Rozważanie na niedzielę: Lekcje religii i pociski losu
Jak wpływa wychowanie religijne, w tym lekcje religii, na życie dorosłe? Dlaczego niektórzy rodzice, po chrzcie swoich dzieci, zapominają o dalszym rozwijaniu ich wiary? Co sprawia, że rodzice czasem decydują się na wycofanie dzieci z lekcji religii po Pierwszej Komunii Świętej?
Dzisiejsza podróż przez różne życiowe historie ukaże, jak wiara może stanowić kotwicę w burzach życia. Omówimy, jak lekcje religii i wydarzenia z dzieciństwa kształtują dorosłe życie, a także posłuchamy inspirującej historii nawrócenia w późnym wieku, którego podstawą była prosta lekcja religii.
Przytoczę dzisiaj przykład pilota, który przekraczając barierę prędkości dźwięku, został zestrzelony przez własny wystrzelony pocisk. Ten tragiczny wypadek stanowi potężną metaforę nieprzewidzianych skutków działań ludzkich. Człowiek sam może stać się ofiarą swoich własnych decyzji i wyborów. Decyzje podjęte w młodości, takie jak rezygnacja z edukacji religijnej, mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w późniejszym życiu. Podobnie jak pilot nie przewidział, że dosięgnie go jego własny pocisk, ludzie często nie zdają sobie sprawy z długoterminowych efektów rezygnacji z pewnych wartości czy nauk w młodości.
Osoby, które w życiu polegają wyłącznie na sobie, mogą w trudnych lub wydających się beznadziejnych sytuacjach zostać samotne. Tymczasem ci, którzy kierują się wiarą, w podobnych okolicznościach zawsze znajdą jeszcze jedną możliwość odmówienia różańca, jeszcze jedną modlitwę, jeszcze kolejną okazję do spowiedzi. Siła osób wierzących i ich nadzieja pochodzą z zewnątrz – od Boga, a nie tylko od nich samych. Dlatego wiara jest bezcennym skarbem i powodem do głębokiej wdzięczności.
Spis:
00:00 - Jak to jest, że wiara przestaje być ważna?
Igrzyska olimpijskie w Paryżu, zdaniem wielu osób, rozpoczęły się niestety od bolesnej kpiny z tego, co dla chrześcijan najświętsze.
Jednak to nie koniec historii. Usłyszysz, jak polski siatkarz Wilfredo Leon, dedykując swój srebrny medal Bogu, przypomina nam, że prawdziwa gwiazda tych igrzysk świeciła z góry. Odkryjesz, jak młoda brazylijska skateboardzistka, zdobywając brąz, użyła języka migowego, by wyznać swoją wiarę w Chrystusa. Poznasz też genezę słynnego olimpijskiego hasła Citius-Altius-Fortius szybciej, wyżej, silniej – które, jak się okazuje, ma swoje korzenie w katolickiej szkole pod Paryżem. A to tylko początek inspirujących historii, które pokazują, że nawet w trudnych czasach można wyrażać swoje przekonania i wiarę. Jak my sami możemy wziąć z tego przykład? Posłuchaj, jak te niezwykłe osoby wykorzystały każdą sposobną chwilę, by głosić prawdę, i zastanów się, jak Ty możesz zrobić to samo w swoim życiu.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Gdy Mojżesz pasł owce swego teścia imieniem Jetro, kapłana Madianitów, zaprowadził owce w głąb pustyni i doszedł do Góry Bożej Horeb. Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. Mojżesz widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego. Wtedy Mojżesz powiedział do siebie: «Podejdę, żeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew się nie spala?» Gdy zaś Pan ujrzał, że podchodzi, by się przyjrzeć, zawołał Bóg do niego ze środka krzewu: «Mojżeszu, Mojżeszu!» On zaś odpowiedział: «Oto jestem». Rzekł mu Bóg: «Nie zbliżaj się tu! Zdejmij sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą». Powiedział jeszcze Pan: «Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba». Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga. Pan mówił: «Dosyć napatrzyłem się na udrękę ludu mego w Egipcie i nasłuchałem się narzekań jego na ciemięzców, znam więc jego uciemiężenie. Zstąpiłem, aby go wyrwać z rąk Egiptu i wyprowadzić z tej ziemi do ziemi żyznej i przestronnej, do ziemi, która opływa w mleko i miód». Mojżesz zaś rzekł Bogu: «Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mnie do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, cóż im mam powiedzieć?» Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «Jestem, który jestem». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: Jestem posłał mnie do was». Mówił dalej Bóg do Mojżesza: «Tak powiesz Izraelitom: Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia».
- Cieszę się, że Skauci Europy to osoby, które inwestują w siebie nawzajem. Tworzycie piękną grupę i jesteście ludźmi, którym zależy na innych - mówił bp Piotr Kleszcz do Skautów Europy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
