Wigilia Paschalna, Wielka Sobota. 30 marca
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły wonności, żeby pójść namaścić Jezusa. Wczesnym rankiem, w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy słońce wzeszło. A mówiły między sobą: «Kto nam odsunie kamień od wejścia do grobu?» Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca, siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się przestraszyły. Lecz on rzekł do nich: «Nie bójcie się. Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli. Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: „Idzie przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział”». One wyszły i uciekły od grobu; ogarnęło je bowiem zdumienie i przestrach. Nikomu też nic nie oznajmiły, bo się bały.
Reklama
Dziś wspominamy całą historię zbawienia, wszystkie wydarzenia i okazje, kiedy Bóg wyzwolił i zbawił swój wybrany lud. Bóg zawsze troszczy się o swój lud, chociaż bardzo często ludzie byli niewdzięczni i niedbali. Jedną z rzeczy, których dokonał Bóg, było zmartwychwstanie Jezusa. Po tak wielkim bólu i cierpieniu przychodzi zwycięstwo. Jezus przeszedł przez całe cierpienie tylko dlatego, że kocha każde ze swoich stworzeń. Miłość jest także tym, co zachęca Go do wytrwania nawet po śmierci – do zmartwychwstania. Z miłości do nas cierpiał, z miłości do nas zmartwychwstał – otworzył nam bramy nieba. Wtedy pojawił się i pozostał ze swoimi uczniami. Dzisiaj też pozostaje ze swoimi uczniami, z nami, każdego dnia naszego życia.
D.L.
ROZWAŻANIA NA ROK 2024 DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "ŻYĆ EWANGELIĄ". DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!