Pierwszy kościół w Doruchowie (diec. kaliska) ufundował w 1403 r. rycerz Mikołaj Langenfort z Kępna wraz z synem Piotraszem. Nieszczęśliwie uległ on całkowitemu zniszczeniu podczas pożaru w 1760 r. Cztery lata później na jego miejscu wzniesiono nowy drewniany kościół, który przetrwał nieco ponad sto lat i także spłonął. Budowa obecnej, murowanej świątyni miała miejsce w latach 1889-92. Jej konsekracji i ustanowienia św. Stanisława Kostki jako patrona dokonał w 1902 r. biskup poznański Edward Likowski. W latach II wojny światowej był to jedyny kościół dostępny dla Polaków mieszkających na tamtych terenach, a pozwolenie na odprawianie w nim tylko dwóch niedzielnych Mszy św. otrzymał wyznaczony przez władze okupacyjne ks. Stanisław Hundt. Kapłan potajemnie udzielał ślubów, chrztów i przygotowywał polskie dzieci do I Komunii św. W 1945 r., gdy w Doruchowie rozpoczęła się rosyjska okupacja, został zakatowany i zastrzelony na plebanii.
Mieniący się złotem i srebrem główny ołtarz świątyni stanowi tryptyk figur z Maryją w roli głównej. Rzeźbę Matki Bożej z Dzieciątkiem otaczają św. Stanisław Kostka oraz św. Kazimierz Królewicz. Przy prawym, bocznym ołtarzu nad zabytkową chrzcielnicą znajduje się niewielka gablota. W 2016 r. ksiądz proboszcz Zbigniew Rzeszótko postanowił wyeksponować w niej najstarszą księgę chrztów znajdującą się w posiadaniu doruchowskiej parafii, która obejmuje wpisy z lat 1684 – 1726.
W 1775 r. w Doruchowie odbył się ostatni w Polsce proces kobiet, które były posądzane o czary. W oparciu o obowiązujące wówczas prawo magdeburskie miejscowy dziedzic Stokowski dopuścił się straszliwego morderstwa na czternastu niewinnych kobietach. Mord uszedł mu bezkarnie – prawo zrodzone z ciemnoty i zabobonu zezwalało bowiem na taką „sprawiedliwość”. Po jakimś czasie jednak u dziedzica pojawiły się wyrzuty sumienia i w ramach pokuty ufundował do kościoła w Doruchowie bogato zdobiony ornat tkany perłami oraz monstrancję (na zdjęciu), która nadal znajduje się w świątyni. /i.c.
Chcę się z wami modlić o ducha odwagi, żebyśmy umieli stanąć w obronie wiary i potrafili ją uzasadnić – powiedział bp Damian Bryl podczas Sumy odpustowej w kościele św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Lipem.
Uroczystość, która odbyła się 14 maja, połączono z 50. rocznicą ponownego erygowania parafii. Hierarcha Kościoła kaliskiego zachęcał wiernych, aby dbali o wymiar duchowy i społeczny parafii, by to, co budowali przez ostatnie 50 lat, dalej mądrze podejmowali. Zaznaczył, że jubileusz to czas wspomnienia, dziękczynienia, ale także nabrania dobrego ducha, by z nadziejami ruszyć do przodu.
Wioletta Krzyżanowska odbiera od minister Barbary Nowackiej powołanie na stanowisko kuratora
Po 18 latach znika ze szkół podstawowych województwa mazowieckiego Konkurs o Kardynale Stefanie Wyszyńskim Prymasie Tysiąclecia. Ma to być decyzja tamtejszej kurator oświaty Wioletty Krzyżanowskiej.
Z wielkim smutkiem zawiadamiam, że Kuratoryjny Konkurs o Kardynale Stefanie Wyszyńskim Prymasie Tysiąclecia dla uczniów klas IV – VIII szkoły podstawowej województwa mazowieckiego w roku szkolnym 2024/2025 został odwołany - taki komunikat pojawił się wczoraj w mediach społecznościowych Instytutu Prymasowskiego Stefana Kardynała Wyszyńskiego.
wikipedia/Rue Richelieu, Odessa, Ukraine, Russian Empire, ca. 1895 na licencji Creative Commons
Odessa ok. 1895 roku
O przyłączenie się do akcji podpisywania elektronicznej petycji na stronie internetowej Rady Ministrów Ukrainy o zapobieżenie wrogiemu przejęciu budynku wynajmowanego na potrzeby diecezji i parafii zwrócił się do wiernych i ludzi dobrej woli biskup odesko-symferopolski, Stanisław Szyrokoradiuk OFM. Diecezja prosi o dalsze bezpłatne i bezterminowe użytkowanie części pomieszczeń o powierzchni 304,5 m2 byłej szkoły katolickiej i seminarium duchownego, znajdujących się w Odessie, które historycznie należały do wspólnoty katolickiej w czasach przedrewolucyjnych.
Przypomniano, że budynek przy ul. Bunina 23 w Odessie został zbudowany w 1849 r. (architekt K. J. Dallacqua) przez Kościół katolicki i był jego własnością do 1917 r. Jego powierzchnia wynosi 2967,4 m2 i jest integralną częścią tzw. łacińskiej dzielnicy Odessy. W centrum tego kwartału znajduje się katedra, a wokół obwodu znajdują się różne inne budynki religijne i pomocnicze, które do rewolucji bolszewickiej służyły potrzebom parafii, takie jak mieszkania dla duchowieństwa, sierocińce i schroniska dla sierot i osób starszych, szkoła katolicka i seminarium duchowne. Po dojściu do władzy komunistów wszystkie wyżej wymienione obiekty zostały znacjonalizowane i wykorzystane do różnych celów (np. katedra była przez pewien czas wykorzystywana jako sala gimnastyczna itp.). Na dzień dzisiejszy kompleks nieruchomości przy ulicy Bunina 23 jest własnością państwa ukraińskiego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.