Reklama

Polityka

Być politykiem – kariera czy powołanie

Niedziela Ogólnopolska 5/2015, str. 38-39

[ TEMATY ]

parlament

Krzysztof Białoskórski

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Parlament to zgromadzenie, w którym przedstawiciele różnych opcji politycznych rozmawiają ze sobą, mając na uwadze dobro obywatela, narodu i państwa („parlare” – łac. mówić, rozmawiać). Jest to często rozmowa ostra, bo związana z rządzeniem, kierowaniem państwem. Ludzie pochodzący z różnych ugrupowań politycznych reprezentują wszak rozmaite poglądy i zajmują różne stanowiska w sprawach ważnych dla państwa i narodu. Jest rzeczą ze wszech miar pożądaną, by w tych sprawach wypowiadali się ludzie kompetentni i mądrzy – zakłada się, że zasiadający w ławach parlamentu są nie tylko inteligentni, ale mają dobrą wolę, są kulturalni i życzliwi sobie. Trzeba przecież często zająć stanowisko krytyczne wobec kolegi, który przekonuje do swojego niekoniecznie najlepszego sposobu myślenia.

Parlament – przedstawicielstwo narodu

Reklama

Parlamentarzyści są przedstawicielami społeczeństwa. Dziś jest ono nad wyraz pluralistyczne, dyskusje bywają więc długie i często „iskrzy”. To wszystko jest rzeczą normalną. Byłoby nienormalne, gdyby wszyscy mówili jednym głosem, zajmowali jedno stanowisko w sprawach, które z punktu widzenia różnych środowisk wyglądają różnie. Tym bardziej ważne są zatem różnice zdań w parlamencie, który wypracowuje ustawy obowiązujące potem w całym społeczeństwie. Pamiętamy wszak jeszcze zgromadzenia parlamentarzystów w okresie PRL-u, kiedy wszystkie głosowania odbywały się w sposób zgodny – był jeden głos wstrzymujący się posła Stanisława Stommy z grona posłów katolickich, których notabene w całym Sejmie było 5, co wszystkich bardzo zaskoczyło – jak mógł nie głosować tak jak wszyscy?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dzisiaj społeczeństwo demokratyczne ma prawo wypowiadać się w sposób wolny, który jest głosem poszczególnego człowieka albo głosem pewnej grupy społecznej czy partyjnej; koalicjanci, którzy tworzą wspólną opcję rządową, głosują w ten sam sposób. Zakładamy, że wszyscy mają dobrą wolę i dobre rozeznanie rzeczywistości. Dobrze, że niekiedy możemy obejrzeć sesje parlamentu, społeczeństwo ma bowiem możność dowiadywania się, jak przebiegają obrady, jak wypowiadają się parlamentarzyści. Zgromadzenie parlamentarne ma swój regulamin, zauważa się jednak stosowanie różnych sposobów przeforsowywania stanowisk na korzyść niektórych grup społecznych. Dochodzi więc nieraz do manipulacji; można np. pewne ustawy zostawić w tzw. zamrażarce, czyli nie doprowadzać do głosowania nad danymi kwestiami w odpowiednim czasie. Kierownictwo parlamentu ma zatem możliwość wpływania na efekty działalności parlamentu.

Reklama

Oczywiście, wszystkie prace parlamentu winny być jawne i transparentne, regulamin zachowywany, a posłowie zorientowani w kwestiach, nad którymi głosują. Niedopuszczalne jest, jeżeli głosujący będą brać pod uwagę tylko jednego relatora, który wskazuje, jak głosować. Wygrane przez określoną opcję polityczną wybory powodują przekazanie jej kierowania państwem. Opcja rządząca, mająca tzw. większość, ma możliwość prowadzenia spraw zarówno gospodarczych, jak i kulturalnych, wychowawczych, narodowych według jej programu, co nie znaczy, że jej działania nie mogą być poddane krytyce i kwestionowane.

Parlament – głos troski o ojczyznę

Reklama

Celem pracy parlamentarzystów jest wspólna dyskusja nad sprawami ważnymi dla społeczeństwa i narodu. Dobro całego społeczeństwa ma być przedmiotem pracy wszystkich parlamentarzystów. Chodzi tu o sprawy związane zarówno z teraźniejszością, jak i z przyszłością narodu. Parlamentarzyści powinni także uwzględniać kulturę i historię, które ten naród tworzą. Przedmiotem ich największej troski winny być zwłaszcza najbardziej palące problemy społeczne. Taką sprawą jest dziś m.in. problem bezrobocia i wiążąca się z tym emigracja milionów młodych rodaków, zmuszonych do opuszczenia rodzinnego domu. Tragedią jest, że opuszczają ojczyznę ludzie w niej wykształceni – inżynierowie, lekarze, architekci, humaniści, technicy – którzy w strukturach obcego państwa muszą pełnić funkcje najniższe w hierarchii prestiżu społecznego, pomieszkując nieraz w warunkach uwłaczających godności ludzkiej. Dzieje się to z krzywdą dla kraju, który wykształcił tych obywateli, który płaci ogromne pieniądze na funkcjonowanie wyższych uczelni i szkół zawodowych, a nie ma z tego żadnego pożytku – to inni wykorzystują nasz potencjał intelektualny i zawodowy. Rzutuje to również na naszą przyszłość, bo często Polacy nie wracają już do kraju, pozostają w krajach swej emigracji, tam rodzą się dzieci, które uczą się w szkołach w obcym języku i przyjmują inny styl życia. Nie mając świadomości historycznej kraju pochodzenia, powoli się wynarodowiają. Doprawdy, aż dziw, że opcja rządząca z takim spokojem, a nawet z przygrywką poparcia opowiada się za emigracją.

Naród, który organizuje się w państwo, ma obowiązek myślenia o swej teraźniejszości i przyszłości. Zasadne zatem wydaje się dziś pytanie o to, czy polityka grupy rządzącej jest słuszna, czy służy dobru narodowemu. I nie jest rzeczą złą czy niewłaściwą, jeżeli ludzie zabierają głos w tych sprawach. Głos niepokoju w sprawach ojczyzny jest zrozumiały i bardzo uzasadniony – podobnie zresztą, gdy pojawiają się sytuacje problemowe w rodzinie. Zauważamy np., że opcja rządząca chce w sposób niezgodny z naszą tradycją wychowywać nasze dzieci i młodzież. Ograniczenie nauczania historii, wprowadzanie ideologii genderowskiej, odrzucanie kultury chrześcijańskiej – to wszystko budzi nasz wielki niepokój i oczekiwanie wobec parlamentarzystów, by próbowali temu zaradzić. Mają wszak obowiązek głosowania za tym, co prawdziwie dla nas dobre, a nie za tym, co sprzyja rozwojowi hedonizmu i ateizmu itd. Jest również wiele spraw, które nas bulwersują, m.in. ustawa o przemocy w rodzinie. Zewnętrznie demokratyczna i nowoczesna, w rzeczywistości może być niebezpiecznym antychrześcijańskim narzędziem w rękach ateistów i tzw. wolnomyślicieli, kwestionujących naturalny model rodziny.

Rola środków przekazu

Reklama

Często mamy także do czynienia z sytuacjami konfliktu zaplanowanego, spowodowanego pewnymi dyspozycjami płynącymi z ateizującej się UE. Stąd niezmiernie ważne jest, by środki przekazu w sposób uczciwy i rzetelny przedstawiały wszystkie problemy. Niestety, i na tym polu nie jest dobrze, doświadczamy dziennikarstwa usługowego wobec mocodawców, kształtującego opinię społeczną na sposób obcy naszej tradycji i tożsamości. Zdarza się, że nawet ludzie mądrzy i ugruntowani w swych poglądach dają się nabrać, ulegając rzekomej nowoczesności, m.in. niektórzy profesorowie akademiccy potrafią popierać genderyzm czy ideologię środowisk feministycznych. Jakże więc potrzeba zwykłego, zdrowego myślenia, popatrzenia na sprawę w szerszej perspektywie i w konkretnych realiach...

To są problemy, które powinny znajdować żywy oddźwięk w życiu parlamentarnym, ale i tym medialnym. Społeczeństwo nasze jako takie de facto nie posiada swoich mediów, a tym, które wypowiadają się w języku polskim, niekoniecznie przyświeca polska racja stanu – służą różnym ośrodkom zagranicznym, zasobnym w fundusze i mającym przełożenie ekonomiczne na naszą gospodarkę. Polska wizja życia jest w polskich mediach traktowana – delikatnie mówiąc – po macoszemu.

Różne propozycje, które do zatwierdzenia otrzymuje parlament, są niekiedy bardzo groźne nie tylko dla społeczeństwa chrześcijańskiego. Mam tu na myśli choćby sprawę tzw. małżeństw jednopłciowych, pociągającą ogromne skutki prawno-społeczne, ale też sprawę prywatyzacji wszystkiego i za każdą cenę, powolnej eliminacji nauczania zasad moralności itd., itp. Jest tego mnóstwo – każdy dzień praktycznie przynosi nowe niebezpieczeństwa.

Trzeba zatem bardzo krytycznie i odpowiedzialnie podchodzić do wszystkich propozycji, które padają na forum polskiego parlamentu. I trzeba wybierać takich posłów i senatorów, takiego prezydenta, którzy zabezpieczą narodowe dziedzictwo i dotychczasową chrześcijańską kulturę, która nas jako naród tworzy. Zauważamy bowiem, że w tzw. cywilizowanym świecie człowiek uczciwy bardzo łatwo może zostać uznany za przestępcę i trafić za więzienne kraty. Wszyscy jesteśmy za to odpowiedzialni, żadnego problemu społecznego nie można zbagatelizować. Odpowiedzialność ta wyraża się m.in. przez głosowania zgodne ze swoim sumieniem, wybieranie parlamentarzystów i osób zaufania społecznego naprawdę godnych tych funkcji.

2015-01-27 12:19

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Konserwatyści blokują aborcję w PE

Parlament Europejski odesłał sprawozdanie ws. zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego do Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia. Tym samym nie doszło 22 października br. do zapowiadanego przyjęcia rezolucji, która postulowała m.in. uznanie aborcji za podstawowe prawo człowieka. O komentarz na ten temat „Niedziela” poprosiła prof. Mirosława Piotrowskiego, posła do Parlamentu Europejskiego.

W Parlamencie Europejskim w Strasburgu na wniosek naszej grupy Europejskich Konserwatystów i Reformatorów zablokowano możliwość głosowania nad sprawozdaniem dotyczącym zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego. To rzadki przypadek, gdyż proaborcyjne lobby w tej Izbie posiada większość. Odesłany do komisji dokument zawierał wiele niebezpiecznych zapisów. W par. 26 podkreślono, że „zdrowie i prawa seksualne i reprodukcyjne są podstawowymi prawami kobiet i mężczyzn, których nie można ograniczać ze względów religijnych, np. przez zawieranie konkordatów”. W kolejnych paragrafach nie tylko żądano dostępności aborcji dla wszystkich, legalizacji podróży aborcyjnych, zakazu karania kobiet i lekarzy dokonujących nielegalnych aborcji, ale także wprowadzenia aborcji do programów pomocowych UE (par. 78 i 83). W dokumencie tym domagano się także edukacji dotyczącej zmiany płci oraz in vitro dla samotnych kobiet oraz lesbijek. Proponowano, aby wszystkie te postulaty zostały zakorzenione w prawie międzynarodowym (par. 69). Sądzę, że przygotowany dokument miał stanowić przeciwwagę dla europejskiej inicjatywy obywatelskiej „Jeden z Nas”, pod którą podpisało się blisko półtora miliona obywateli z wielu krajów UE. Inicjatywa ta ma na celu zablokowanie finansowania przez Unię Europejską projektów, w których niszczone są ludzkie embriony, oraz zagwarantowanie poszanowania życia ludzkiego od chwili poczęcia. W przywoływanym sprawozdaniu zablokowanym w PE wskazuje się Polskę, a także Irlandię i Maltę jako kraje, w których tzw. bezpieczna aborcja jest „poza bardzo ściśle określonymi wypadkami zakazana”. W intencji Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia PE, forsującej ten dokument, miał on być uchwalony w momencie, gdy „inne państwa członkowskie ograniczają jeszcze możliwość dostępu do aborcji”. Jakkolwiek forma sprawozdania-rezolucji nie wywołuje automatycznie skutków prawnych, to jej przyjęcie odświeżyłoby i ugruntowało niesprzyjający ochronie życia klimat w UE.
CZYTAJ DALEJ

W tym mieście poziom praktyk religijnych jest jednym z najwyższych w Polsce

2025-01-21 10:54

[ TEMATY ]

Bazylika

sanktuarium

Limanowa

diecezja tarnowska

Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w

Msza św. w Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Limanowej

Msza św. w Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Limanowej

- Czymś charakterystycznym dla tych terenów, nie tylko Limanowszczyzny ale i całej diecezji tarnowskiej, jest trwająca nieprzerwanie od pokoleń więź rodzinna i więź ze środowiskiem lokalnym - mówi KAI ks. prał. Wiesław Piotrowski, proboszcz Bazyliki Matki Bożej Bolesnej w Limanowej. Doświadczony duszpasterz opowiada o nadzwyczaj intensywnym życiu religijnym miejscowej wspólnoty, o dużym zaangażowaniu świeckich skupionych w kilkudziesięciu wspólnotach i stowarzyszeniach a zarazem o roli limanowskiej bazyliki jako lokalnego sanktuarium. To wszystko sprawia, że Limanowa jest tym miastem w Polsce, gdzie poziom praktyk religijnych jest jednym z najwyższych.

Marcin Przeciszewski, KAI: W Limanowej zaskoczeniem dla przybysza z zewnątrz jest bardzo wysoka religijność tutejszej społeczności jak zresztą i całej diecezji tarnowskiej. Widzimy wypełnione kościoły, obecne są wszystkie pokolenia. W całej Polsce obserwujemy spadek praktyk religijnych, szczególnie w młodym pokoleniu, a tutaj trudno dostrzec to zjawisko. Jakie są źródła tego fenomenu?
CZYTAJ DALEJ

Festiwal hipokryzji Tuska w Parlamencie Europejskim

2025-01-22 18:57

[ TEMATY ]

festiwal

parlament europejski

Jadwiga Wiśniewska

Donald Tusk

hipokryzja

PAP/EPA

Donald Tusk w Parlamencie Europejskim

Donald Tusk w Parlamencie Europejskim

Bełkotliwe i populistyczne. Takie było dzisiejsze wystąpienie Donalda Tuska w Parlamencie Europejskim w Strasburgu. Obserwowaliśmy swoistą „cudowną” przemianę Tuska. Gdyby ktoś go nie znał, to może by i uwierzył w te kłamstwa. Całe jego wystąpienie można określić, jako festiwal hipokryzji!

Usłyszeliśmy, że jako przewodniczący Rady Europejskiej Tusk przestrzegał przed nielegalną imigracją. Zapomniał chyba, że właśnie jako szef RE rugał rząd Prawa i Sprawiedliwości, że jeśli nie zgodzimy się na przymusową relokację migrantów to będzie się to wiązało z konsekwencjami, bo takie są zasady w Europie. Zapomniał chyba też, że 11 grudnia 2024 r. w ramach tzw. uzgodnień trzech najbliższych prezydencji UE wraz ze stroną duńską i cypryjską przyjął dokument, który nawołuje do przyjęcia Paktu Migracyjnego oraz szybkiej implementacji Zielonego Ładu. Nie wspomniał też o tym, że Europejska Partia Ludowa, polityczna rodzina Tuska, określa się partią Zielonego Ładu, a jego zapisy porównuje do swoistego przewrotu kopernikańskiego. Choć nie zrobił nic, żeby te dokumenty zatrzymać, dziś wychodzi i bezczelnie kłamie, że jest przeciwnikiem tych rozwiązań, prezentując postawę „za, a nawet przeciw”.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję