Reklama

Niedziela Kielecka

Apostołka Apostołów czczona w kościele w Koszycach

Niedziela kielecka 51/2017, str. IV

[ TEMATY ]

parafia

W. D.

Wizerunek św. Marii Magdaleny, patronki kościoła znajduje się w ołtarzu głównym

Wizerunek św. Marii Magdaleny, patronki kościoła znajduje się w ołtarzu głównym

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Według biblijnej relacji Maria pochodziła z Magdali nad Jeziorem Galilejskim. Ewangeliści Marek i Łukasz wspominają o tym, że Jezus wyrzucił z niej siedem złych duchów. Po tym fakcie staje się ona jedną z tych, która podąża wraz z innymi niewiastami za Mistrzem, stając się Jego wierną uczennicą.

Reklama

Trwała przy krzyżu Jezusa aż do Jego śmierci, była przy Jego pogrzebie. Maria Magdalena razem z Matką Jezusa, Marią, siostrą Łazarza udała się do grobu, aby namaścić ciało Ukrzyżowanego. Na miejscu jednak odnalazła pusty grób. Zmartwychwstały Jezus ukazał się jej jako ogrodnik. To Maria Magdalena powiedziała Apostołom, że Chrystus żyje. Dlatego też Kościół określa ją jako Apostołkę Apostołów. Jest czczona na Wschodzie i Zachodzie, a jej wspomnienie przypada na dzień 22 lipca. Od papieża św. Grzegorza I Wielkiego w tradycji Kościoła Maria Magdalena utożsamiana była z jawnogrzesznicą, którą pochwycono na cudzołóstwie i przyprowadzono, by ukamienować. Jezus jednak nie potępił jej i uratował ją przed śmiercią. Utożsamiano ją również z Marią, siostrą Łazarza. Św. Jan zostawił opis, że obmyła nogi Pana Jezusa wonnymi olejkami. Grób św. Marii Magdaleny znajdował się w Efezie, gdzie wystawiono bazylikę ku jej czci. Relikwie uratowano przed Turkami, wywożąc do Konstantynopola. W czasie wypraw krzyżowych przeniesiono je do Francji, do Vezelay, gdzie do dziś doznają czci. W naszej diecezji dedykowano jej kilka świątyń, wśród nich kościół w Koszycach.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Fundatorką miasta Koszyce w 1374 r. była Elżbieta Łokietkówna. Wprawdzie w mieście wybudowano kościół, jednak Koszyce należały długie wieki do parafii w Witowie. Tutaj była świątynia filialna.

W 1440 r. Jan Długosz ufundował kościół pw. św. Marii Magdaleny, który przed 1582 r. uległ zniszczeniu. Od tego czasu mieszkańcom służyła kaplica przyszpitalna pw. św. Krzyża. W l. 1582-1595 wybudowano następny kościół św. Mikołaja i św. Marii Magdaleny. Działały przy nim szkoła i bractwa: Literackie św. Anny i Szkaplerzne. Świątynia musiała być okazała, skoro jest mowa o znajdujących się w niej siedmiu ołtarzach. Kościół jednak został zniszczony przez Szwedów i Kozaków.W 1769 r. podzielono parafię, a w Koszycach powstał nowy kościół św. Marii Magdaleny, który jednak spłonął w krótkim czasie w 1791 r.

Zakupiono więc do celów kultu kościół z Rudki z parafii Radłów. Osobną parafię w Koszycach erygował w 1815 r. bp Wojciech Górski. Wspólnota nie cieszyła się długo kościołem, znowu zniszczył go pożar. Aktualną świątynię wniesioną w l. 1881-87 konsekrował bp Tomasz Kuliński.

Reklama

Malarskie wyobrażenie św. Marii Magdaleny zobaczymy w ołtarzu głównym w obrazie z XIX wieku. Na odwrocie zachowała się informacja o malarzu i fundatorze tej treści: „Jan Kamiński profesor progimnazjum w Pińczowie ten obraz namalował w 1893 roku za bytności proboszcza ks. Antoniego Brudkiewicza, który starania i koszta na sprawienie tegoż łożył. Ten obraz przeznaczony do wielkiego ołtarza, który tegoż roku parafianie Koszyc ze wspólnych składek wystawili, a który zbudował Andrzej Staszak pozłotnik z Poznania”. Magdalena z rozpuszczonymi długimi włosami klęczy przed Jezusem, namaszczając Jego stopy olejkiem. Jezus wyciąga dłoń w geście błogosławieństwa. Obraz ten jest zasuwą prawdopodobnie kopii otaczanego czcią wizerunku Matki Bożej Koszyckiej z I poł. XVII wieku.

W kościele znajdują się dwa boczne ołtarze. Po lewej – ołtarz z obrazem z XVI wieku – Męczeństwo św. Stanisława, który jest patronem Koszyc, po prawej – ołtarz ze współczesnym obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy w otoczeniu wotów. Zasuwą tego obrazu jest wizerunek ze św. Izydorem Oraczem. W kaplicy bocznej zaś, służącej jako kaplica przedpogrzebowa, znajduje się ołtarz z zabytkowym krucyfiksem, który był kiedyś w kaplicy przyszpitalnej.

W nawie można zobaczyć pochodzącą z XVI wieku ikonę Chrystusa Pantokratora w stylu Deisis. Znaleziono ją mocno zniszczoną przypadkowo na plebanii w 2016 r. Nie wiadomo, skąd się tutaj wzięła. Kryje w sobie wiele tajemnic. Zachowały się dwie z trzech desek, na których została wykonana ikona.

Kościół został gruntownie odnowiony za poprzedniego proboszcza. Obecny gospodarz parafii podjął się koniecznej budowy plebanii oraz wielu prac na cmentarzu parafialnym, który również zinwentaryzowano cyfrowo.

Maria Magdalena inspiruje

Reklama

Do patronki kościoła św. Marii Magdaleny z Magdali nawiązuje swoją nazwą wspólnota „Magdala”, która jest owocem Światowych Dni Młodzieży w Krakowie. Podczas przygotowań i w trakcie ŚDM w Koszycach zawiązała się grupa młodych, którzy zaczęli mocno angażować się w życie parafii. Parafia gościła grupę z Brazylii, przeżywając wraz nią różne wydarzenia około ŚDM. Do dziś młodzież utrzymuje na Facebook-u kontakt ze sobą. W ramach „Magdali” działa sekcja muzyczna ze scholą młodzieżową śpiewającą w niedzielę i w różne uroczystości oraz tworząca się sekcja wolontariatu, której celem jest pomoc potrzebującym z terenu parafii.

Margaretki

Dziewczyny z „Magdali” z własnej inicjatywy założyły dwie Margaretki, których misją jest stała modlitwa za kapłanów i modlą się za ks. Jarosława Stanocha, proboszcza parafii pracującego od 2016 r. – W tym roku wybraliśmy się wspólnie na Ogólnopolską Pielgrzymkę Margaretek do Kalwarii Zebrzydowskiej. Dziewczęta ze scholi zapewniły wtedy oprawę muzyczną liturgii Mszy św. Tak się wszystkim spodobało ich śpiewanie, że zostały zaproszone na odbywające się jesienią spotkanie Apostolstwa Margaretek do Sanktuarium w Łagiewnikach – opowiada ks. Stanoch. „Magdala” uczciła również swą patronkę w odpust parafialny. Dziewczęta ubrały się w białe alby i szły w procesji z wiankami na głowach i czerwonymi różami w dłoniach. Wspólnota zorganizowała również po raz pierwszy Noc Świętych połączoną z modlitwą przy relikwiach świętych. W kościele, co ciekawe, są relikwie św. Krzysztofa z XVII wieku w drewnianym relikwiarzu w kształcie ręki.

Inwestycje, plany, inicjatywy

Pierwszego stycznia 2016 r. pożar zniszczył doszczętnie wewnątrz starą plebanię. Budynek nadawał się tylko do rozbiórki. Wspólnota wraz z proboszczem podjęła się dużego wyzwania budowy nowego domu parafialnego z częścią mieszkalną i salami dla celów duszpasterskich. Budowa trwa dzięki wielkiej ofiarności i zaangażowaniu mieszkańców. W zakresie prac materialnych proboszcz współpracuje z Radą Parafialną. Działa w niej również Rada Duszpasterska, która pomaga w organizowaniu różnych uroczystości parafialnych. – Moi parafianie bardzo chętnie włączają się w działania, np. w organizację Orszaku Trzech Króli – mówi ks. Stanoch. Uroczystość połączona jest oczywiście z Mszą św., inscenizacją z udziałem mieszkańców oraz koncertem kolęd w kościele. W ubiegłym roku wszyscy uczestnicy nałożyli symboliczne korony. Było to piękne – mówi ks. Stanoch. Proboszcz, wsłuchując się w głos młodych, pragnie zorganizować cotygodniową adorację połączoną ze spotkaniem z zaproszonym gościem i świadectwem. Młodzież przyjęła bardzo chętnie tę propozycję, teraz trzeba wybrać jeszcze konkretny dzień, by nie kolidował z ich studiami, nauką, bo większość uczy się w Krakowie.

W życie parafii angażują się uczniowie miejscowych szkół wraz ze szkołą muzyczną, różne grupy i wspólnoty. Strażacy pomagają przy Orszaku Trzech Króli i asystują podczas procesji w Boże Ciało. Są: róże różańcowe, grono blisko 20 ministrantów, Rycerstwo Niepokalanej, grono Przyjaciół Seminarium. Proboszcz wprowadził Msze św. z udziałem dzieci, podczas których śpiewa i gra schola dziecięca. Parafia od niemal roku transmituje Mszę św. niedzielną, dzięki czemu chorzy czy starsi mogą uczestniczyć chociaż w taki sposób w Eucharystii. Mszy św. z Koszyc słuchają również krajanie za granicą, np. w Chicago, gdzie jest duża społeczność z tych okolic.

2017-12-13 11:06

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Piotr naszych czasów

Parafia pw. bł. Jana Pawła II w Lublinie przeżywała uroczystości odpustowe ku czci patrona. 22 października wieczornej Eucharystii przewodniczył abp Stanisław Budzik, który w tym dniu świętował 2. rocznicę ingresu do archikatedry lubelskiej

Papieska parafia na Wrotkowie do wyjątkowego dnia w roku przygotowywała się podczas triduum, prowadzonego przez o. Mirosława Chmielewskiego CSsR. Pierwsze modlitewne spotkanie (19 października) upływało pod znakiem kapłaństwa bł. ks. Jerzego Popiełuszki, którego relikwie znajdują się w parafii oraz kapłanów przeżywających 20. rocznicę święceń. Drugi dzień poświęcony był rodzinie z racji 30. rocznicy wydania Karty Praw Rodziny. W niedzielne popołudnie oficjalnie otwarto Boisko małego Lolka oraz rozegrano turniej drużyn osiedlowych o puchar proboszcza. Kolejny dzień przeżywany był w perspektywie sakramentu pokuty oraz wdzięczności za darczyńców kościoła – wotum za obecność bł. Jana Pawła II w Lublinie.
CZYTAJ DALEJ

Wigilia Bożego Narodzenia

Słowo "wigilia" pochodzi od łacińskiego wyrazu "vigilare" i oznacza czuwanie. Starożytni rzymianie wigiliami nazywali godziny "straży" nocnej. Nazwa ta przyjęła się w chrześcijaństwie na określanie nabożeństw odprawianych nocną porą w przeddzień uroczystych świąt. Po Wniebowstąpieniu Chrystusa Pana w każdą rocznicę Jego Zmartwychwstania apostołowie noc poprzedzającą tę uroczystość spędzali na wspólnym modlitewnym czuwaniu (por. S. Hieronim, Commentarium in Matheum 4,25). Z czasem zaczęto także i inne uroczystości i wspomnienia męczenników poprzedzać modlitewnym czuwaniem. Nabożeństwo składało się z czytania Pisma Świętego, śpiewu psalmów i modlitwy (często kończyło się agapą). Wigilia Bożego Narodzenia zajmuje szczególne miejsce między innymi wigiliami w ciągu roku. Jest to wigilia wyjątkowa i uprzywilejowana. Jeżeli jakakolwiek inna wigilia przed świętem wypadnie w niedzielę, wtedy uprzedza się jej obchód w sobotę. Wigilia przed Bożym Narodzeniem nie podlega tej regule i obchodzi się ją zawsze 24 grudnia bez względu, w jaki dzień wypadnie. Nawet IV niedziela Adwentu musi jej ustąpić, mimo że należy do niedziel uprzywilejowanych tego okresu. Wieczór wigilijny w tradycji polskiej jest najbardziej uroczystym i rodzinnym spotkaniem. W Polsce wigilia Bożego Narodzenia w takiej formie jak dziś jest obchodzona od XVIII w. Wieczerza wigilijna ma charakter sakralny. Stół nakrywa się białym obrusem. Na pamiątkę narodzenia się Chrystusa w żłóbku pod obrus kładzie się siano. Na środku stołu zapala się świecę, która symbolizuje Chrystusa, prawdziwą światłość (por. J 8,12). Można też umieścić obok mały żłóbek z Dzieciątkiem Jezus. Przy stole tradycyjnie jedno miejsce zostawia się wolne. Jest ono przeznaczone dla gościa, który w ten wieczór mógłby się przypadkowo zjawić. Zgodnie z polskim zwyczajem obowiązuje w tym dniu post. Także w czasie wieczerzy wigilijnej spożywa się potrawy postne w liczbie od trzech do dwunastu. Na pamiątkę gwiazdy, która ukazała się nad grotą betlejemską, wieczerzę wigilijną rozpoczyna się "gdy ukaże się pierwsza gwiazda na niebie". Wieczerzę wigilijną rozpoczyna ojciec rodziny lub najstarszy jej członek odmówieniem wspólnej modlitwy (może być nią pacierz). Następnie można przeczytać fragment Ewangelii św. Łukasza (rozdział 2, wiersz od 1. do 8.). Spożywanie wieczerzy poprzedza wzajemne dzielenie się opłatkiem, połączone ze składaniem sobie życzeń. Przy okazji wszyscy przepraszają się wzajemnie i darują sobie urazy. Zwyczaj dzielenia się opłatkiem w czasie wieczerzy wigilijnej wywodzi się z eulogiów chrześcijańskich. Sama zaś wieczerza żywo przypomina nam dawne agapy, czyli wspólne uczty organizowane przez chrześcijan pierwszych wieków. Eulogia były to cząstki chleba tylko poświęcane, a nie konsekrowane. Dawano je tym, którzy nie przystępowali do Komunii św. Można je było zabierać również do domu. Zwyczaj ten znany był już w III w. i praktykowany jest do dziś w Kościele Wschodnim. W Kościele Zachodnim był w powszechnym użyciu w VI/VII w. Po spożyciu wieczerzy wzajemnie obdarowujemy się upominkami, co w szczególny sposób raduje dzieci. Świąteczny nastrój tego wieczoru może wypełnić wspólny śpiew kolęd i pastorałek. W ten sposób szybko upłynie czas oczekiwania na Pasterkę. W świątyni wspólnie z innymi znów zaśpiewamy: Bóg się rodzi, moc truchleje... Jeszcze raz uświadomimy sobie i przeżyjemy prawdę wiary, że w Jezusie Chrystusie, Bogu, który stał się człowiekiem, wszyscy ludzie stają się rodziną. Winna to być rodzina, w której wszyscy się kochają i wzajemnie sobie służą. Tak oto raz w roku, w ciągu zaledwie paru godzin uświadamiamy sobie polskim zwyczajem wieczerzy wigilijnej Bożego Narodzenia, jakim wprost "rajem" tu, na ziemi, mogło by być nasze życie, gdyby prawa tego wieczoru rządziły nami zawsze.
CZYTAJ DALEJ

Szokujący najazd na klasztor w poszukiwaniu Romanowskiego

2024-12-24 22:14

[ TEMATY ]

Lublin

policja

klasztor

dominikanie

Marcin Romanowski

Adobe Stock

Policjanci podczas czynności służbowych

Policjanci podczas czynności służbowych

Sceny jak z filmu akcji rozegrały się 19 grudnia w klasztorze dominikanów w Lublinie. Uzbrojeni policjanci w kominiarkach, wspomagani przez drony wkroczyli do zakonu w poszukiwaniu… posła Marcina Romanowskiego – opisuje w mediach społecznościowych Stowarzyszenie Prawnicy dla Polski.

Stowarzyszenie w zamieszczonym oświadczeniu podkreśla, że z najwyższym oburzeniem odnosi się do brutalnego i bezprecedensowego najazdu na klasztor dominikanów pw. św. Stanisława w Lublinie, dokonanego 19 grudnia 2024 r. na rozkaz Prokuratury Krajowej.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję