„Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest, nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi”
(św. Jan Paweł II)

Parafia Bolestraszyce przeżywała 15 lutego 2015 r. niezwykły jubileusz. Pracownicy tutejszej Stacji Opieki Caritas wraz z władzami samorządowymi, wolontariuszami, sponsorami oraz przedstawicielami Caritas Archidiecezji Przemyskiej obchodzili 25-lecie ponownego powołania do istnienia Caritas w Polsce.

Uroczystości rozpoczęły się w kościele parafialnym Mszą św. koncelebrowaną, której przewodniczył ks. prał. Stanisław Czenczek. W koncelebrze uczestniczyli ks. Artur Janiec – dyrektor Caritas Archidiecezji Przemyskiej, ks. Marian Hofman – dziekan żurawicki, ks. Jerzy Jakubiec – proboszcz parafii Jodłówka, ks. Witold Orzechowski – rodak z Bolestraszyc oraz ks. Jerzy Kędzierski – miejscowy proboszcz. Wielką radość s. Katarzynie – kierowniczce Stacji Opieki Caritas w Bolestraszycach sprawiły wspólnie modlące się Siostry ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej wraz z matką prowincjalną Janiną Wołoszyn.

W homilii, którą wygłosił ks. prał. Stanisław Czenczek, została podkreślona potrzeba niesienia pomocy drugiemu człowiekowi, szczególnie choremu i cierpiącemu. Kaznodzieja, nawiązując do przypowieści o miłosiernym Samarytaninie, wskazał, że nie wolno nam być obojętnym wobec ludzkiego cierpienia.

Kolejna część uroczystości była poświęcona zaprezentowaniu działalności Stacji Opieki Caritas w Bolestraszycach. W tym miejscu warto podkreślić, że działalność Caritas przybiera różnorodne formy. Jedną z nich jest program domowej opieki nad ludźmi chorymi, starszymi i niepełnosprawnymi, realizowany przez Stacje Opieki Caritas. Idea powstania tego projektu zrodziła się w latach 1980-90, kiedy do parafii i instytucji Kościoła katolickiego docierały prośby o wsparcie i udzielenie pomocy medyczno-socjalnej chorym i starszym. Kościół katolicki próbował wyjść naprzeciw tym potrzebom, proponując model rozwiązania wzorowany na niemieckich Stacjach Opieki Caritas, tworzących strukturę opieki domowej, zapewniającą wysoką jakość usług pielęgniarskich ludziom samotnym, chorym i niepełnosprawnym w ich środowiskach. Realizacja tego projektu w Polsce była możliwa dzięki wsparciu finansowemu Caritas Niemieckiej.

Stacje Opieki Caritas działają na podstawie statutu, który jest nadawany poszczególnym ośrodkom i nosi nazwę „Statut Centrum Pielęgniarstwa Rodzinnego Caritas”. Statut, oprócz podania nazwy, siedziby i obszaru działania, wymienia cele i zadania zakładu. Te pierwsze polegają na świadczeniu usług pielęgniarskich, wynikających z kompetencji pielęgniarstwa środowiskowo-rodzinnego, tj.: usług pielęgniarskich, wynikających z rozpoznania stanu pacjenta i jego środowiska; usług profilaktycznych i działań w zakresie promocji zdrowia dla ludności zamieszkującej teren objęty pracą stacji; usług diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych, wynikających z procesu leczenia.

Do zadań Stacji Opieki Caritas należy natomiast: świadczenie usług pielęgnacyjno-higienicznych u chorych; współudział w diagnozowaniu, leczeniu i rehabilitacji; opieka nad obłożnie i przewlekle chorym w domu; opieka nad pacjentami opuszczającymi oddziały szpitalne; opieka nad pacjentami objętymi czynnym poradnictwem; wykonywanie zaleceń lekarskich, zabiegów leczniczych, pobieranie materiałów do badań diagnostycznych, wykonywanie EKG w domu chorego; rozpoznawanie potrzeb zdrowotnych rodzin; współdziałanie w rozwiązywaniu problemów socjalno-bytowych podopiecznych, prowadzenie gabinetów promocji zdrowia; promowanie zdrowia, profilaktyki i edukacji zdrowotnej indywidualnej i grupowej, wykonywanie patronaży u noworodków i niemowląt; wykonywanie zleceń lekarskich, dotyczących zabiegów fizjoterapeutycznych z użyciem sprzętu rehabilitacyjnego; wypożyczanie sprzętu do rehabilitacji i pielęgnacji chorych; współpraca z zakładami opieki zdrowotnej, Państwową Inspekcją Sanitarną i innymi instytucjami działającymi w ochronie zdrowia; udzielanie pierwszej pomocy przedlekarskiej w stanach zagrożenia życia i zdrowia; wykonywanie innych zadań wynikających z bieżących potrzeb i problemów środowiskowo-rodzinnych oraz umowy zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Za realizację zadań w Stacji Opieki Caritas Archidiecezji Przemyskiej odpowiedzialny jest jej kierownik. Reprezentuje ją on na zewnątrz i jest przełożonym wszystkich jej pracowników. Podlega on Dyrektorowi Caritas, przez którego jest powołany.

Caritas przemyska otworzyła się na ten rodzaj posługi i działalności w 1998 r. W Bolestraszycach, 1 października 1998 r., powstała pierwsza Stacja Opieki Caritas.

Zaplecze Stacji Opieki w Bolestraszycach składa się z: pokoju przyjęć i ewidencji pacjenta, gabinetu zabiegowego, pomieszczeń (boksów) do fizjoterapii i kinezyterapii, sali ćwiczeń, pomieszczenia do masażu, pokoju socjalnego, poczekalni, magazynu sprzętu medyczno-rehabilitacyjnego, a także pokojów gościnnych z mieszkaniem dla sióstr. Przy Stacji działa też gabinet rehabilitacji. Jak zauważyła s. Katarzyna Gola w swoim przemówieniu: „Na chwilę obecną Stacja zatrudnia jedną pielęgniarkę środowiskową i trzech fizjoterapeutów. Pielęgniarka realizuje w domu pacjenta i w gabinecie Stacji wszelkie zadania wynikające z kompetencji pielęgniarki środowiskowo-rodzinnej. Natomiast fizjoterapeuci, dzięki nabytym umiejętnościom, za pomocą nowoczesnego i różnorodnego sprzętu, jaki posiada placówka, wykonują zabiegi z zakresu fizjoterapii i kinezyterapii. Prowadzony jest również profesjonalny masaż leczniczy”.

Kierowniczka Stacji Opieki Caritas w Bolestraszycach w swoim wystąpieniu bardzo serdecznie podziękowała wszystkim, którzy przez ten czas współpracowali i pomagali w prawidłowym funkcjonowaniu Stacji. W sposób szczególny wyróżniła dzieci ze Szkolnego Koła Caritas w Bolestraszycach, które wraz ze swoją opiekunką Barbarą Pach i dyrektor Renatą Haśkiewicz-Kudła przygotowały montaż słowno-muzyczny. Podziękowała również Bożenie Ryczan – radnej Powiatu Przemyskiego i opiekunowi Kapeli „Orzechowiacy” za ich występ.

Na zakończenie zabrali głos przedstawiciele samorządów lokalnych. Ich podziękowanie można wyrazić słowami, które wypowiedział prezydent Miasta Przemyśla Robert Choma: „Ćwierćwiecze istnienia i wypełniania ważnej misji pomocy mieszkańcom Przemyśla i ziemi przemyskiej zasługuje na szczególne uznanie”.

Jubileusze są czasem podsumowania minionego czasu oraz wskazania wyzwań na przyszłość. Oby Pan Bóg pomagał nam wszystkim w realizacji tych wyzwań, które stoją przed nami.