Piątek, 22 grudnia
• 1 Sm 1, 24-28 • 1 Sm 2, 1-8 • Łk 1, 46-56
Pomóż w rozwoju naszego portalu
W owym czasie Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy, oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, święte jest imię Jego. A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenia nad tymi, co się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwa na wieki». Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
Reklama
Bóg jest wierny swoim obietnicom. Jest to doświadczenie Maryi, która – pomimo lęku o przyszłość i niezrozumienia jeszcze w pełni Bożego planu – doświadcza radości, bo powiedziała „tak” temu planowi dla jej życia, bo zaufała mimo pytaniom, wątpliwościom. Maryja zna pisma, rozważa Słowo zawarte u proroków i wierzy, że Bóg jest dobry zawsze, że chce szczęścia dla swoich dzieci i że zawsze spełnia swoje obietnice. Jakie są obietnice Boże dla mnie? W jaki sposób doświadczyłem już ich wypełnienia w moim życiu? Za co dziś chcę uwielbić Boga?
D.S.
ROZWAŻANIA NA ROK 2024 JUŻ DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "ŻYĆ EWANGELIĄ". DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!
