Iwona Kosztyła: - W pierwszą niedzielę Adwentu rozpoczął się nowy rok duszpasterski. Od tego dnia też w Kościele obowiązuje nowy program duszpasterski. Co oznacza, że wchodzimy w nowy rok duszpasterski?

Ks. Jan Szczupak: - Każdy rok naszego życia ma pewien określony rytm. U jego początku snujemy plany, później je realizujemy, a w grudniu staramy się podsumować nasze działania. Podobnie jest i ze wspólnotą Kościoła. Konferencja Episkopatu Polski ustala taki program na kilka lat, przypisując hasło, tematykę oraz propozycje ich realizacji. Do programu ogólnopolskiego każda diecezja może dołączyć własny, związany z aktualnymi potrzebami, bądź realizować obydwa programy jednocześnie, tak jak to jest teraz w diecezji rzeszowskiej.

- Zanim powiemy, jak będzie przebiegał nowy rok, spróbujmy podsumować miniony.

- Rozważając hasło „Przypatrzmy się powołaniu naszemu” mieliśmy się zastanowić nad własnym powołaniem: do stanu, zawodu czy np. działalności w konkretnym ruchu. W naszej diecezji to przypatrywanie odbywało się w perspektywie Słowa Bożego, dlatego towarzyszyło nam drugie hasło „Bierz, czytaj i żyj Biblią”. Wydaje mi się, że dzięki temu częściej sięgamy po Biblię, która na dobre zagościła w wielu rodzinach, lekcjach katechezy czy spotkaniach grup duszpasterskich. To także zaowocowało większą świadomością co do powołania i jego realizacji.

- W tym roku będzie nam towarzyszyć hasło „Bądźmy uczniami Chrystusa”. Co ono oznacza i jak powinniśmy je rozumieć?

- Chodzi o uświadomienie, że mamy być uczniami Chrystusa „tak naprawdę”. Zarówno na zewnątrz, ale i wewnątrz. Powinniśmy zrozumieć, że to bardzo ważne zadanie. Być uczniem Chrystusa to przede wszystkim chcieć przemieniać siebie i być Jego świadkiem i apostołem. Realizować to w postawach, zachowaniu, słowach. Wyjście na zewnątrz chcemy widzieć z perspektywy całego Kościoła: od pomocy misjom czy też różnym dziełom, które Kościół podejmuje choćby w naszej diecezji, po zaangażowanie się w pracę parafii, rodzinę, swoją pracę - wszędzie głosząc Chrystusa.

- Na jakie inicjatywy Kościoła możemy liczyć w związku z realizacją nowego hasła duszpasterskiego?

- Czekają nas konkretne zadania. W ich realizacji będziemy korzystać z form sprawdzonych w poprzednich latach, np. comiesięczna adoracja Najświętszego Sakramentu. To szczególna okazja i wyjątkowa chwila w naszym zabieganym życiu, by zatrzymać się na modlitwie przed Chrystusem. To osobiste spotkanie ma nas przemieniać od wewnątrz. Druga forma wiąże się z ideą kroczącej adoracji Najświętszego Sakramentu, która codziennie jest podejmowana w innej parafii diecezji. Nowym dziełem, które będzie nam pomagać stawać się uczniem Chrystusa, jest peregrynacja relikwii bł. Karoliny. Chcemy, by podczas pobytu w każdej parafii przykład Karoliny, apostołki Chrystusa, działaczki na rzecz wspólnoty parafialnej, gromadził ludzi i przypominał, w jaki sposób możemy naśladować Jezusa. Jednym ze sposobów jest odnalezienie swojego miejsca w parafii. By jeszcze lepiej można było tworzyć wspólnotę, proponujemy poszczególnym grupom wzięcie udziału w rekolekcjach czy też dniach skupienia. Chcemy ich zachęcać, by częściej niż dotychczas korzystali z możliwości wyjazdu do naszych ośrodków rekolekcyjnych, które słyną z atmosfery sprzyjającej tego typu formacji.

- W dobrym przeżyciu nowego roku liturgicznego możemy skorzystać z propozycji, jakie daje nam Kościół. Co sami możemy zrobić?

- Przede wszystkim podjąć trud zaangażowania się. Mowa o każdym z wiernych. Czy to dorosły, dziecko, osoba samotna czy też małżonkowie. Dla każdego z nich jest miejsce w jednej z wielu grup duszpasterskich, które działają przy każdej parafii. To zaangażowanie w formację powinno pomagać nam stawać się prawdziwymi świadkami Chrystusa na co dzień. Pracując nad sobą, zrealizujemy wewnętrzny zamysł hasła „Bądźmy uczniami Chrystusa”. Dając przykład życia, sprawimy, że także innych pociągniemy do Chrystusa. To będzie zewnętrzny wymiar naszego apostolstwa.

- Analizując dwa hasła: ubiegłoroczne „Przepatrzmy się powołaniu naszemu” i nowe: „Bądźmy uczniami Chrystusa” możemy powiedzieć, że się łączą?

- Zdecydowanie tak. Bo jeśli jesteśmy tymi ludźmi, który przez cały rok przyglądali się sobie i swojemu powołaniu, to nie robiliśmy tego na darmo. Nie możemy zamknąć się z tym, czego doświadczyliśmy. „Bądźmy uczniami Chrystusa” - to apel do każdego z nas. Teraz czeka nas egzamin praktyczny.