Kościół Matki Bożej z Guadalupe w Madrycie został wybudowany w latach 60. XX wieku i był przykładem nowoczesnej sztuki sakralnej. W zamyśle architekta budynek przedstawia Mojżeszowy namiot spotkania, jednak mieszkańcy stolicy nazwali go z racji podobieństwa „meksykańskim sombrero” i tak jest do dzisiaj. Szybko stał się on dynamicznym ośrodkiem duszpasterskim oraz przykładem dobrze rozumianej posoborowej odnowy liturgicznej. Tutaj Jan Paweł II spotkał się z rodzinami podczas swojej pierwszej podróży do Hiszpanii (1982). Dzisiaj od rana przybywają setki ludzi z Madrytu i okolic z okazji święta Guadalupany. Są obecni przedstawiciele większości krajów Ameryki Łacińskiej. Nic dziwnego. „To nasza Królowa Matka” – mówią z dumą.

Z kolei Hiszpanie przypominają o sanktuarium Matki Bożej z Guadalupe, które leży na południu w kraju, w regionie Ekstremadury. Według tradycji Matka Boża objawiła się pasterzowi o imieniu Gil Cordero nieopodal rzeki Guadalupe, skąd pochodzi nazwa miejscowości. Niewielką figurę Maryi, wykonaną w drzewie cedrowym, czci się od wczesnego średniowiecza. Matka Boża z Guadalupe uważana jest za patronkę ewangelizaji Nowego Świata, ponieważ to tutaj Krzysztof Kolumb otrzymał dekret królewski zezwalający mu na podróż. Po powrocie dziękował w tym sanktuarium Maryi za odkrycie Nowego Świata. W 1928 r. Matka Boża z Guadalupe otrzymała tytuł „Hispaniarum Regina” – Królowa ziem będących kiedyś częścią Królestwa Hiszpanii.