Inicjatywa ewangelizacyjna zdefiniowana przez hasło „Katolicy na ulicy”, inspirowana jest homilią Jana Pawła II, którą wygłosił w czasie wizyty w Krośnie (10 czerwca 1997 r.) – mówił wtedy między innymi: „Niech z ust polskiego rolnika nie znika to piękne pozdrowienie «Szczęść Boże» i «Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus». Pozdrawiajcie się tymi słowami, przekazując w ten sposób najlepsze życzenia (bliźnim). W nich zawarta jest wasza chrześcijańska godność. Nie dopuście, aby ją wam odebrano”.
„Katolicy na ulicy” to projekt ewangelizacyjny, który powinien realizować każdy chrześcijanin – katolik, wszak pierwszym źródłem inspiracji jest Eucharystia, która kończy się błogosławieństwem kapłana i uroczystym rozesłaniem „Idźcie w pokoju Chrystusa”. To jest wielkie zobowiązanie, aby w codziennym życiu świadczyć o Chrystusie i dzielić się Jego pokojem i błogosławieństwem z innymi ludźmi – braćmi i siostrami.
Każdego dnia – w drodze do szkoły, do pracy, na uczelnię, do sklepu i w innych miejscach publicznych – spotykamy bardzo wielu ludzi. Jako katolicy, nie możemy ich mijać obojętnie, bo wtedy przyczyniamy się do coraz bardziej „szarej szarości”, czyli laickości naszych wiosek i miast. Chrześcijanin ma przecież w sobie światło wiary, którym winien olśniewać innych. Jednym z wyrazów owej jasności są chrześcijańskie pozdrowienia: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”, „Króluj nam Chryste” lub „Szczęść Boże”. Życzliwe wypowiedzenie jednego z nich pod adresem spotykanych ludzi, jest odważnym wyznaniem wiary, a jednocześnie prośbą o udzielenie przez Boga błogosławieństwa dla pozdrawianej osoby. Dlatego chrześcijańskiego pozdrowienia nie możemy ograniczyć tylko do osób, które znamy; warto kierować je także do tych ludzi, którzy nie są nam bezpośrednio znani.
Przywoływanie Pana Boga do naszych spontanicznych spotkań, jest swego rodzaju ewangelizacją uliczną, wszak przez szlachetne słowa chrześcijańskiego pozdrowienia niesiemy Boga ludziom i jednocześnie ludzi niesiemy Panu Bogu.
Za kilka miesięcy bł. Jan Paweł II zostanie ogłoszony świętym (Rzym – 27 kwietnia 2014). W duchowej drodze w kierunku kanonizacji naszego Papieża, starajmy się – jako pierwsi – wyjść na ulice z chrześcijańskim pozdrowieniem. Sakralizacja przestrzeni publicznej, która jest potrzebą chwili, stanowić będzie także piękny dar dla bł. Jana Pawła II na uroczystość Jego kanonizacji.
"Właśnie teraz, w tak trudnym dla wszystkich czasie, potrzeba niesienia nadziei jest szczególna" głosi Oświadczenie Rady Wspólnej Katolików i Muzułmanów na XXII Dzień Islamu w Kościele katolickim w Polsce. Jest on obchodzony dziś pod hasłem „Chrześcijanie i muzułmanie: świadkami nadziei”.
W tym roku, podobnie jak w roku ubiegłym, w warunkach szczególnych i w sposób szczególny wobec światowej epidemii koronawirusa SARS-CoV-2, 26 stycznia obchodzimy coroczny Dzień Islamu w Kościele katolickim. Przypada on zaraz po zakończeniu Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Tradycyjnie temat obchodów Dnia Islamu w Kościele katolickim zaczerpnięty jest z przesłania Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego na zakończenie muzułmańskiego miesiąca postu, ramadanu. W tym roku brzmi on: „Chrześcijanie i muzułmanie: świadkami nadziei”.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Kapłan Ezdrasz przyniósł Prawo przed zgromadzenie, w którym uczestniczyli przede wszystkim mężczyźni, lecz także kobiety oraz wszyscy inni, którzy byli zdolni słuchać. I czytał z tej księgi, zwrócony do placu znajdującego się przed Bramą Wodną, od rana aż do południa przed mężczyznami, kobietami i tymi, którzy mogli rozumieć; a uszy całego ludu były zwrócone ku księdze Prawa. Pisarz Ezdrasz stanął na drewnianym podwyższeniu, które zrobiono w tym celu. Ezdrasz otworzył księgę na oczach całego ludu – znajdował się bowiem wyżej niż cały lud; a gdy ją otworzył, cały lud powstał. I Ezdrasz błogosławił Pana, wielkiego Boga, a cały lud, podniósłszy ręce, odpowiedział: «Amen! Amen!» Potem oddali pokłon i padli przed Panem na kolana, twarzą ku ziemi. Czytano więc z tej księgi, księgi Prawa Bożego, dobitnie, z dodaniem objaśnienia, tak że lud rozumiał czytanie. Wtedy Nehemiasz, to jest namiestnik, oraz kapłan-pisarz Ezdrasz, jak i lewici, którzy pouczali lud, rzekli do całego ludu: «Ten dzień jest poświęcony Panu, Bogu waszemu. Nie bądźcie smutni i nie płaczcie!» Cały lud bowiem płakał, gdy usłyszał te słowa Prawa. I rzekł im Nehemiasz: «Idźcie, spożywajcie potrawy świąteczne i pijcie słodkie napoje, poślijcie też porcje temu, który nic gotowego nie ma: albowiem poświęcony jest ten dzień Bogu naszemu. A nie bądźcie przygnębieni, gdyż radość w Panu jest waszą ostoją».
W diecezji płockiej osoba, która ma zostać matką chrzestną lub ojcem chrzestnym, winna złożyć oświadczenie, które dotyczy jej życia sakramentalnego i praktyk religijnych. W jego treści zaznaczono m.in., że jeśli kandydat nadal uczy się w szkole, powinien uczęszczać na lekcje religii. Nowy przepis wprowadził w życie biskup płocki Piotr Libera specjalną instrukcją. Jest on realizacją zapisów adhortacji „Amoris laetitia” z 2016 roku, odnoszących się do „rozeznawania”, czy osoba podejmująca funkcję chrzestnego spełnia wszystkie warunki, określone przez prawo kanoniczne. Kandydat rozstrzyga te sprawy w swoim sumieniu.
Rola rodziców chrzestnych to nie tylko honor, ale przede wszystkim odpowiedzialność. To oni mają wspierać dziecko w życiu wiary, dawać mu przykład chrześcijańskich wartości i towarzyszyć w duchowej drodze. Wymagania Kościoła względem kandydatów na rodziców chrzestnych są jasne i mają na celu zapewnienie, że osoby pełniące tę rolę będą w stanie rzeczywiście pomagać dziecku w jego życiu religijnym. Warto pamiętać, że chrzestni to osoby, które nie tylko biorą udział w sakramencie, ale także są zobowiązane do całorocznego świadectwa wiary i życia zgodnego z nauką Kościoła. Nie dziwi zatem fakt, iż winni oni uczęszczać na zajęcia religii w szkole. Nauczyciele religii na zajęciach przekazują przecież nie tylko informacje, ale starają się także o podstawowych doktrynach i historii Kościoła, starają się wprowadzać uczniów w głębsze zrozumienie sensu życia chrześcijańskiego i roli, jaką religia odgrywa w codziennym życiu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
