Mija już 20 lat służby Caritas Diecezji Sandomierskiej. Każdego dnia jesteśmy blisko ludzi najbardziej potrzebujących, pokrzywdzonych przez los. Codziennie stawiamy czoło wielu troskom, życiowym kłopotom i kryzysom. Każdego dnia widzimy nie tylko powiększające się rzesze potrzebujących pomocy, ale także wielu darczyńców, którzy z potrzeby serca pragną służyć innym. Codzienna służba bliźniemu jest okazją, aby w drugim człowieku spotkać Boga.
Błogosławiony Jan Paweł II nauczał: „Potrzebna jest dziś nowa «wyobraźnia miłosierdzia», której przejawem będzie nie tyle i nie tylko skuteczność pomocy, ale zdolność bycia bliźnim dla cierpiącego człowieka, solidaryzowania się z nim, tak aby gest pomocy nie był odczuwany jako poniżająca jałmużna, ale jako świadectwo braterskiej wspólnoty dóbr”.
Kształtowanie „nowej wyobraźni miłosierdzia”, to ciągłe uwrażliwianie się na potrzeby materialne i duchowe naszych bliźnich, zarówno najbliższych nam, jak i dalszych i bardzo dalekich.
Dwudziestoletnią historię naszej Caritas tworzą przede wszystkim ludzie, zarówno ci, którzy przez te lata potrzebowali pomocy, jak i ci, którzy tę pomoc nieśli lub w rozmaity sposób ją organizowali.
Inspiracją dzieł miłosierdzia była, jest i będzie miłość. To ona pozwala ludziom pokonywać strach, lenistwo i obojętność, to ona wyzwala w ludziach siłę, która każe im stawać w obronie słabszych. Miłość daje ludziom słabym siłę do czynienia rzeczy wielkich.
Dwudziestoletnia służba sandomierskiej Caritas zapisana jest trudem, bólem, czasem beznadzieją, utratą dorobku całego życia, a jednocześnie cichym szeptem wdzięczności tych, którzy przez dobroczynną miłość odzyskali nadzieję i dostali szansę na godne życie.
Świadczenie pomocy nie byłoby możliwe, gdyby nie liczne dary wielu ludzi i instytucji. Każdy dar serca, jaki ludzie dobrej woli powierzają Caritas, przekłada się na ogrom pracy i dzieł, które ona prowadzi. Swoimi działaniami obejmuje potrzebujących od samotnych matek, poprzez rodziny z problemami, dzieci zaniedbane i z ubogich domów, osoby niepełnosprawne, chore, starsze aż po nieuleczalnie chorych, którzy potrzebują opieki, leków, sprzętu rehabilitacyjnego. Domy samotnej matki, centra interwencji kryzysowej, domy dla bezdomnych, świetlice socjoterapeutyczne i parafialne zespoły Caritas udzielają pomocy tysiącom kobiet, dzieci i mężczyzn.
Caritas Diecezji Sandomierskiej pragnie złożyć gorące podziękowanie wszystkim ludziom dobrej woli za życzliwość, modlitwę, wsparcie duchowe i materialne. W ciągu swej dwudziestoletniej historii doświadczyliśmy licznych dowodów wsparcia i pomocy, zwłaszcza dla poszkodowanych podczas kataklizmów i klęsk żywiołowych na świecie (np. trzęsienia ziemi) oraz w kraju, a zwłaszcza w czasie powodzi w latach 1997, 2001 i dwukrotnie w 2010 r. Ten trudny dla nas wszystkich czas pokazał, że mimo licznych przeciwności losu zostaliśmy hojnie obdarowani, za co wyrażamy gorące podziękowania w imieniu wszystkich, którzy z tej pomocy skorzystali, zwłaszcza dzieci i młodzież.
Naszą wdzięczność kierujemy zarówno do osób prywatnych, wolontariuszy działających w Szkolnych Kołach i Parafialnych Zespołach Caritas, przedstawicieli firm i zakładów pracy, a także przedstawicieli władz samorządowych na szczeblu lokalnym, wojewódzkim i rządowym. Świadomość istnienia tysięcy gorących serc pozwala nam przezwyciężać przeciwności i spieszyć z pomocą potrzebującym.
Dziękując za gorące serca i gotowość niesienia pomocy potrzebującym, zapewniamy o stałej modlitwie w intencji wszystkich Darczyńców, a także ludzi samotnych, ubogich i potrzebujących rozmaitych form wsparcia.