Diakon to sługa

Uroczystość odbyła się w sobotę 10 maja w kościele parafialnym pw. Świętej Rodziny na lubelskich Czubach; w miejscu, w którym 9 czerwca 1987 r. Mszę św. sprawował Jan Paweł II. Rozpoczynając Eucharystię, w której wzięła udział liczna grupa księży i wiernych, pragnących okazać duchową więź z nowo święconymi diakonami, Metropolita Lubelski zaprosił do dziękczynienia Bogu za dar wielkiego, świętego Papieża, a także wyraził radość z faktu, że „mamy takie rodziny, w których mogą rozwijać się i dojrzewać ziarna Bożego powołania”. Alumni, po przedstawieniu ich kandydatur przez ks. Marka Słomkę, rektora MSD, odpowiadali: „jestem”, wyrażając swoją gotowość do przyjęcia święceń. Znakiem szczególnej radości i wdzięczności za dar nowych diakonów była wypowiedziana przez wszystkich zgromadzonych aklamacja: „Bogu niech będą dzięki”. Aby powiedzieć „jestem”, alumni przygotowywali się przez uczestnictwo w tygodniowych rekolekcjach prowadzonych przez ks. Andrzeja Krasowskiego. Ich zakończeniem było uroczyste wyznanie wiary i złożenie przysięgi celibatu oraz posłuszeństwa.

Reklama

W homilii abp Stanisław Budzik podkreślił specyfikę posługi diakońskiej, zwracając uwagę na posługę miłosierdzia i posługę słowa. – W święceniach diakonatu Chrystus powierza wam troskę o miłosierdzie oraz władzę nad swoim słowem. Będziecie głosić wiernym Ewangelię, przekazywać Bożą naukę w kazaniach i homiliach. Diakon to sługa naśladujący Chrystusa w Jego miłości miłosiernej pochylającej się nad tymi, którzy stracili nadzieję – mówił. Metropolita wskazał na Maryję jako wzór do wiernego naśladowania przez kandydatów do święceń. – Pokorna Służebnica Pańska jest przepięknym wzorem do naśladowania dla każdego chrześcijanina, zwłaszcza dla diakona. Wypowiedziane przez Nią słowa: „Niech mi się stanie według Twego słowa” to odwieczny program dla powołanych. Niech Maryja nauczy was, z jaką miłością przyjmować Chrystusa i z jaką troską pochylać się nad każdym człowiekiem potrzebującym pomocy – podkreślił Ksiądz Arcybiskup.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Diakonat jest pierwszym stopniem sakramentu święceń. W starożytności chrześcijańskiej posługi diakona koncentrowały się na pełnieniu dzieł miłosierdzia, sprawowaniu niektórych czynności liturgicznych i wykonywaniu posług duszpasterskich. Dla przygotowujących się do kapłaństwa posługa diakońska ma charakter przejściowy. Wyświęceni na diakonów, dzięki darom Ducha Świętego, będą pomagać biskupowi i jego prezbiterom przez: głoszenie słowa Bożego, rozdzielanie wiernym Komunii św., przewodniczenie modlitwom, udzielanie chrztu, asystowanie przy zawieraniu małżeństw i ich błogosławienie, zanoszenie Wiatyku umierającym i przewodniczenie obrzędom pogrzebu.