Pierwszy dzień odpustu koncentrował się wokół jubileuszu koronacji cudownej figury Matki Bożej dokonanej 17 sierpnia 1980 r. przez ówczesnego pasterza diecezji tarnowskiej abp. Jerzego Ablewicza. Wydarzenie to dokonało się przy współudziale 22 biskupów, 1000 kapłanów, sióstr zakonnych, kleryków oraz ponad 120-tysięcznej rzeszy pielgrzymów z diecezji, różnych stron Polski i z zagranicy. Uroczystej Sumie 14 sierpnia przewodniczył naoczny świadek i współorganizator koronacji bp Władysław Bobowski z Tarnowa.
Drugi dzień odpustu - wyczekany i wytęskniony od tylu lat - zgromadził wszystkich wokół starej świątyni, skąd pod przewodnictwem bp. Kazimierza Górnego wyruszyła procesja z cudowną figurą Matki Bożej do nowej świątyni. Maryja niesiona była przez przedstawicieli: kapłanów, sióstr zakonnych, młodzieży, ojców, matek, władz samorządowych i Komitetu Budowy Kościoła. Otaczał Ją wieniec liści dębowych niesiony przez dziewczynki pierwszokomunijne. Cała trasa procesji została przystrojona pięknymi palikami ubranymi w kwiaty, zioła, wstążki i flagi. Procesję uświetniły delegacje z wieńcami żniwnymi z dekanatu bieckiego, poczty sztandarowe, orkiestra dęta z Glinika oraz ludowy zespół „Lipiniacy”. Niesiono relikwie bł. Karoliny i bł. Władysława Findysza, które spoczęły w mensie nowego ołtarza. Wszystkie domy parafii zostały udekorowane obrazami Matki Bożej i kwiatami. Przy drogach wjazdowych do sanktuarium przygotowano bramy powitalne. Wzruszający był widok tłumu wiernych, ponad głowami których widać było oblaną słońcem Wniebowziętą, która uśmiechała się do wszystkich i wskazywała na swojego Syna. Maryję przeprowadzającą się na nowy tron witały dzwony bijące z wieży nowego kościoła. Po powitaniu Maryi przez wójta Gminy Czesława Rakoczego, Ksiądz Biskup zaprosił lud, aby wszedł do kościoła, który otworzył jego budowniczy i kustosz sanktuarium ks. kan. Wacław Śliwa. Konsekracji nowej świątyni dokonał bp Kazimierz Górny, który w wymownych słowach modlitwy konsekracyjnej oddał ją Bogu na własność.
Na zakończenie uroczystości Ksiądz Biskup wyraził ogromny szacunek i wdzięczność Księdzu Proboszczowi i tym, którzy w jakikolwiek sposób wspierali dzieło budowy nowej świątyni: modlitwą, pracą, ofiarą czy cierpieniem. Ksiądz Biskup poświęcił także przyniesione wieńce żniwne.
W trzecim dniu odpustu uroczystej Sumie przewodniczył bp Jan Styrna z Elbląga. Wieczorem nabożeństwu w intencji trzeźwości, o którą w sposób szczególny modli się w Lipinkach, przewodniczył doskonały znawca problematyki trzeźwości i uzależnień ks. prał. Stanisław Zarych z Przemyśla.
W ostatnim dniu odpustu Sumie pontyfikalnej przewodniczył abp Edward Nowak z Rzymu. Wieczorem nabożeństwo dla chorych poprowadził ks. prał. Wiesław Szurek, który udzielił im poprzez namaszczenie sakramentu umocnienia w cierpieniu oraz błogosławieństwa lurdzkiego. Ukoronowaniem każdego dnia odpustu był uroczysty Apel Jasnogórski.
Nowa świątynia, która znalazła swoją lokalizację w centrum Lipinek, to wielki dar od Boga i Jego Matki, który napełnia nasze serca radością i skłania do wyśpiewania Panu wielkiego Te Deum za pomyślne ukończenie pracy; za to, że zechciał nas wspomagać i był z nami w naszych staraniach. Każdy z nas może powiedzieć, że w tej świątyni zostawił cząstkę samego siebie - swą ofiarę, pracę i trud. Nie byłoby to możliwe bez pomysłodawcy i budowniczego nowej świątyni - ks. kan. Wacława Śliwy, który 25 lat temu uczestniczył w koronacji jako maturzysta i nigdy nie przypuszczał, że przyjdzie mu zostać kapłanem, potem wikariuszem i proboszczem w Lipinkach, a potem budować nową świątynię, przygotowywać jej jubileusz i konsekrację. Jak powiedział - swoją osobistą drogę życiową, która go zaprowadziła do Lipinek i czas budowy uważa za wstawiennictwo Lipińskiej Pani.
Srebrny jubileusz koronacji i radość spotkania z Jezusem i Maryją w nowej świątyni dają parafii i pielgrzymom nadzieję na dalsze Jej przemożne wstawiennictwo i pobudzają do wielkodusznej wdzięczności, która powinna się wyrazić w jeszcze większej miłości do Boga i człowieka.