Zanim rozpoczęła się Eucharystia, odśpiewano Hymn Narodowy i głos zabrał o. Witold Baran CSsR, proboszcz parafii pw. NMP Nieustającej Pomocy we Wrocławiu - Dąbiu. Rozpoczął on od słów św. Jana Pawła II - “Nasza Ojczyzna ostatnich stuleci jest Matką, która cierpi, dlatego też ma prawo do miłości szczególnej”. - Te słowa są zawsze aktualne. I ta miłość szczególna jest pierwszym motywem, dla którego się dzisiaj tu gromadzimy. To miłość do naszej umiłowanej Ojczyzny i wdzięczność wobec wszystkich tych, którzy za wolną Polskę oddali swoje życie - mówił o. Baran, witając przy tym przybyłe delegacje, gości i uczestników Mszy świętej. Wyraził także radość z licznej obecności młodzieży. - Drodzy Młodzi przyjaciele jesteście naszą wielką nadzieją na przeniesienia na następne pokolenia dla których żyli i umierali bohaterowie naszej Ojczyzny.

Przewodniczenie Liturgii powierzono ks. Jackowi Froniewskiemu, kanclerzowi Kurii Metropolitalnej Wrocławskiej. Wygłosił on także homilię: - Dziś, gdy gromadzimy się, aby modlić się za ofiary pomordowane na nieludzkiej ziemi. Szczególnie modlimy się za naszych rodaków. Modlimy się, ale także wspominamy, szczególnie Polaków. Przecież te mordy na Polakach były dokonywane dlatego, że byli Polakami. Robiono to z czystej nienawiści. Może się rodzić w nas bardzo trudne pytanie, gdzie w tym wszystkim Bóg? Szukamy odpowiedzi na te pytanie. Odpowiedź podaje nam dzisiaj Izajasz, który żył w czasach prześladowań i mówi on o pomście Boga, która wynika z Bożej sprawiedliwości, która wykracza poza doczesność, a do tego potrzebna jest prawda - zaznaczył kapłan, przypominając, że Jezus umarł na krzyżu, aby przerwać zło.

W dalszej części ks. Froniewski mówił o pamięci o Bogu, ale także o pamięci ludzkiej. - Nasza pamięć odgrywa ważną rolę. Nie wolno jest zamazywać albo zakłamywać. Człowiek bez korzeni staje się bezkształtną masą - mówił ks. kanclerz, odnosząc się także do Biblii i zawartych tam treści i pamięci. - Jeśli używa się słowa “pamiętać” w relacji człowieka do Boga, to dotyczy to głównie przymierza z Bogiem i jest to wyraz pamięci wiary.

Dla wielu ludzi problemem jest relacja między pamięcią a przebaczeniem. Często mamy dobrą wolę, aby przebaczyć, ale pamięć do bolesnych zdarzeń ciągle wraca. Im jesteśmy starsi, tym więcej w tej pamięci się wydobywa -zaznaczył ks. Froniewski, dodając, jak bardzo ważne jest przebaczenie, zwłaszcza w relacji do Boga i troski o swoje serce. Kaznodzieja przywołał także słowa papieża Franciszk: - “Przebaczenie nie zmienia przeszłości, bo nie można zmienić tego, co się wydarzyło, ale przebaczenie może być przemianą przyszłości - To jest cud Ewangelii, [...] a gdyby nie ona, bylibyśmy niewolnikami naszych dramatów.