DZIEŃ SYNA CZŁOWIECZEGO

Pierwszy dzień Nowego Adwentu w Roku C,
to Dzień Syna Człowieczego - wspaniały dzień zbawienia
- dla nas, «uczniów Chrystusa», którzy na co dzień czuwamy
w oczekiwaniu na spotkanie Boga.
Wszak przychodzi do nas nasz Pan, Odkupiciel,
«na obłoku, z wielką mocą i chwałą».

Nie o lęk i strach tu jednak chodzi,
choć zapowiedź tego dnia przeraża
kierując nasze myśli ku trwodze istnienia
na dzień ostatecznych wyroków,
któremu towarzyszą «znaki czasu» Tego,
który objawia się we Wszechświecie: «na słońcu, księżycu i gwiazdach».

Jedynie «na ziemi trwoga narodów bezradnych
wobec szumu morza i jego nawałnicy».
Ich starania o szczęśliwe losy świata bezowocne
wobec potęgi jego żywiołów i mocy samego Boga.
W ten sposób przychodzi do ludzi tej ziemi
zapowiedź czasów ostatecznych – wypełnienie proroctw.

Stajemy więc w «Roku Wiary» na skraju czasu tego,
co się już wydarzyło i tego, co jeszcze przed nami,
stajemy przepełnieni nadzieją i radością
z tego, że nie jesteśmy sami w naszych troskach codziennych
i zmaganiach z przeciwnościami życia, mimo że «ludzie tej ziemi
mdleją ze strachu przed wydarzeniami jej zagrażającymi».

Jest z nami Bóg, Stwórca całego Wszechświata,
który w swoim zamyśle uczynił wszystko, co jest -
dobrem samym w sobie, a co człowiek w skażeniu swoim zepsuł
On sam naprawia w zbawczych swoich teofaniach,
a szczególnie w tej ostatecznej i jedynej w swoim rodzaju
teofanii Syna Człowieczego - Chrystusa.

Zatem, «nabierzcie ducha Jego i podnieście głowy»
Wy wszyscy, którzy pokładacie w Nim nadzieję odkupienia.
Nie miejcie też udziału z tymi, którzy w swojej ślepocie
zatracili się już «w obżarstwie, pijaństwie i troskach doczesnych
obciążając serce miłością własną i przywiązaniem do świata tego,
by Dzień Pański «nie przypadł na was znienacka, jak potrzask».

Dzień ten pisany jest wszystkim: co już byli, są i będą,
wszystkim «mieszkańcom ziemi».
Niezwłocznie się wypełni - przyjdzie Boża odpłata
za dzieła Wszechświata całego i wszystkich ludzi.
Jeśli więc w Dniu Syna Człowieczego chcesz stanąć przed Nim w radości,
bez obawy i lęku – drogi bracie i siostro – zbądź siły ducha twego, módl się, czuwaj i ufaj. Amen.