Nakładem Wydawnictwa Towarzystwa Naukowego KUL ukazał się „Atlas historyczny (archi)diecezji lubelskiej 1805-2010”. Atlas rozpoczyna serię „Geografia Historyczna Kościoła w Polsce”, której celem jest ukazanie dziedzictwa historycznego przestrzeni współczesnego Kościoła polskiego.
Jak w przedmowie podkreśla prof. H. Gapski, publikacja stanowi studium przestrzeni historycznej Kościoła lubelskiego po czasy współczesne. Poddano w niej analizie przede wszystkim kształtowanie się przestrzeni kościelnej (archi)diecezji lubelskiej i poszerzono ją o kartograficzną prezentację rudymentarnych kwestii socjografii kościelnej; uwzględniono również sieć klasztorów i domów zakonnych. - Atlas wnosi znaczący wkład do ogólniejszego obrazu historycznej Lubelszczyzny, m.in. przez pełne odtworzenie stosunków osadniczych w 1870 r. i na obszarze archidiecezji w 2010 r. Może być podstawą i koniecznym punktem wyjścia dla różnego rodzaju narracji, w których mapa stanowi istotne narzędzie badawcze bądź ilustracyjne. Publikacja zawiera 119 map i 19 wykresów. Szczególnie ważną rolę pełni rozbudowany indeks, który oddaje złożoną, zmieniającą się strukturę historyczno-geograficzną Kościoła lubelskiego. Tak pomyślane studium kartograficzne jest pierwszym tego rodzaju opracowaniem przestrzeni diecezji Kościoła katolickiego w nauce polskiej. Jest owocem pracy zespołu badaczy, historyków i kartografów z Ośrodka Badań nad Geografią Historyczną Kościoła w Polsce KUL - mówią twórcy.
Publikację, która ma za zadanie ukazać strukturę parafialną Lubelszczyzny, wsparł abp Stanisław Budzik. „Zespołowi redakcyjnemu, pracującemu pod kierunkiem prof. H. Gapskiego, należy się wdzięczność i uznanie za profesjonalną i benedyktyńską wręcz pracę, stanowiącą ważny przyczynek do dziejów Kościoła na ziemi lubelskiej. Z pożytkiem przeczyta tę publikację nie tylko wytrawny znawca dziejów Kościoła katolickiego na Lubelszczyźnie, ale także zwyczajny czytelnik, który znajdzie w niej zarówno konkretne wiadomości na temat swojej parafii czy miejscowości, jak i ogólne spojrzenie na dzieje diecezji na podstawie poglądowych wykresów, statystyk i map” - napisał Ksiądz Arcybiskup.
Nowe dzieło prof. Grzegorza Kucharczyka, ukazujące się nakładem wydawnictwa Biały Kruk, demaskuje fałszywe hasła, utopijne założenia i okrucieństwo wszystkich rewolucji – od protestanckiej i francuskiej, przez bolszewicką, nazistowską i lata 60. XX wieku, aż po współczesność, kiedy prowadzona jest kolejna rewolucja światopoglądowa.
Profesor Grzegorz Kucharczyk w książce Odsiecz z nieba... obnaża kulisy każdej rewolucji: ich brutalność, bezwzględność i bezbożność. Zawsze okazują się one krwawą metodą zdobywania i utrzymywania władzy, a nie drogą do obiecywanych przez przywódców wiecznego pokoju, dostatku i szczęśliwości. Jedną z głównych postaci demaskujących rewolucje wszelkiej maści był kard. Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia. Choć mało kto o tym wie, już pod koniec II RP unaoczniał on ich fałsz. Na własnej skórze doznał „zbawiennego” działania rewolucji nazistowskiej i komunistycznej. Szczególne zagrożenie widział w ateizacji. W latach 60. XX wieku napisał: „Program laicyzacji przynosi najbardziej opłakane skutki w dziedzinie moralności społecznej, rodzinnej i osobistej. Różnymi bowiem drogami upowszechnia się w społeczeństwie, zwłaszcza wśród młodzieży, tzw. etykę laicką, podważa się chrześcijański system wartości, głosi względność norm moralnych. W ten sposób systematycznie podkopuje się sam fundament moralności, którym dla społeczeństwa o długiej i wypróbowanej tradycji chrześcijańskiej są zasady Ewangelii. Na miejsce tych zasad program laicyzacji nie daje żadnego mocnego fundamentu, bo bez Boga, Jego świętości, sprawiedliwości i przykazań, chwieje się każda moralność”. Po upływie ponad 60 lat słowa te nic nie straciły na swej aktualności.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
Dzień skupienia dla osób niewidomych i słabowidzących
Pod hasłem: Ave crux spes unica odbył się Wielkopostny Dzień Skupienia dla osób niewidomych i słabowidzących.
Rozpoczęła go Msza św. sprawowana przez ks. Tomasza Filinowicza, duszpasterza niesłyszących i niewidomych archidiecezji wrocławskiej. W programie znalazły się również konferencje „Zgorszenie krzyża” i „Nadzieja krzyża”, Koronka do Bożego Miłosierdzia przed Najświętszym Sakramentem, ale też integracja przy wspólnym obiedzie i kawie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
