Reklama

Wiara

Codzienne rozważania do Ewangelii

Kiedy pościsz, nie pokazuj tego na zewnątrz, ale przeżywaj w sercu

Rozważania do Ewangelii Mk 2, 18-22.

2024-12-12 08:44

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Karol Porwich/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Poniedziałek, 20 stycznia. Dzień powszedni albo wspomnienie św. Fabiana, papieża i męczennika albo wspomnienie św. Sebastiana, męczennika

• Hbr 5, 1-10 • Ps 110 • Mk 2, 18-22

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Jezusa i pytali: «Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?» Jezus im odpowiedział: «Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo pana młodego mają u siebie. Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć. Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze część ze starego ubrania i robi się gorsze przedarcie. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki; i wino przepadnie, i bukłaki. Lecz młode wino należy lać do nowych bukłaków».

Reklama

Z miłości, a nie z lęku. Dwa obrazy, którymi się Jezus posługuje, by wyjaśnić nam nowość swojej nauki – a dziś zajął się sprawą postu – to ubranie do zszycia i bukłaki na wino. Są to metaforyczne obrazy ludzkich serc i umysłów, które są zdolne przyjąć Jego naukę albo nie. Wiemy, co się stanie i w jednym, i w drugim przypadku, gdy bez ostrożności „nowe” zetkniemy ze „starym”?! Powstanie nieodwracalna szkoda. Gdy przyglądam się ludziom, dokonując krytycznej analizy – a dzielę ich według kategorii dojrzałej wiary, właściwie uformowanego sumienia, a schematyzmu religijnego sięgającego nieraz aż po zabobon, który niestety jeszcze mocno pokutuje w sercach wierzących – dostrzegam takich, którzy boleśnie przeżywając swoją codzienność, uparcie tkwią przy tym, co stare, schematyczne, tradycyjne. Są inni, którzy odkryli, że to, na czym dotychczas budowali, utraciło już swoją siłę i uległo zniszczeniu, a oni sami zniechęceni do wiary i jej praktyki pogrążają się w jakimś rodzaju smutku, melancholii, co może doprowadzić nawet do depresji. A są i tacy, którzy czerpią radość z przyjętej nauki Jezusa, której fundamentem jest Jego zmartwychwstanie. Bo prawdziwa tajemnica polega na tym, by odkryć bogactwo w tym, co dawne, tradycyjne i historyczne. Nie odrzucać tamtego, ale budować razem z Jezusem na nowo. W Ewangelii św. Mateusza Jezus powiedział: „Nie przyszedłem znieść prawa ani proroków. Nie przyszedłem znieść ale wypełnić” (Mt 5, 17). A więc nikt tu nie unieważnia praktyki postu, ale nasze posty powinny być przeżywane z Jezusem i z miłości do Jezusa, a nie z potrzeby pokuty za grzechy. Nasze nocne czuwania czy modlitwa w postawie „leżenia” krzyżem lub inne formy nie powinny mieć na celu pokutę i poczucie pogrążenia w smutku, ale z pragnienia przylgnięcia do Boga i zjednoczenia z Nim. Z miłości, a nie z lęku, czyńmy wszystkie postanowienia, a zobaczymy bez cienia wątpliwości, że post od mięsa w piątek ma wielką wartość, że Środa Popielcowa czy Wielki Piątek nie będą się kojarzyły ze smutkiem i głodem, bo tak mówią przepisy, ale z chęci ofiarowania się Bogu. Kiedy pościsz, nie pokazuj tego na zewnątrz, ale przeżywaj w sercu. Już u proroka Joela było napisane: „Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament. Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty” (Jl 2, 12). A więc wydaje się, że cechą charakterystyczną, która wyróżnia nowość nauki Jezusa, jest miłość. Miłość do Boga realizowana w miłości do bliźniego. Miłość ofiarna, która zaprowadziła Jezusa aż na krzyż i do ostatecznego zwycięstwa w dniu zmartwychwstania. Miłość, która umarła i zmartwychwstała; ona nie jest do pogodzenia z żadnym schematem ani systemem ludzkiego myślenia. Tej miłości nie przyszyjesz do starego ubrania. Ta miłość rozerwie każdy bukłak wina starych schematów, pobożności i tradycji, których znaczenia człowiek już nie zna, ale idzie za tym jak mucha do lepu, tłumaczy sobie, że tak zawsze było i niech już tak zostanie. Właśnie z tymi skostnieniami i tak zabetonowanym myśleniem Jezus chce walczyć. Polem bitwy jest nasze serce. Orężem – Słowo Boże. Czasem walki – nasze życie tu na ziemi. Stawką – życie wieczne.

F.P.

ROZWAŻANIA NA ROK 2025 DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2025".

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ty jesteś Piotr i tobie dam klucze królestwa niebieskiego

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Karol Porwich/Niedziela

Wyłącznie w bliskości Boga mogę odkryć siebie i swoją wielkość. W bliskości Boga, który jest Światłem, odkrywam światłość, kiedy wokół wiele duchowej ciemności, sens życia, kiedy to, kim dotąd byłem i co robiłem, zaczyna się chwiać. W bliskości Chrystusa odkrywam drogę wyjścia, kiedy wielu wokół mówi, że jej już nie ma.

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
CZYTAJ DALEJ

Bydgoszcz: ordynariusz diecezji erygował Ośrodek Formacji Diakonów Stałych

2024-12-20 11:12

[ TEMATY ]

diakonat stały

archidiecezja.pl

W rocznicę wprowadzenia w diecezji bydgoskiej diakonatu stałego, bp Krzysztof Włodarczyk dekretem z 20 grudnia 2024 roku powołał do istnienia Ośrodek Formacji Diakonów Stałych i mianował kapłanów, którzy będą odpowiedzialni za jego funkcjonowanie.

Jednocześnie zatwierdził Statut działalności Ośrodka, a na siedzibę wyznaczył część budynku sąsiadującego z Domem Biskupim, przy ul. Farnej 8 w Bydgoszczy, wskazując tym samym na swój bezpośredni udział w formacji przyszłych duchownych, którzy, jak głosi starożytny traktat chrześcijański „Didascalia Apostolorum”, są „jak oczy i uszy, usta, serce i dusza biskupa” w Kościele lokalnym.
CZYTAJ DALEJ

Małość jako droga do Boga: medytacja ojca Pasoliniego na Boże Narodzenie

2024-12-20 18:16

[ TEMATY ]

Watykan

rekolekcje adwentowe

kaznodzieja

Vatican Media

Ojciec Roberto Pasolini, franciszkanin kapucyn i kaznodzieja Domu Papieskiego, podczas swojej ostatniej medytacji adwentowej dla Kurii Rzymskiej w Auli Pawła VI skoncentrował się na teologicznej koncepcji „małości", jako kluczowego elementu w relacji człowieka z Bogiem. Rozważania, które nawiązywały do tematu „Drzwi nadziei" w kontekście nadchodzącego Roku Świętego, ukazały małość jako świadomy wybór Boga, otwierający przestrzeń dla autentycznych relacji i miłości.

Pasolini podkreślał, że Boże Narodzenie, w którym Jezus przychodzi na świat jako bezbronne dziecko, objawia prawdziwą wielkość Boga. Małość to nie słabość, lecz siła ukryta w pokorze i prostocie. Bóg, zniżając się do poziomu człowieka, pragnie budować relacje pełne zrozumienia i wolności. Wskazywał, że podobna postawa małości otwiera przestrzeń spotkania, pozwalając każdemu być sobą bez narzucania swojej woli drugiemu człowiekowi.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję