Reklama

Wiara

Codzienne rozważania do Ewangelii

Co zrobić, by Słowo Boże wydało we mnie i przeze mnie plon?

Rozważania do Ewangelii Mk 4, 1-20.

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Ks. Paweł Kłys

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Środa, 24 stycznia. Wspomnienie św. Franciszka Salezego, biskupa i doktora Kościoła

• 2 Sm 7, 4-17 • Ps 89 (88) • Mk 4, 1-20

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Jezus znowu zaczął nauczać nad jeziorem i bardzo wielki tłum ludzi zebrał się przy Nim. Dlatego wszedł do łodzi i usiadł w niej na jeziorze, a cały lud stał na brzegu jeziora. Uczył ich wiele w przypowieściach i mówił im w swojej nauce: «Słuchajcie: Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedno padło na drogę; i przyleciały ptaki, i wydziobały je. Inne padło na miejsce skaliste, gdzie nie miało wiele ziemi, i wnet wzeszło, bo gleba nie była głęboka. Lecz po wschodzie słońca przypaliło się i nie mając korzenia, uschło. Inne znów padło między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je, tak że nie wydało owocu. Inne w końcu padły na ziemię żyzną, wzeszły, wyrosły i wydały plon: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny». I dodał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha ». A gdy był sam, pytali Go ci, którzy przy Nim byli, razem z Dwunastoma, o przypowieści. On im odrzekł: «Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami, wszystko dzieje się w przypowieściach, aby patrzyli oczami, a nie widzieli, słuchali uszami, a nie rozumieli, żeby się nie nawrócili i nie była im wydana tajemnica». I mówił im: «Nie rozumiecie tej przypowieści? Jakże zrozumiecie inne przypowieści? Siewca sieje słowo. A oto są ci posiani na drodze: u nich sieje się słowo, a skoro je usłyszą, zaraz przychodzi szatan i porywa słowo zasiane w nich. Podobnie na miejscach skalistych posiani są ci, którzy, gdy usłyszą słowo, natychmiast przyjmują je z radością; lecz nie mają w sobie korzenia i są niestali. Gdy potem przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamują. Są inni, którzy są zasiani między ciernie: to są ci, którzy słuchają wprawdzie słowa, lecz troski tego świata, ułuda bogactwa i inne żądze wciskają się i zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. W końcu na ziemię żyzną zostali posiani ci, którzy słuchają słowa, przyjmują je i wydają owoc: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny».

Reklama

Jako najbliższa rodzina Jezusa, z jednej strony możemy poczuć, że Jezus, siewca Słowa, przyszedł do nas siać Słowo. Z drugiej strony zaś możemy poczuć, że możemy razem z Nim dalej siać zasłyszane słowo, aby uczestniczyć w zasiewie, by potem zbierać plony z Chrystusem dla Boga, dla nieba, dla zbawienia. W dzisiejszym fragmencie szatan porównany jest do ptaków, które porywają ziarno, aby zapełnić własny żołądek, zaspokoić głód, aby ziarno nie mogło spełnić swego zadania, którym jest wydanie plonu. Z niego miała wyrosnąć roślina, której kłosy zawierałyby wiele ziaren. Jezus zwraca w ten sposób uwagę, że nawet Słowo Boże może być przetrawione przez szatana dla jego własnych celów. Tak też nieraz dzieje się dzisiaj. Niektórzy, słysząc Słowo Boże, przekręcają je, nie rozumiejąc, co Bóg chce przez nie powiedzieć. Wykorzystują Słowo w sposób przeciwny zamiarom Boga. Np. choćby zrozumienie niektórych przypowieści o Miłosierdziu Bożym jest przyjęte przez niektórych opacznie, jakby chcieli powiedzieć: „Róbcie, co chcecie, a i tak Bóg was kocha i będziecie zbawieni”. Nic bardziej mylnego. Chociaż bez wątpienia Bóg nas kocha, ale mówi jednocześnie: „Nawracajcie się”... Niestety, jakże wielu jest takich, o których przysłowie mówi „słomiany zapał”. Wiele zapału, dobrych postanowień, ale wkrótce o wszystkim zapominają i wracają do dawnych, niejednokrotnie złych przyzwyczajeń. Są i tacy jak ów młodzieniec z Ewangelii, który przyszedł do Jezusa po radę, a gdy usłyszał, że ma sprzedać wszystko, co ma, i rozdać ubogim, a potem pójść za Jezusem, bardzo się zasmucił i odszedł. Bo, jak mówi Ewangelia, był bogaty, więc zbyt trudno było mu rozstać się z bogactwami na rzecz pójścia za Jezusem – trudną drogą ubóstwa. Na szczęście „na ziemię żyzną zostali posiani ci, którzy słuchają słowa, przyjmują je i wydają owoc: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny”. Do której grupy z przypowieści mogę zaliczyć siebie? Co zrobić, aby było lepiej, by Słowo Boże wydało we mnie i przeze mnie plon – najlepiej ten stokrotny?

A.S.

ROZWAŻANIA NA ROK 2024 DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "ŻYĆ EWANGELIĄ". DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

2023-12-27 12:54

Ocena: +34 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Słowo Jezusa i Jego przykazania są miłością

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Adobe Stock

Rozważania do Ewangelii J 15, 9-11.

Czwartek, 2 maja. Wspomnienie św. Atanazego, biskupa i doktora Kościoła
CZYTAJ DALEJ

Ofiarowanie – posłuszeństwo prawu

Niedziela Ogólnopolska 5/2015, str. 30

[ TEMATY ]

Ofiarowanie Pańskie

Kościół św. Józefa w Krzeszowie – Michael Willmann /Graziako

"Ofiarowanie Jezusa w świątyni”

Ofiarowanie Jezusa w świątyni”

Obchody Ofiarowania Pańskiego pokazują, że Rodzina Święta była głęboko zakorzeniona w tradycji żydowskiej. Choć z chwilą przyjścia na świat Jezusa Chrystusa mówimy o początkach chrześcijaństwa, ortodoksyjny judaizm był źródłem, z którego późniejsi wyznawcy Jezusa czerpali pełnymi garściami

Kobieta izraelska, po urodzeniu dziecka, musiała się poddać oczyszczeniu. Biblijny opis pierwszych dni Jezusa nawiązuje zatem do przepisów Prawa Mojżeszowego. W Ewangelii według św. Łukasza jest mowa o obrzezaniu, które dokonało się 8. dnia po narodzeniu. Zaś 40. dnia miało miejsce tzw. oczyszczenie, które wiązało się z przyniesieniem do świątyni małego dziecka. W przypadku zaś dziecka pierworodnego, jak o tym decydowało prawo, trzeba było je poświęcić Bogu, co w życiu Świętej Rodziny miało miejsce przy okazji Ofiarowania. Według Prawa, należało wówczas ofiarować baranka i gołębia lub baranka i synogarlicę. Ubodzy mogli składać jako ofiarę dwa gołębie lub dwie synogarlice. Odnotowanie przez Ewangelistę czynności rytualnych ma na celu wskazanie, że misja Jezusa wyrasta na gruncie posłuszeństwa jego rodziców Prawu.
CZYTAJ DALEJ

Święto Ofiarowania Pańskiego i 13. rocznica ingresu metropolity częstochowskiego

2025-02-02 22:48

[ TEMATY ]

Częstochowa

święto Ofiarowania Pańskiego

Karol Porwich / Niedziela

"Nasza odważna wiara w Boga okazuje się być potrzebna jak nigdy dotąd, aby Chrystus mógł się ukazać poprzez nas samych, jako dar zbawienia dla świata" - powiedział 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego i Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, metropolita częstochowski, abp. Wacław Depo, który przewodniczył Mszy św. w archikatedrze Świętej Rodziny w Częstochowie.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję