Reklama

Niedziela Świdnicka

Owoce Roku Wiary

Wspólnota Kościoła na całym świecie w łączności z papieżem Franciszkiem zakończy Rok Wiary 24 listopada 2013 r., w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Jak ten wyjątkowy duszpasterski czas przeżyliśmy w naszej diecezji?

Niedziela świdnicka 47/2013, str. 1, 4-5

[ TEMATY ]

Rok Wiary

Przemysław Awdankiewicz

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Rok Wiary miał służyć ożywieniu, podniesieniu, oczyszczeniu i ukazaniu wiary, która jest czynna i jednocześnie misyjna. W uzasadnieniu ogłoszenia tego Roku Ojciec Święty zwrócił uwagę na upadek wiary w Europie i na zjawiska, które właśnie tutaj są zauważalne, w przeciwieństwie do innych kontynentów.

– Wiara jest darem, który otrzymujemy od Pana Boga, i o ten dar trzeba nam się troszczyć. Opatrzność Boża daje nam też świadków wiary, by ich świadectwo było wsparciem i umocnieniem dla naszej wiary – przypomina biskup pomocniczy diecezji świdnickiej Adam Bałabuch.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Rok Wiary ogarnął całą Polskę, nie ominął też diecezji świdnickiej.

– W czasie tego roku na nowo pochylaliśmy się nad tym, w co wierzymy, czyli nad treścią naszej wiary. Zastanawialiśmy się, jaka jest nasza więź z Chrystusem, czy żyjemy na co dzień tym, co wyznajemy ustami – mówi biskup świdnicki Ignacy Dec. – Wiara ma swoje źródło w inicjatywie Boga, który objawia nam swoje wnętrze i zaprasza nas do udziału w swoim Boskim życiu. Wiara nie tylko dostarcza pewnych treści, ale zakłada także osobistą więź z Panem, przylgnięcie do Niego całej osoby z jej inteligencją, wolą i uczuciami. Wiara, by była autentyczna, musi działać przez miłość (por. Ga 5,6); rośnie, gdy jest przeżywana jako doświadczenie otrzymanej miłości oraz kiedy jest przekazywana dalej.

W każdej parafii został rozprowadzony ozdobny egzemplarz dokumentów Soboru Watykańskiego II i Katechizmu Kościoła Katolickiego.

– Wśród postulatów zawartych w liście apostolskim „Porta fidei”, związanych z owocnym zagospodarowaniem czasu w Roku Wiary, znalazły się zachęty dotyczące m.in. promowania treści Katechizmu Kościoła Katolickiego czy też stworzenia wiernym szans w wymiarze lokalnego Kościoła służących ożywieniu ich więzi z Bogiem – potwierdza dyrektor Wydziału Duszpasterskiego Świdnickiej Kurii Biskupiej ks. dr Krzysztof Ora. – W naszej diecezji trwająca już od 2011 r. cotygodniowa lektura tzw. katechez niedzielnych idealnie wpisała się z zamysł Ojca Świętego dotyczący zachęcania wiernych do korzystania z bogactwa Katechizmu Kościoła Katolickiego. W większości parafii naszej diecezji trwa katechizmowa formacja. Wielu diecezjan docenia to przedsięwzięcie, które wychodzi naprzeciw oczekiwaniom związanym z objaśnianiem prawd wiary, norm liturgicznych czy zasad moralnych.

Reklama

– Niech na nowo po lekturze Katechizmu naszym oczom ukaże się prawda, że treść naszej wiary nie jest teorią, ale spotkaniem z konkretną Osobą, która żyje w Kościele – dodaje bp Ignacy Dec.

Ksiądz Biskup zachęcił, by w Roku Wiary duszpasterze wraz ze swoimi parafianami odbyli pielgrzymkę do Sanktuarium Matki Bożej Strażniczki Wiary w Bradzie.

– Wiosną, w okresie powielkanocnym, do bardzkiego sanktuarium pielgrzymowały delegacje wszystkich parafii należących do 24 dekanatów naszej diecezji. Wspólne pielgrzymowanie było wyjątkowym czasem łaski, doświadczenia wspólnoty wiary wyrażającej się przede wszystkim we wspólnej Eucharystii pod przewodnictwem Księży Biskupów, ale także w procesji różańcowej, podczas, której niesiona była Cudowna Figurka Matki Bożej – mówi ks. dr Krzysztof Ora. – Uczestnicy pielgrzymek po jej zakończeniu za każdym razem dzielili się swoim świadectwem umocnienia wiary i więzi z Kościołem. Warto także zwrócić uwagę, że w kilku parafiach przeprowadzone zostały 8-tygodniowe Seminaria Odnowy Wiary, w czasie których w głoszonych katechezach zwracano uwagę na kerygmatyczne treści chrześcijańskiego orędzia.

Z okazji Roku Wiary Stolica Apostolska rozszerzyła możliwości zyskiwania świętych odpustów. Do 24 listopada 2013 r. wierni mogli zyskiwać dodatkowe odpusty zupełne. Było to możliwe za każdym razem, gdy wzięli udział w co najmniej trzech naukach Misji Świętych lub w co najmniej trzech wykładach na temat dokumentów Soboru Watykańskiego II i artykułów Katechizmu Kościoła Katolickiego, w jakimkolwiek kościele lub stosownym miejscu. Odpust można było uzyskać za każdym razem, gdy odbyliśmy pielgrzymkę do bazyliki większej, katakumb chrześcijańskich, katedry, miejsca świętego wskazanego przez ordynariusza z okazji Roku Wiary (w naszej diecezji było to Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Strażniczki Wiary w Bardzie) oraz wzięliśmy tam udział w jakimś nabożeństwie, bądź modliliśmy się tam, pobożnie medytowaliśmy, kończąc odmówieniem: „Ojcze nasz”, Credo, wezwaniem do Matki Bożej oraz do świętych Apostołów lub Patronów miejsca.

Reklama

To nie koniec inicjatyw w naszej diecezji.

W Roku Wiary Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Świdnickiej przygotowało program formacyjno-edukacyjny „Drogami wiary i rozumu”. Jest to program przeznaczony dla licznego grona osób zrzeszonych w Towarzystwie Przyjaciół WSD, a także dobrodziejów i sympatyków seminarium świdnickiego oraz pasjonatów wiedzy i kultury katolickiej.

– Program „Drogami wiary i rozumu” to zbiór 36 najciekawszych tematów, wykładanych na studiach teologicznych, niejako „teologia w pigułce”. Program koncentruje się wokół tematyki wiary w perspektywie trwającego Roku Wiary – mówi ks. dr Dominik Ostrowski, koordynator programu i wicerektor seminarium. – Zjazdy odbywają się raz w miesiącu, a całość materiału jest rozłożona na 2 lata akademickie. Zajęcia odbywają się w auli WSD w Świdnicy.

Czy dziś, przed uroczystym zakończeniem Roku Wiary, można mówic o jego efektach?

– Nie da się ocenić ani dokładnie zbadać tego, co wydarzyło się w wymiarze indywidualnym każdego, kto potraktował osobiście czas Roku Wiary jako zaproszenie do duchowego i intelektualnego odnowienia swojej wiary. W kontekście, w jakim obecnie się znajduje Kościół w Polsce, kiedy podejmowane są starania, by ze względu na słabości wynikające z ludzkiego wymiaru Kościoła zepchnąć wierzących na margines życia społecznego, wydaje się, że wielu braci i sióstr, mając świadomość swojej przynależności do Chrystusa, nie ulega nieprzyjaznej propagandzie – mówi ks. dr Krzysztof Ora. – W moim przekonaniu jest to szczególne doświadczenie wpisujące się w Rok Wiary. Uważam, że wciąż dojrzewającym owocem tego czasu łaski jest świadomość konieczności podejmowania działań ewangelizacyjnych, wynikających z troski o tych, którzy nie podjęli w swoim życiu łaski chrztu św. Rok Wiary choć się domyka, to jednak nie kończy dzieł i inicjatyw, które zostały w tym czasie rozeznane.

– Wypraszając dar mocnej wiary i przyzywając orędownictwa Najświętszej Maryi Panny Strażniczki Wiary, na zakończenie Roku Wiary wszystkim z serca błogosławię – dopowiada bp Ignacy Dec.

2013-11-21 10:54

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Utrata wiary przyczyną ateizmu

Niedziela Ogólnopolska 40/2013, str. 26

[ TEMATY ]

Rok Wiary

rok

wiara

Bożena Sztajner/Niedziela

Znamiennym zjawiskiem naszych czasów jest ateizm. Ta doktryna lub postawa wyrażająca się w negacji Boga porywa dziś wielu ludzi, stając się antywiarą, gdyż odrzuca wewnętrzną i życiową więź z Bogiem. Najbardziej radykalna forma ateizmu streszcza się nie tylko w słowach: „nie ma Boga”, ale także w przeświadczeniu, że „nie ma żadnego sensu”, nie istnieje świat pozazmysłowy, nadprzyrodzony. Jest wiele rodzajów ateizmu: „pozytywny” - świadomie neguje Boga i wartości religijne, „relatywny” - kwestionuje osobowe istnienie Stwórcy, „agnostyczny” - uznaje problem Boga za nierozwiązalny, „pragmatyczny” - rezygnuje z praktyk religijnych z powodu korzyści czy koniunktury oraz „praktyczny”, w którym człowiek odchodzi od Boga w życiu osobistym, rodzinnym i społecznym, rezygnując z modlitwy, sakramentów czy norm moralnych.

CZYTAJ DALEJ

Św. Joachim i św. Anna - rodzice, dziadkowie i wychowawcy

Imiona rodziców Maryi i zarazem dziadków Jezusa są nam dobrze znane. Wynika to z faktu, że ich kult w Polsce jest dość rozpowszechniony. Zapewne powodem tego jest nasze, pełne sentymentu, podejście do kobiecej części rodu Jezusa. Kochamy mocno Najświętszą Maryję Pannę i swą miłość przelewamy również na Jej matkę - św. Annę. Dlatego liturgiczne wspomnienie św. Anny i św. Joachima cieszy się u nas tak dużymi względami.
Współcześnie czcimy rodziców Maryi wspólnie, choć początkowo przeważał kult św. Anny. Przywędrował on do Polski już w XIV wieku, kiedy Stolica Apostolska ustaliła datę święta na 26 lipca. Zawsze wyjątkową czcią otaczano babcię Jezusa na Śląsku. Do dziś największej czci doznaje ona na Górze św. Anny k. Opola, gdzie znajduje się cudowna figura tej Świętej. Przedstawia ona św. Annę piastującą dwoje dzieci: Maryję i Jezusa, dlatego powszechnie jest nazywana Świętą Anną Samotrzecią - co można tłumaczyć „we troje razem”.
O św. Joachimie i św. Annie nie wiemy jednak za dużo. Pismo Święte o nich nie wspomina. Trochę więcej światła na te postaci rzuca jeden z apokryfów - Protoewangelia Jakuba z końca II wieku. Z niego właśnie dowiadujemy się o imionach dziadków Jezusa. Wiemy też, że byli oni długo bezdzietni. Dopiero wytrwała modlitwa Joachima przez czterdzieści dni na pustyni wyjednała łaskę u Boga. Dar dany im w podeszłym wieku został przepowiedziany przez anioła, który określił mającą się narodzić córkę jako „radość ziemi”.
Zapewne św. Joachim i św. Anna byli dobrymi rodzicami, czego bezdyskusyjnym przykładem jest Maryja. Właśnie Ona przyjęła w pokorze Boże wybranie, spełniając Jego wolę wobec siebie. Podkreślił to sługa Boży Jan Paweł II 21 czerwca 1983 r. właśnie na Górze św. Anny, kiedy powiedział, że: „Syn Boży stał się człowiekiem dlatego, że Maryja stała się Jego Matką”.
W wielkiej mierze Maryja mogła stać się Matką Zbawiciela dzięki dobremu wychowaniu, które otrzymała w domu rodzinnym. Warto więc postawić pytanie: Czy my potrafimy wyciągnąć z tego właściwe wnioski dla nas samych? Trzeba nam pytać o styl wychowywania naszych pociech. Z niego wynika ich stosunek do sacrum, do świata Bożych planów wobec każdego z naszych dzieci.
Św. Joachim i św. Anna na pewno mieli świadomość tego, że ich obowiązkiem jest dobre przygotowanie Maryi do wypełnienia zadań, które Bóg przed Nią postawił.

CZYTAJ DALEJ

#KrwiodawstwoŻycia: Krew Chrystusa objawia nam miłość Boga

2024-07-26 21:00

[ TEMATY ]

#KrwiodawstwoŻycia

Karol Porwich/Niedziela

Bóg jest Miłością i lepiej od nas zna i osądza nasze serce i sumienie (por. 1 J 3, 20). On zna nas dogłębnie i wie, czy Go kochamy. Jest Sędzią pełnym miłości, który troszczy się o każdą osobę.

A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. (J 3, 14-18)

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję