- Niezależnie od tego, do jakich konkretnych, nieraz bardzo drobnych postanowień dojdziemy, to najbardziej liczymy na to, co się może dokonać w nas, na zmianę myślenia. Bez niej żadne praktyczne decyzje i tak nic nie osiągną – mówił abp Grzegorz Ryś.

4 marca w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi odbyło się przedostatnie spotkanie synodalne, etapu diecezjalnego, poświęcone IV części dokumentu końcowego „Synodalne wskazania duszpasterskie”. Podczas sobotniego spotkania, po wspólnej modlitwie, abp Ryś dzieląc się doświadczeniem odbudowy zaniedbanych czy obumarłych wspólnot wiary poprzez zaangażowanie młodych liderów w Kościele anglikańskim, wprowadził uczestników spotkania w tematykę synodalnych wskazań duszpasterskich. Metropolita łódzki we wstępie podkreślił, że w procesie tworzenia omawianego dokumentu najważniejsza była sprawa zmiany myślenia jako największego owocu trwającej pracy synodalnej. - Niezależnie od tego, do jakich konkretnych, nieraz bardzo drobnych postanowień dojdziemy, to najbardziej liczymy na to, co się może dokonać w nas, na zmianę myślenia. Bez niej żadne praktyczne decyzje i tak nic nie osiągną. Ta zmiana myślenia zasadniczo polega na tym, żeby uwierzyć, że ewangelizacja jest możliwa – mówił abp Grzegorz Ryś.

W kolejnej części członkowie synodu dzielili się swoimi spostrzeżeniami względem analizowanej części tekstu końcowego IV Synodu Pastoralnego Archidiecezji Łódzkiej. Głos zabrali: bp Ireneusz Pękalski, ks. Jan Wolski, ks. Piotr Kulbacki, s. Halina Koćwin, Adam Niźnikowski, ks. Bogusław Jargan. Prelegenci kierowali uwagę zebranych głównie na takie zagadnienia jak kwestia trzeźwości w kontekście rodziny i parafii, ewangelizację młodzieży, która wielokrotnie nigdy wcześniej nie miała doświadczenia Kościoła, towarzyszenie w rozeznawaniu powołania oraz wsparcie dla potrzebujących.

Po Eucharystii nastąpiło wznowienie obrad, podczas których kolejne osoby zabrały głos, formułując uwagi do wcześniej wspomnianego dokumentu. O dyspozycjach kodeksowych w zakresie instytucji synodu, zasadach językowych w kontekście języka liturgicznego, katechezie, zadaniach kobiet i wspólnocie kapłańskiej wspomniał Krzysztof Kaźmierski, Mariusz Link, ks. Zbigniew Tracz, ks. Janusz Lewandowicz, ks. Michał Jaworski, ks. Damian Czerwiński, prof. Kaja Kaźmierska, ks. Sławomir Sosnowski, ks. Paweł Bogusz i ks. Wiesław Kamiński.

– Myślę, że jeszcze jest pora na zadanie pytania: do kogo jest skierowany ten dokument? Czy do Watykanu, czy do parafii, rad parafialnych i proboszczów, którzy będą go czytali i których ma on zainspirować do nawrócenia, zmiany postawy, przemiany myślenia o parafii jako wspólnocie? Wtedy ja myślę, że to jest ważna kwestia, czy tworzymy dokument, który ma swoją tożsamość w strukturze prawnej Kościoła, bo jest to dokument synodalny czy też tworzymy dokument, mówiąc kolokwialnie, który ma być do ludzi i dla ludzi – podsumowywała prof. Kaźmierska.

Przedostatnie spotkanie synodalne podsumował abp Grzegorz Ryś. - Chcemy, żeby każda wspólnota parafialna wzięła do ręki to, co jest wypracowane przez nas i żeby każda wspólnota przeczytała, co z tego na pewno jest pilną potrzebą w naszych lokalnych kontekstach i nie tylko, żeby odpowiedzieli, co z tym trzeba zrobić, tylko w jaki sposób. Nacisk jest na to, że synody parafialne są przestrzenią, w której wypracowuje się zastosowanie synodu w życiu, bo jeśli nie w ten sposób, to zostaniemy na poziomie, że biskup coś nakazał. Mamy Kościół, który dla tysięcy powodów, także historycznych, ma obciążenie klerykalne i teraz to oznacza, że tak naprawdę bardzo wiele rzeczy w naszych kościołach się nie wydarzy, jeśli ksiądz nie będzie ich chciał. Bogu dziękować, że mamy tylu księży! To nie jest obciążenie dla Kościoła, że ma tylu księży, trzeba chwalić Boga, że ma. To oznacza też pewną wizję, jak ten Kościół funkcjonuje na co dzień – podsumował metropolita łódzki.

20 marca br., w uroczystość św. Józefa, odbędzie się kolejne spotkanie, które będzie kończyło etap diecezjalny i przenosiło prace synodalne do parafii.