Okno Życia to specjalnie dostosowane miejsce, w którym matka może pozostawić anonimowo swoje nowo narodzone dziecko bez narażania jego życia i zdrowia. Obecnie w całym kraju jest 58 takich miejsc, wiele z nich znajduje się pod opieką Caritas diecezjalnych, współpracujących ze zgromadzeniami żeńskimi, domami samotnej matki, a nawet szpitalami miejskimi. Ich otwarcie najczęściej następuje 25 marca – w święto Zwiastowania Pańskiego, gdy w Polsce obchodzony jest Dzień Świętości Życia.

Na świecie pierwsze Okno Życia założyła w 1999 r. niemiecka pastorka Gabriele Stangl w reakcji na dramatyczne wyznanie kobiety, która urodziła dziecko poczęte w wyniku gwałtu. Okna życia funkcjonują w wielu krajach, między innymi w Niemczech, w Czechach, we Włoszech, w Rosji, Szwajcarii, Belgii, na Litwie i Słowacji.

W Polsce pierwsze Okno Życia zostało otwarte w 2006 roku przez Caritas Archidiecezji Krakowskiej. Powstało ono z inicjatywy metropolity krakowskiego ks. kardynała Stanisława Dziwisza. Znajduje się ono w Domu Samotnej Matki przy ul. Przybyszewskiego, założonym wiele lat wcześniej przez kardynała Karola Wojtyłę. Ostatnie, 58. z kolei, powstało 8 grudnia 2015 r. w Ostrowie Wielkopolskim. 90. uratowane w Oknie Życia dziecko znaleziono w październiku ub.r. w Zielonej Górze.

"To wielki impuls, by w polskim narodzie budować cywilizację życia, a nie śmierci" - powiedział kard. Stanisław Dziwisz, podczas rocznicy 10-lecia pierwszego w Polsce Okna Życia, znajdującego się w Krakowie.

Na uroczystości była także rodzina wychowująca dwoje uratowanych w Oknie dzieci - Oliwię i Macieja. "Budujemy rodzinę na prawdzie - dzieci wiedzą, że pochodzą z Okna Życia. To daje im wiedzę o tym, że to Okno służy czemuś dobremu. W tej trudnej historii ich początku życia chcemy w prawdzie oraz w pełni ciepła i miłości prowadzić je dalej w życiu" - powiedział pan Daniel.

Dziecko pozostawione w Oknie Życia przekazywane jest bezzwłocznie do szpitala. Opiekunowie Okna jednocześnie informują o pozostawionym dziecku ośrodek adopcyjny, który natychmiast powiadamia o tym sąd, występując równocześnie z dwiema prośbami: o wydanie postanowienia w sprawie zarządzeń opiekuńczych dotyczących dziecka oraz o nadanie dziecku tożsamości. Odpowiadając na prośbę ośrodka, sąd wydaje decyzję o umieszczeniu dziecka w rodzinie zastępczej typu pogotowia rodzinnego. O szybkości działania sądu świadczy fakt, że decyzja taka w wielu ośrodkach w Polsce była wydawana nawet tego samego dnia, w którym do sądu wpłynęło pismo. Powyższa decyzja sądu zapewnia dziecku opiekę po wyjściu ze szpitala.

Rzecznik Praw Dziecka Marek Michalak zwrócił w Krakowie uwagę, że decyzja o powstaniu Okien Życia pozwoliła w skali kraju uratować już wiele dzieci. „To jest wartość absolutnie nie do wycenienia, to jest coś, z czego powinniśmy się bardzo radować, że dzieci trafiły do rodzin, że dzisiaj są wychowywane, że mogą korzystać ze swoich wszystkich innych praw. Uśmiech na twarzach tych, które tu przybyły jest dobrym drogowskazem" – mówił 19 marca w Krakowie.

Sędzia Waldemar Żurek, rzecznik prasowy Sądu Okręgowego w Krakowie stwierdził, że krakowski sąd stał się prekursorem w zagadnieniach prawnych związanych z dziećmi z Okna Życia. "To instytucja, która nie była i dalej nie jest uregulowana prawem. Musieliśmy wytyczać pierwsze szlaki, współpracując z siostrami, ośrodkiem adopcyjnym i policją. Myślę, że poszliśmy w dobrym kierunku. Chodziło o to, by te dzieci jak najszybciej trafiły do kochających rodzin i to wydaje się udało" – powiedział sędzia Żurek.

Dane policyjne świadczą na korzyść Okien Życia. Jak podała nadkom. Katarzyna Padło z Biura Prasowego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie, w ostatnich trzech latach nie odnotowano w Małopolsce ani jednego przypadku dzieciobójstwa, zaś w całej Polsce takich zdarzeń w 2000 r. było 47, a w 2014 r. cztery.

Adresy Okien Życia w Polsce znajdują się na stronie internetowej: www.caritas.pl/okna-zycia-adresy