Urodził się 28 lipca 1935 r. w Mazurach k. Sokołowa Małopolskiego w rodzinie rolniczej Jakuba i Rozalii z d. Ożóg. We wczesnym dzieciństwie został osierocony przez ojca, a jego wychowaniem zajęli się matka i ojczym.

Szkoła i studia

W latach 1942-49 uczył się w Szkole Podstawowej w rodzinnej miejscowości. Działania wojenne, okres okupacji i trudności powojenne bez wątpienia nie sprzyjały prowadzeniu normalnej nauki. Niemniej zdobyta wówczas wiedza pozwoliła mu na kontynuowanie edukacji na poziomie średnim i wyższym. Pierwszą odbył w Liceum Ogólnokształcącym w Sokołowie Małopolskim (1949-53), a drugą – w Instytucie Teologicznym w Przemyślu (1953-59). Tą drugą realizował jako alumn przemyskiego Wyższego Seminarium Duchownego, przygotowujący się do posługi duszpasterskiej. Zwieńczeniem tego etapu życia był sakrament kapłaństwa, którego 7 czerwca 1959 r. udzielił mu bp Franciszek Barda w katedrze przemyskiej.

Liczne obowiązki

Po święceniach pracował jako wikariusz i katecheta w parafiach diecezji przemyskiej. Były to: Tryńcza (do 1961 r.), Wysoka Strzyżowska (do 1962 r.), Tyczyn (do 1965 r.) i Łowce (1965 r.). W grudniu 1965 r. został wikariuszem parafii farnej w Rzeszowie, nie przypuszczając zapewne, że pozostanie w tej wspólnocie przez ponad pół wieku. Z posługą wikariuszowską łączył inne obowiązki. Był katechetą młodzieży szkół średnich, położonych na terenie parafii (m. in. Technikum Samochodowego, Zespołu Szkół Gospodarczych, Liceum Ekonomicznego), duszpasterzem chorych w Szpitalu Wojewódzkim oraz kapelanem więzienia w Załężu (1981-86).

Owoce posługi

W lutym 1989 r., po śmierci ks. inf. Jana Stączka, długoletniego proboszcza rzeszowskiej fary, został jego następcą. Sprawując funkcję proboszcza kontynuował posługę duszpasterską i katechetyczną w parafii (do 2000 r. uczył religii w Zespole Szkół Gospodarczych) oraz podjął szereg nowych działań, m.in. zadbał o uregulowanie spraw majątkowych parafii i zatroszczył się o otoczenie kościoła. Jednym z największych jego osiągnięć w dziedzinie materialnej było przeprowadzenie kompleksowej renowacji wnętrza kościoła farnego oraz restauracji ołtarzy i zabytkowych pomników. Udzielał się również na forum diecezjalnym, m.in. jako duszpasterz prawników, członek Kolegium Konsultorów i Rady Kapłańskiej. Za swe najważniejsze dokonanie zrealizowane na tym forum uważał uposażenie materialne kilku instytucji diecezjalnych, jak np. Kuria Diecezjalna, Dom Biskupi i budynek Instytutu Jana Pawła II.

Służył do końca

Za swą pracę został nagrodzony wieloma godnościami kościelnymi, z których najważniejszym był tytuł kapelana Honorowego Ojca Świętego. Od 6 stycznia 2000 r. był też kanonikiem gremialnym rzeszowskiej Kapituły Katedralnej. W 2010 r. przeszedł na emeryturę. W tym czasie rezydował najpierw w rzeszowskiej farze, a następnie od 2019 r. – w związku z rozwijającą się chorobą – w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym w Głogowie Małopolskim. Zmarł 19 marca 2024 r. Został pochowany w grobowcu proboszczów farnych na cmentarzu pobicińskim w Rzeszowie.

Te fakty biograficzne z życia ks. Bełzy nie oddają tego, co istotne w jego kapłańskim życiu, a więc służby Bogu i ludziom. Owoce jego posługi są niewymierne, ale bardzo piękne i ważne. Należy ufać, że Pan Bóg swego wiernego sługę wynagrodzi życiem wiecznym.