Święty Jan Paweł II jeszcze jako młody człowiek wszedł w kręgi ludzi kultury. Sam był aktorem, poetą, pięknie śpiewał i doskonale rozumiał świat artystyczny. Byłem kiedyś uczestnikiem papieskiego obiadu, podczas którego Ojciec Święty dopytywał się o ludzi kultury w Polsce. Gdy ks. prał. Wiesław A. Niewęgłowski, wówczas duszpasterz środowisk twórczych, wymienił kilka nazwisk, Ojciec Święty przerwał: „Tych to znam, proszę o nowe...”. W 1980 r. na zebraniu UNESCO w Paryżu powiedział: „Jestem synem narodu, który choć zniknął z mapy Europy, to dzięki kulturze znów się w niej znalazł”.

W 1999 r. Jan Paweł II napisał „List do artystów” i wskazał w nim na związki między Kościołem a sztuką: „Aby głosić orędzie, które powierzył mu Chrystus, Kościół potrzebuje sztuki. Musi bowiem sprawiać, aby rzeczywistość duchowa, niewidzialna, Boża, stawała się postrzegalna, a nawet w miarę możliwości pociągająca. (...) Kościół potrzebuje także muzyków. Ileż utworów muzyki sakralnej zostało skomponowanych w ciągu stuleci przez twórców przenikniętych głębokim zmysłem tajemnicy! Tysiące wierzących umacniało swoją wiarę muzyką, która wypływała z serc innych wierzących i stawała się częścią liturgii, a przynajmniej bardzo cenną pomocą w jej godnym sprawowaniu. Śpiew pozwala przeżywać wiarę jako żywiołową radość i miłość, jako ufne oczekiwanie na zbawczą interwencję Bożą” (p. 12).

Kultura jest bardzo ważnym nośnikiem rzeczywistości. Nasza ojczyzna wrastała w nią przez dwa tysiące lat. Każdy wielki artysta powinien być człowiekiem miłości – gdyby takim nie był, to nie byłby wielkim artystą. Cała twórczość kulturalna świata jest oparta na miłości, której głównym realizatorem jest Duch Święty. Dzięki zgłębianiu świata przez ludzi kultury lepiej ten świat poznajemy, lepiej go rozumiemy jako wielkie duszpasterzowanie Chrystusa.

Pan Bóg stwarzając człowieka, powiedział z satysfakcją, że jest to dobre dzieło. Artysta, który stwarza dzieło rzeźbiarskie, również mówi: to jest dobre i piękne dzieło. Muzyk, który napisał wartościowy utwór muzyczny, mówi z radością: to jest moje dzieło. Poeta, pisarz cieszy się ze swojej twórczości, zawierającej jego wewnętrzne przemyślenia.

Wielka kultura kształtuje człowieka, kształtuje społeczeństwa, ludy i narody. Dlatego bardzo ważne są takie wydarzenia, jak koncerty, festiwale, wystawy, spektakle teatralne i filmowe, bo budują one nasze myślenie, nastrajają do życia. Ale my wszyscy również uczestniczymy w wielkiej sztuce budowania świata przyszłości, jeśli kierujemy się Bożymi wskazaniami oraz miłością do Boga i człowieka. Bo wielkie dzieła z tego właśnie się rodzą i tylko dzięki temu zostają w pamięci następnych pokoleń.

Trzeba ciągle pamiętać, że prawdziwe piękno buduje natchnienie Ducha Świętego. Człowiek piękny to człowiek owinięty w Bożą łaskę, bo prawdziwe piękno i prawdziwa sztuka wypływają z Bożej miłości.