Drodzy Pracownicy Środków Społecznego Przekazu oraz Osoby zaangażowane w posługiwanie mediów katolickich!
Z racji Światowego Dnia Środków Społecznego Przekazu, przypadającego na 16 września, obejmujemy modlitwą wszystkich pracowników mediów, zwłaszcza katolickich. Należy, mając na uwadze misję chrześcijańskich osób związanych z przekazywaniem treści i obrazów, przypomnieć sobie o tym, co z takim zaangażowaniem czyni Ojciec Święty Benedykt XVI, że doświadczenie „widzialności Boga i Jego dotykalności w świecie” (Przemówienie, 7 lutego 2008 r.) jest możliwe wówczas, gdy sami pozwalamy się kształtować Słowu Boga. To Jezus Chrystus uczy nas właściwego rozumienia i odpowiedzialności za słowo, które od nas wychodzi. Wsłuchując się w to, co On nam mówi i w jaki sposób to czyni, mamy stałe odniesienie do fundamentu wszelkiego słowa, jakim jest miłość.
Życzę pracownikom wszelkich mediów, związanych z szeroko rozumianą posługą słowa, aby zawsze to, co przekazują innym, obok swego zawodowego profesjonalizmu, głęboko „zanurzali” w mądrości i miłości Boga. Niech ludzkie czyny i postawy, jakie wynikają ze słów usłyszanych i wypowiadanych, znajdują zawsze swój fundament w Bożym słowie zawartym w Piśmie Świętym.
Oczekiwaniem wszystkich odbiorców posługiwania dziennikarzy, szczególnie tych chrześcijańskich, jest to, by pracownicy mediów, jako słudzy ludzkiej prawdy, starali się być wierni Odwiecznej Prawdzie, samemu Bogu. W spojrzeniu katolickim, niech myśl św. Pawła z jego 1 Listu do Koryntian będzie przesłaniem i życzeniem dla wszystkich osób realizujących swoje zaangażowanie w obszarze środków społecznego przekazu. Nie jesteście powołani po to, aby głosić samych siebie, ani też prywatne czy jakieś grupowe opinie, ale wam trzeba rozgłaszać i ukazywać mądrość Boga, która często wydaje się głupstwem w oczach tego świata (por. 1 Kor, 1, 23-25).
Z darem modlitwy i błogosławieństwem
27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero
w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe
święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się
w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą
załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie.
Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”,
a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników
misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna
zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie
Ewangelii ubogim.
W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi
i chorymi w szpitalach i przytułkach.
Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku
1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla
Jana II Kazimierza.
W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym
w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
Papież Franciszek, składający wizytę w Belgii, w pierwszym przemówieniu wygłoszonym w tym kraju nawiązał w piątek do nadużyć wobec nieletnich w Kościele. Podkreślił, że to "hańba" i że trzeba tę "plagę" zwalczać ze zdecydowaniem.
"Kościół powinien się wstydzić i prosić o przebaczenie" - oświadczył papież.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
