Nie były to tylko nabożeństwa w kościołach. W wielu parafiach miasta i co warto zauważyć okolicznych miejscowości wierni wyszli na ulice, aby czcić publicznie mękę Chrystusa, która odzwierciedla się w stacjach Drogi Krzyżowej. Nie sposób skupić się na wszystkich parafiach i nabożeństwach, które odbywały się tego dnia poza murami kościołów. Ich liczba była wyjątkowo duża. Z roku na rok coraz więcej parafii decyduje się na to, aby w czasie Wielkiego Postu, choć jedno nabożeństwo Drogi Krzyżowej było odprawiane publicznie, wśród ulic, blokowisk, często tam, gdzie być może o Chrystusie pamiętają nieliczni.
Ekstremalna Droga Krzyżowa w Wałbrzychu
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
W piątek 23 marca po raz pierwszy w Wałbrzychu odbyła się Ekstremalna Droga Krzyżowa. Był to najbardziej wyczerpujący i wymagający wariant celebracji nabożeństwa Drogi Krzyżowej. Ok. 110 uczestników po Mszy św. która została odprawiona o godz. 20 w kościele św. Jerzego na wałbrzyskim Białym Kamieniu wyruszyło w ponad 40 km drogę wiodącą po górach wałbrzyskich. Była to bardzo wymagająca trasa, której towarzyszyła nie tylko ciemność nocy, ale także spory mróz. Uczestniczy w skupieniu, milczeniu i zadumie rozważali stacje Drogi Krzyżowej. Jedni czynili to, idąc w 10-osobowych grupach, a inni w osobistej wędrówce. Myślę, że słowo „ekstremalnie”, mieści w sobie wszystkie odpowiedzi na pytanie: „jak było”. Taka wędrówka uczy nas ogromnej pokory - pokazuje, jaką siłą jest natura i jak marny jest przy niej człowiek, a każda stacja naszej Drogi, przypomina wtedy Eden, w którym można odpocząć, zjeść i nabrać sił na dalszą trasę. A obecność Boga? Jestem pewna, że każdy z uczestników miał niewidzialne sznurki przyczepione do nóg, za które przy każdym kroku pociągał Jezus - inaczej, chyba zostalibyśmy do dzisiaj na szlaku, nie móc się podnieść z wycieńczenia – opowiada Kinga Siodłak, uczestniczka wałbrzyskiej EDK.
Uliczna Droga Krzyżowa na Starym-Zdroju
Już po raz piąty na tydzień przed Wielkim Piątkiem dwie parafie Starego-Zdroju w Wałbrzychu połączyły się, aby wspólnie przejść ulicą z jednego kościoła do drugiego i publicznie rozważać stacje Drogi Krzyżowej. W tym roku nabożeństwo rozpoczęło się o godz. 19 w kościele św. Barbary, z którego uczestnicy wraz ze swoimi duszpasterzami udali się główną ulicą do kościoła Zmartwychwstania Pańskiego. Mimo niesprzyjającej pogody, która w tym dniu towarzyszyła wszystkim nabożeństwom Drogi Krzyżowej w terenie, frekwencja była zaskakująco wysoka. Do poszczególnych stacji krzyż był niesione przez wyznaczone grupy z obu parafii. O oprawę muzyczną i czytanie rozważań zadbali młodzi ludzie, którzy są zaangażowani w życie swoich parafii. Duży wkład i pomoc w organizację tej ulicznej Drogi Krzyżowej wnieśli harcerze, którzy działają na terenie obu parafii. Nabożeństwo zakończyło się w kościele, którego wezwanie tak bardzo pasuje właśnie do głównej idei tego pasyjnego nabożeństwa. Ze śmierci do życia, bo przecież to nie śmierć i krzyż, a zmartwychwstanie jest sednem tajemnicy naszej wiary.
Piątek 23 marca był dla Wałbrzycha i jego mieszkańców obfitym dniem rozważania tajemnicy męki i śmierci Chrystusa. Niesprzyjająca pogoda też miała swoje wytłumaczenie. A może Pan Bóg w tym roku wymaga od nas większej pokuty – mówił jeden z uczestników ulicznej Drogi Krzyżowej. Być może wielu wątpiących, stojących w bramach, patrzących zza firanek swoich domów na te tłumy idące ulicami za krzyżem, lub na indywidualnych ludzi, wyczerpanych, z drewnianym krzyżem przypiętym do plecaków, usłyszało głos Chrystusa „Pójdź za mną” lub uświadomili sobie, że Bóg nie umarł, lecz nadal żyje w sercach wielu ludzi.
Adrian Ziątek