To jeden z najważniejszych dni w ich życiu. Święcenia kapłańskie. W tym roku 14 diakonów przyjęło z rąk Biskupa Sosnowieckiego święcenia prezbiteratu. Uroczystość odbyła się 29 maja, w wigilię Zesłania
Ducha Świętego, w bazylice katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu.
Prezbiterium Kościoła sosnowieckiego powiększyło się o 14 nowych kapłanów. Są to: ks. Przemysław Kocjan, pochodzący z parafii św. Piotra i Pawła w Krzykawce, ks. Grzegorz Koss z parafii Wniebowzięcia
Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu, ks. Dawid Kuczek z parafii św. Floriana w Sosnowcu, ks. Waldemar Kuś z parafii św. Marii Magdaleny w Gołaczewach, ks. Andrzej Lis z parafii św. Barbary w Jaworznie,
ks. Marcin Majcher z parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Dąbrowie Górniczej, ks. Łukasz Małkiewicz z parafii św. Wojciecha w Czeladzi, ks. Tomasz Opiłka z parafii św. Jana Chrzciciela w Pilicy, ks.
Piotr Ryż z parafii Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej w Słopnicach Górnych, ks. Paweł Stanisz z parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Wolbromiu, ks. Dariusz Stopa z parafii Przemieniania Pańskiego
w Makowie Podhalańskim, ks. Michał Surma z parafii św. Andrzeja Boboli w Bukownie, ks. Robert Szulczewski z parafii św. Antoniego w Wojowicach, ks. Mariusz Trąba z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa
w Dąbrowie Górniczej.
„Przez 6 lat w seminarium przygotowywaliście się do głoszenia Słowa Bożego. Wcześniej odebraliście gruntowne wykształcenie w domu rodzinnym. Teraz czeka na was trudny, ale i piękny świat. Nie
trwóżcie się. Chrystus jest z wami i wspiera was tak samo jak pierwszych Apostołów. To wspaniała perspektywa wystarczająca, by iść z nadzieją w życie kapłańskie” - przekonywał bp Adam Śmigielski
SDB.
Każde ze święceń, czy to diakonat, prezbiterat czy biskupstwo, wyciska odrębny charakter sakramentalny i tym samym w szczególny sposób upodabnia człowieka do Chrystusa Kapłana, Proroka i Pasterza.
W tej potrójnej funkcji Chrystusa - kapłańskiej, prorockiej, zwanej inaczej nauczycielską, i pasterskiej, czyli królewskiej - ma udział każda wyświęcona osoba. Przez charakter sakramentalny
wyświęcony należy w szczególny sposób do Chrystusa i do Jego Kościoła. I tak jak przez sakrament chrztu stajemy się członkami Kościoła - ludu Bożego i Mistycznego Ciała Chrystusa, przez sakrament
bierzmowania Zbawiciel wyznacza nam i równocześnie uzdalnia nas do nowych zadań związanych z budowaniem Kościoła, to podobnie i sakrament święceń kapłańskich uzdalnia neoprezbiterów do bardzo ważnej dla
życia i wzrostu Kościoła posługi, przez którą równocześnie oddawana jest chwała Bogu.
Nowo wyświęceni kapłani będą trwać w miłości Chrystusa i głosić ją światu, zapewnił o tym składający podziękowania rodzicom, wychowawcom seminaryjnym, kapłanom i przyjaciołom ks. Dawid Kuczek. Na
koniec swojego wystąpienia ks. Kuczek zawierzył przyszłe lata kapłaństwa Niepokalanej, by pomagała im pełnić jak najlepiej misję Zmartwychwstałego Chrystusa.
Lednica upamiętniła śp. o. Jana Górę w 9. rocznicę śmierci. Pomysłodawca i twórca lednickich spotkań zmarł 21 grudnia 2015 roku i został pochowany tam, gdzie na jego zaproszenie gromadziły się co roku tysiące młodych ludzi - na Polach Lednickich. W sobotę w jego intencji Mszę św. odprawił Prymas Polski abp Wojciech Polak.
„Żyć z Chrystusem, cierpieć z Chrystusem, umrzeć z Chrystusem. To znaczy również zwyciężyć z Chrystusem” - mówił o. Jan Góra. W pamięci abp. Wojciecha Polaka tak właśnie zapisał się duszpasterz lednicki, jako człowiek i kapłan zakochany w Chrystusie, zakochany w Kościele i zakochany w ludziach młodych, którym był całym sercem oddany. Wspominając go tuż po śmierci Prymas przyznał, że zawsze był urzeczony tym, jak każdego roku, z wciąż nowym entuzjazmem, o. Jan przewodniczył rzeszom młodych ludzi zebranych pod Bramą Rybą w tym - jak sam mówił - metafizycznym akcie wyboru Jezusa, który przecież do dziś się dzieje.
Wpisując się w kontekst wielkiej historii powszechnej, oczekiwanie na bliskie narodziny Mesjasza odzwierciedla prozaiczność ludzkich losów, zwłaszcza sytuacji matek spodziewających się narodzin swoich dzieci. Syn poczęty z dotąd niepłodnych i już sędziwych rodziców, Zachariasza i Elżbiety, został dany przez samego Boga.
Czytanie z Księgi proroka Micheasza ukonkretnia mesjańskie oczekiwania i zapowiedzi rozproszone w całym Starym Testamencie. Na wiele stuleci przed narodzinami Jezusa Chrystusa prorok wskazuje na Betlejem jako miejsce, skąd wyjdzie „Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności”. „Władanie w Izraelu” zapowiada radykalne wejście Boga w historię, z jej uwarunkowaniami kulturowymi, religijnymi, społecznymi i politycznymi. „Pochodzenie Jego od początku” wskazuje na prawdziwą tożsamość Mesjasza i stanowi subtelną intuicję tajemnicy Boga Trójjedynego. Betlejem było jednym z najmniejszych miast na terytorium Judei, a bliskość Jerozolimy jeszcze bardziej pomniejszała jego rolę i znaczenie. A jednak to właśnie Betlejem zostało wybrane przez Boga jako miejsce, w którym dokonało się przejście od nadziei starotestamentowej do nadziei chrześcijańskiej. Narodziny Jezusa w Betlejem potwierdzają, że wszystko dzieje się tak, jak zapowiadało Pismo, a jednocześnie przekraczają wszystko, czego się spodziewano.
Harcerze, harcerki i zuchy z Wrocławskiego Szczepu Harcerskiego „347” uroczyście wprowadzili Betlejemskie Światło Pokoju do parafii św. Anny na wrocławskim Oporowie.
Przekazali je na ręce ks. Łukasza Jędry CM, przypomnieli też historię tego niezwykłego wydarzenia: w Grocie Narodzenia Pańskiego płonie wieczny ogień, od którego co roku odpala się jedną malutką świeczkę. Płomień świecy jest niesiony przez skautów w wielkiej sztafecie i obiega cały świat. – Betlejemskie Światło Pokoju zorganizowano po raz pierwszy w 1986 r. w Linz, w Austrii, jako część bożonarodzeniowych działań charytatywnych. Akcja nosiła nazwę „Światło w ciemności”. Od tego czasu każdego roku harcerka i harcerz odbierają światło z Groty Narodzenia Pańskiego, następnie transportowane jest ono na cały świat. Związek Harcerstwa Polskiego organizuje Betlejemskie Światło Pokoju od 1991 r. Tradycją jest, że ZHP otrzymuje światło od słowackich skautów, a przekazanie światła odbywa się naprzemiennie raz na Słowacji raz w Polsce. Polska jest jednym z ogniw betlejemskiej sztafety, harcerki i harcerze przekazują światło dalej do szkół, urzędów, instytucji, kościołów i domów. Z Polski idzie ono na wschód: do Rosji, Litwy, Ukrainy i Białorusi, na zachód do Niemiec, a także na północ do Szwecji – wyjaśniali harcerze.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1733754340.jpg)
_1733754239.jpg)
