Anna Guzik: - Czym jest Duszpasterstwo Akademickie?

Ks. Jan Pazgan: - Mówiąc o Duszpasterstwie Akademickim, musimy pamiętać, że jest ono częścią Kościoła posłanego z Dobrą Nowiną do każdego człowieka, szczególnie młodego, który wybiera wartości i prawdy najważniejsze dla życia. Jednym z głównych celów Duszpasterstwa Akademickiego jest umożliwienie młodemu człowiekowi przeżycia tajemnicy Chrystusa i Kościoła w świadomy i głęboki sposób. Duszpasterstwo Akademickie już od wielu lat działa przy różnych uczelniach w Polsce, uzupełniając tok studiów o „kwadrans akademickiej” kultury duchowej. Wszystkim tym działaniom przyświeca hasło: „Nauka, prawda, miłość”.

- Proszę zatem opowiedzieć o początkach Duszpasterstwa Akademickiego w Legnicy.

- Biskup legnicki Tadeusz Rybak ustanowił mnie diecezjalnym duszpasterzem akademickim, zlecając mi zadanie tworzenia ośrodków Duszpasterstwa Akademickiego w Legnicy i innych miastach diecezji. Takie punkty duszpasterskie działają już w Jeleniej Górze, Wałbrzychu, Chrustniku i w Polkowicach. Legnica staje się miastem akademickim - studiuje tu ok. 13 tys. młodych ludzi, chcemy im wyjść naprzeciw. Głównym miejscem spotkań legnickiego DA były do tej pory sale franciszkańskie przy ul. Partyzantów 25. Od kilku miesięcy trwa remont pomieszczeń przy parafii katedralnej (ul. Witelona 3), gdzie dzięki życzliwości ks. inf. Władysława Bochnaka będzie wygospodarowane miejsce na siedzibę Centralnego Ośrodka Duszpasterstwa Akademickiego. Będzie tam kaplica, aula i sala duszpasterstwa.

- W jaki sposób młodzież trafia do Duszpasterstwa?

- Najpiękniejszym zaproszeniem są sami studenci, którzy dają świadectwo swojej wiary i dobrego działania kolegom i koleżankom ze studiów. Ja natomiast mam ułatwione zadanie dotarcia do młodzieży, ponieważ pracuję jako wykładowca filozofii, często więc na spotkania DA przychodzą moi studenci. Ponadto DA organizuje obozy integracyjne dla studentów, proponuje różnego typu rekolekcje, warsztaty ikonograficzne i muzyczne. Rok akademicki rozpoczyna się tzw. „Tygodniem na dobry początek”. Nasi studenci na każdej z legnickich uczelni rozdają ulotki i foldery proponujące różne formy zaangażowania się w DA. W ubiegłym roku przedstawili pantomimę ewangelizacyjną w największej legnickiej dyskotece, a w ostatnim czasie zorganizowali i przeprowadzili, przy współpracy z PWSZ im. Witelona i Legnickim Centrum Kultury, I Festiwal Piosenki Studenckiej „Pryzmat”.
- Grzegorz: - Rozpocząłem studia na Politechnice Wrocławskiej, filia w Legnicy. Rzeczą oczywistą było to, żeby kontynuować swój wzrost w wierze i nie przerywać katechezy. Wiedziałem, że przy parafii franciszkanów jest ośrodek duszpasterski, poszedłem na pierwsze spotkanie i zostałem.
- Ks. J. P. - Dodam, że Grześ jest naszym pierwszym powołaniem z Duszpasterstwa Akademickiego, wstępuje w tym roku do franciszkanów.
- Paweł: - Ja trafiłem do Duszpasterstwa Akademickiego 2 lata temu. Zaczęło się od wyjazdu na Spotkanie Młodych do Budapesztu. Nie mogłem dojechać do Wrocławia, ale dowiedziałem się, że ksiądz Jan organizuje taki wyjazd z Legnicy, moi koledzy ze studiów dali mi adres i tak przez Taizé trafiłem do Duszpasterstwa Akademickiego. Obecnie jestem zaangażowany w działania DA, szczególnie w scholi.

- Kto odpowiada na Wasze zaproszenie?

- Grzegorz: - Do DA trafiają nie tylko młodzi, którzy wcześniej działali w jakichś wspólnotach katolickich, często przychodzą osoby, które żyły z dala od Kościoła, także osoby z różnymi problemami. Razem z duszpasterzem staramy się im ukazać Kościół z całym jego bogactwem i wszystkimi wspólnotami, jakie w nim istnieją. Chcemy tworzyć wspólnotę zbliżającą do Boga i Kościoła. Chcemy, by była ona drogą dla młodych ludzi.
- Paweł: - Remontujemy pomieszczenia dla duszpasterstwa, żeby były dla nas miejscem schronienia przed złem, jak schronisko w górach. Gospodarzem jest Pan Bóg, ale są też ci, którzy zagotują wodę, zaparzą herbatę, aby wędrowiec mógł się tu zatrzymać, ogrzać, odpocząć i iść dalej.

- W jaki sposób pokazujecie zbuntowanym młodym ludziom, że Kościół jest inny od ich wyobrażeń?

- Grzegorz: - Nie robimy tego słowami. Młodzi nie chcą ustnego przekonywania. Zapraszamy ich po prostu do udziału w tym, co robimy i jak żyjemy na co dzień (spotkania formacyjne, modlitwa, wyjazdy na rekolekcje i wypoczynek). Nowym doświadczeniem dla wielu młodych ludzi jest obecność księdza, z którym mogą porozmawiać lub wyspowiadać się z całego życia.
- Ks. J. P.: - Często wielu młodych ludzi rozpoczyna zajęcia ze mną od dziwnego spojrzenia. Są zaskoczeni, widząc księdza jako wykładowcę. Z czasem staje się to czymś oczywistym, a obecność księdza w salach wykładowych i na uczelni umożliwia zadanie trudnych pytań już nie tylko z zakresu filozofii, ale też i życia. Często początkowa niechęć do księdza przeradza się w dyskusję, a następnie w spotkania duszpasterskie. Niechętne spojrzenie na Kościół ma wiele źródeł - jednym razem jest to rodzina ateistyczna, innym rodzice zmuszający do praktyk religijnych bez osobistego przykładu. Stereotyp przełamuje się, gdy studenci widzą swoich rówieśników szczerze modlących się, a na ich twarzach nie widzą zafałszowania, tylko autentyczność i zainteresowanie sprawami wiary. Zapraszamy do nas wszystkich „buntowników z wyboru”. Tych, którzy chcą się wykrzyczeć, wygadać, którzy przeżywają swoje żale i bunt. Zapraszamy tych zbuntowanych, którzy czasem nie wiedzą, dlaczego się buntują.

- Dlaczego Duszpasterstwo Akademickie nosi nazwę „Ikona”?

- Tak się złożyło, że podczas studiów w Rzymie nie tylko studiowałem filozofię, ale też ikonografię. Jestem pisarzem ikon. Ikony to moja pasja i udało mi się trochę przelać jej na akademickie środowisko, stąd nazwa „Ikona”. Ikona jest oknem w stronę Boga i świata nadprzyrodzonego. Z wielu typów ikon wybraliśmy ikonę Zmartwychwstania, a właściwie jeden mały fragment tej ikony, kiedy Chrystus zstępuje do otchłani i mocnym chwytem wydobywa Adama z ciemności. Chrystus wydobywa nas z ciemności do światła, do nowego życia. Wystarczy tylko unieść rękę w Jego stronę, a On poprowadzi. Innym motywem wyboru nazwy ikona jest ich zastosowanie w informatyce. Klikając w ikonę, otwieramy zdjęcie, tekst, list, program. Każdy człowiek jest taką ikonką. Rozmawiając z człowiekiem, poznajemy krajobrazy jego wnętrza, jego przeżycia, przeszłość, przyszłość, marzenia...

- Czym w ciągu roku zajmuje się ośrodek Duszpasterstwa Akademickiego?

- Najważniejszy moment naszej formacji stanowi Msza św. w każdą niedzielę w katedrze. Przychodzi na nią ok. 200-300 osób. W tygodniu mamy różne propozycje: wieczór filmowy, spotkanie modlitewne raz w tygodniu, spotkanie katechetyczne i dyskusyjne. Funkcjonuje schola, grupa modlitewna, grupa teatralna i medialna. Organizujemy wyjazdy rekolekcyjne i wypoczynkowe zarówno zimą, jak i latem.

- Życie studenckie to nie tylko nauka i poważna formacja, ale też zabawa i rozrywka. Jak Duszpasterstwo odpowiada na tę potrzebę młodych ludzi?

- Na koniec roku akademickiego 2002/3 zorganizowaliśmy spotkanie w zamku Grodziec, z pieczeniem kiełbasek, recitalem piosenek Jacka Karczmarskiego. Studenci przebrali się w stroje średniowieczne. Organizujemy mecze piłki siatkowej, ogniska, wyjazdy rowerowe, dyskoteki. Od czasu do czasu nasze poważne spotkania formacyjne zamieniamy na rozmowę przy kawie i herbacie.

- Jakie tematy dominują podczas tych rozmów?

- Tematem bez dna jest miłość. Któregoś dnia ogłosiłem, by na spotkanie DA przynieść wiersz, złotą myśl lub wypracowanie na ten tak ważny dla młodych temat. Po odczytaniu nawiązała się dyskusją, której nie było końca. Młodzi ludzie mają potrzebę nazywania po imieniu ważnych spraw. Inne tematy, które pojawiły się na spotkaniach, to problemy dobra i zła, wolności.

- Dziękuję za rozmowę.

Wszyscy studenci pragnący zapoznać się z działalnością DA „Ikona” w Legnicy mogą zgłosić się do Diecezjalnego Ośrodka Duszpasterstwa Akademickiego, ul. Witelona 3 lub zajrzeć na stronę internetową: www.ikona.da.prv.pl
Duszpasterstwo Akademickie zaprasza na Msze św. dla studentów w każdą niedzielę roku akademickiego w legnickiej katedrze o godz. 20.00.