Bóg nieustannie mówi do ciebie: „Dziecko moje drogie! Kocham cię. Jestem z tobą. Nie bój się mnie. Możesz mi zaufać, bo jestem twoim ojcem”. Dla naszej walki z lękiem przyjęcie prawdy o Bożym Ojcostwie jest kluczowe i właśnie o niej będzie ta część. O Bogu Ojcu i naszej relacji z Nim.

Podziel się cytatem

To jest nasz fundament. Pokonać lęk możemy tylko, gdy trwamy w bliskiej, można nawet powiedzieć, intymnej relacji z Bogiem Ojcem. Ojcem, który nie tylko nas kocha, ale i nas świetnie zna. To, że nas zna, jest niezwykle ważne dla naszego poczucia bezpieczeństwa, a więc także dla naszej walki z lękiem. A skoro Bóg nas zna, to wie, czego potrzebujemy.

Wie, jakie są nasze troski, wie, o co się martwimy, i dzięki temu może o nas zadbać, dzięki temu może działać. Obraz takiego Boga – nie tylko kochającego, ale i znającego człowieka – objawia nam Stary Testament. Bóg w Starym Testamencie to Bóg, który nieustannie towarzyszy swojemu ludowi i który cały czas pokazuje, że nie ma powodu, by się Go bać, bo jest Ojcem.

Bóg wprost mówi do ludzi, kim dla Niego są i kim On jest dla nich. Odsłania swoją naturę już w Księdze Wyjścia, gdy zaznacza wyraźnie: „Synem moim pierworodnym jest Izrael” (Wj 4,22). To jest bardzo mocna wskazówka. Skoro Bóg cały Izrael traktuje jako swojego syna, wszyscy członkowie Narodu Wybranego mogą czuć się usynowieni. I ty także możesz czuć się synkiem Boga, Bożą córeczką. Nie bez powodu tak zdrabniam. Bóg za tobą tęskni, szuka z tobą kontaktu. Bóg jest czułym i troskliwym Ojcem.

A ponieważ jest duchem, jak wiemy z Ewangelii wg św. Jana, pragnie, by relacje z Nim odbywały się w „duchu i prawdzie” (J 4,24). Nie w relacji poddaństwa, niewoli czy strachu. W duchu i prawdzie, taka ma być postawa dziecka Bożego, które jest w ramionach Ojca. Dlatego spokojnie możesz mu zaufać, możesz uwierzyć w to, że się tobą zawsze zaopiekuje.

Podziel się cytatem

Duch lęku próbuje człowiekowi wmówić, że jest sierotą, że nikt się nim nie interesuje, że jest sam ze swoimi problemami, że nikt go nie chce i nie akceptuje. A przecież to nieprawda! Bóg się tobą interesuje, tak jak ojciec interesuje się swoim dzieckiem. „Wy jesteście dziećmi Pana, Boga waszego” – czy- tamy w Księdze Powtórzonego Prawa (Pwt 14,1).

Nie bez powodu tak wyraźnie i dobitnie jest to w słowie Bożym pod- kreślone. Podczas gdy duch lęku szepcze ci do ucha: „Zostałeś odrzucony przez Boga, nie pokazuj mu się na oczy”,Bóg cały czas przywołuje cię jak Adama: „Gdzie się ukryłeś?”.

Zdanie: „Wy jesteście dziećmi Pana, Boga waszego” powinno być dla ciebie znakiem, że właśnie kończysz z sieroctwem. Czas najwyższy wyjść z krzaków i wpaść w ramiona Ojca. Nie daj się dłużej oszukiwać diabłu, który wmawia ci, że zostałeś porzucony. Może nie było w twym życiu biologicznego ojca, może nie był doskonały, ale to nie oznacza, że zostałeś porzucony. Masz przecież Ojca Niebieskiego, który nadrabia wszelkie braki.

To On nieustannie mówi do ciebie: „Kocham cię”, nawet jeśli od swojego ziemskiego ojca nigdy tego nie usłyszałeś. Uświadom sobie, że nigdy nie byłeś sierotą i że nigdy nią nie zostaniesz. W porządku wiary masz i zawsze miałeś Ojca – Boga. To jest fundamentalna prawda. „Wy jesteście dziećmi Pana, Boga waszego” – powtarzaj to sobie w momencie, gdy poczujesz się odrzucony czy niechciany.

Słowo Boże jednak na ojcostwie nie poprzestaje. Bóg tak bardzo chce ci pokazać, że jesteś Jego dzieckiem, że porównuje się nawet do matki, mówiąc w Księdze Izajasza: „Wykarmiłem i wychowałem synów” (Iz 1,2). W tym zdaniu Bóg jeszcze bardziej odsłania przed człowiekiem swoją naturę.

Pokazuje, jak bardzo jest nieograniczony – jest Ojcem o sercu matki. Jest Ojcem, który kocha i troszczy się jak matka. Tę prawdę o naturze Boga zobaczymy u proroka Ozeasza w kluczowym tekście Starego Testamentu: „Byłem dla nich jak ten, co pod- nosi do swego policzka niemowlę – schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go” (Oz 11,4). Wielki, wszechmocny, nieogra- niczony Bóg schyla się ku niemowlęciu.

Wielki Bóg troszczy się o człowieka z czułością, tak jak z czułością przytula się do policzka małe dziecko. Nie stoi nad człowiekiem i nie patrzy z góry, ale pochyla się i bierze na ręce. Taki jest Bóg Ojciec dla każdego z nas, także dla ciebie.

______________________________________________________

Artykuł zawiera treść pochodzącą z książki ks. Piotra Skiby - „KURS ZWYCIĘSTWA NAD LĘKIEM. 8 kroków ku uwolnieniu i uzdrowieniu serca”, wyd. eSPe. Sprawdź więcej: Zobacz

espe.pl