2 kwietnia br. w siedzibie Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie odbyła się prezentacja listu Ojca Świętego do kapłanów na Wielki Czwartek. W spotkaniu uczestniczył o. Mirosław Ostrowski, dominikanin.
Jan Paweł II od początku swojego pontyfikatu kieruje list do kapłanów na dzień upamiętniający ustanowienie Eucharystii. W tegorocznym liście Ojciec Święty zwraca szczególną uwagę na Tajemnicę Bożego Miłosierdzia, która rodzi łaskę powołania do kapłaństwa. Papież podkreśla też wagę sakramentu pojednania.
Tajemnicy Miłosierdzia kapłan powinien najpierw doświadczyć sam. "Jako głosiciele Chrystusa - pisze Ojciec Święty - zostajemy przede wszystkim sami zaproszeni do zażyłości z Nim: nie możemy przecież dać innym tego, czego sami nie posiadamy!". Ojciec Święty nawiązuje do listu apostolskiego Novo millennio ineunte, mówiąc iż prawdziwym dziedzictwem Wielkiego Jubileuszu jest doświadczenie bliższego spotkania z Chrystusem. Papież jako jeden z aspektów tego spotkania wskazuje sakrament pojednania. Ojciec Święty jest realistą. Pomimo tego, że w ubiegłym roku przed konfesjonałami ustawiały się długie kolejki, ma świadomość, że sakrament pokuty przeżywa obecnie kryzys. Sytuacja ta jest efektem kryzysu życia, sam sakrament bowiem nigdy nie traci swojej mocy.
- Każdy kapłan powinien odkrywać tajemnicę sakramentu pojednania przez własną spowiedź - mówił o. Ostrowski. Ojciec Święty w sakramencie pojednania dopatruje się tajemnicy świętości. Głęboko przeżyty sakrament pojednania pogłębia naszą więź z Chrystusem. O. Ostrowski zwrócił uwagę, iż listy Ojca Świętego przenika szczególny wymiar - są one nie tylko katechezą, ale również osobistym świadectwem życia Papieża. W omawianym liście Ojciec Święty zwraca się do kapłanów jako do braci. "Dla Was jestem biskupem, z Wami jestem chrześcijaninem" - pisze Ojciec Święty.
Prezentacja listu w siedzibie Konferencji Episkopatu Polski nastąpiła równolegle z ogłoszeniem listu Ojca Świętego przez Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej.

I. Ś.

"Wielki Czwartek - dzień w szczególny sposób poświęcony naszemu powołaniu - skłania nas przede wszystkim do refleksji nad naszym ´byciem´, a zwłaszcza nad naszym dążeniem do świętości. To ona bowiem jest źródłem apostolskiej energii.
Kiedy patrzymy na Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy, gdy staje się On ´ chlebem łamanym´ dla nas i w postawie pokornego sługi pochyla się do stóp Apostołów, czyż możemy nie doznawać razem z Piotrem tego samego uczucia niegodności w obliczu ogromu otrzymanego daru? ´Nigdy mi nie będziesz nóg umywał´ (J 13, 8). Piotr niesłusznie odrzucił gest Chrystusa, słusznie jednak czuł się go niegodny. Ważne jest, abyśmy odczuli w tym dniu, który w szczególny sposób jest dniem miłości, że łaska kapłaństwa jest przeobfitym darem miłosierdzia (...).
Odkryjmy zatem na nowo nasze powołanie jako ´tajemnicę miłosierdzia´. W Ewangelii czytamy, że właśnie w takiej duchowej postawie Piotr przyjął swe szczególne posłannictwo. Jego doświadczenie jest wzorcem dla wszystkich, którzy wraz z różnymi stopniami sakramentu święceń otrzymali też zadanie apostolskie".

Z listu Ojca Świętego Jana Pawła II do Kapłanów na Wielki Czwartek 2001 r.