Pradziadek św. Urszuli Ledóchowskiej – Antoni był posłem na Sejm Czteroletni. Dziadek Ignacy zasłużył się podczas wojen napoleońskich i uczestniczył w powstaniu listopadowym. Stryjem m. Urszuli był kard. Mieczysław Ledóchowski, prymas Polski, więziony w trakcie kulturkampfu za obronę polskości. Jej rodzona siostra – Maria Teresa, zwana „Matką Afryki” – od 1975 r. jest błogosławioną Kościoła katolickiego. Także brat Włodzimierz wybrał drogę powołania zakonnego i jako kapłan pełnił funkcję przełożonego generalnego Towarzystwa Jezusowego. Nie ma więc cienia przesady w stwierdzeniu, że to dom rodzinny stanowił dla św. Urszuli pierwszy nowicjat, w którym formowało się jej przyszłe powołanie.

Liczy się tylko powołanie

Przyszła święta przychodzi na świat jako Julia Ledóchowska 17 kwietnia 1865 r. w miejscowości Loosdorf w Austrii. Rodzina ojca, Antoniego Augusta, wyemigrowała na te tereny po klęsce powstania listopadowego. Matka Urszuli – Józefina z domu Salis-Zizers jest z pochodzenia Szwajcarką. Kiedy w 1873 r. Ledóchowscy przeprowadzają się do miasteczka St. Pölten położonego bliżej Wiednia, młoda Julia wraz ze starszymi siostrami pobiera naukę w klasztorze Marienfried u Sióstr Loreto, w tzw. pensji Pań Angielskich. Uzyskuje tam wykształcenie o profilu humanistycznym. Jest nie tylko muzykalną, utalentowaną uczennicą, ale wykazuje również zdolność do nauki języków obcych. Z chwilą ukończenia szkoły w 1880 r. zna biegle języki: francuski, niemiecki i angielski oraz w mniejszym zakresie język włoski. Trzy lata później rodzina postanawia wrócić na ziemie polskie. Ledóchowscy osiedlają się wówczas w Lipnicy Murowanej, położonej obok Krakowa, na terenie zaboru austriackiego. Julia wykorzystuje ten czas na pogłębianie znajomości języka polskiego i opiekowanie się chorymi mieszkańcami miasteczka, w którym nie ma wówczas lekarza. Na początku 1885 r. bliskich przyszłej świętej dotyka tragedia: najpierw Maria Teresa, starsza siostra Julii, choruje na ospę i walczy o życie, a zaraz potem ojciec Antoni, 24 lutego, umiera wskutek ataku astmy. Traumatyczne doświadczenia nie zaburzają jednak życiowych planów Julii, w 1886 r. wstępuje bowiem do klasztoru Sióstr Urszulanek w Krakowie i przyjmuje imię Maria Urszula od Jezusa. W tym okresie pracuje w klasztornej szkole jako nauczycielka i wychowawczyni, a ponadto bierze lekcje malarstwa. Malowidłami i obrazami przyozdabia klasztorną kaplicę. W 1904 r. zostaje przełożoną krakowskiej wspólnoty zakonnej.