Przewodniczący Parlamentarnego Zespołu na Rzecz Życia i Rodziny oraz wiceminister rozwoju i technologii Piotr Uściński wydał stanowisko, w którym przestrzega przed zagrożeniami dla życia dzieci przed narodzeniem. Wyraził zaniepokojenie przekazami mówiącymi o tym, że wytyczne przygotowane przez działający pod auspicjami Ministerstwa Zdrowia zespół ds. aborcji, miałyby włączyć „zdrowie psychiczne kobiety” jako jedną z przesłanek umożliwiających zabijanie dzieci poczętych.

„Parlamentarny Zespół na Rzecz Życia i Rodziny z niepokojem oczekuje zakończenia prac powołanego w czerwcu br. Przez Ministra Zdrowia Zespołu ds. opracowywania wytycznych dla podmiotów leczniczych w zakresie procedur związanych z zakończeniem ciąży” - czytamy w dokumencie podpisanym przez przewodniczącego Parlamentarnego Zespołu na rzecz Życia i Rodziny, wiceministra Piotra Uścińskiego.

Wiceminister Uściński przypomniał, że „negatywne stanowiska w sprawie uwzględniania zdrowia psychicznego przy decyzji o aborcji” wydały m.in.: Zespół Ekspertów ds. Bioetyki Konferencji Episkopatu Polski, Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka oraz Katolickie Stowarzyszenie Lekarzy Polskich. - Byłoby to sprzeczne z Konstytucją RP i stanowiłoby to de facto próbę wprowadzenia aborcji na życzenie – podkreśla Uściński.

Treść dokumentu:

Stanowisko Parlamentarnego Zespołu na rzecz Życia i Rodziny

22 października minęły 3 lata od wydania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, które zapewnia realizację konstytucyjnej ochrony życia oraz godności chorych i niepełnosprawnych dzieci przed ich urodzeniem.

W związku z ww. orzeczeniem Trybunału, w stanowisku z 29 października 2020 r. Parlamentarny Zespół na rzecz Życia i Rodziny wskazał na konieczność implementacji konkretnych rozwiązań z zakresu m.in. wsparcia matek w trudnych ciążach, szerokiej dostępności hospicjów perinatalnych, rozszerzenia dostępności różnych form pomocy okołoporodowej, a także zwiększenia zaangażowania państwa w zakresie wsparcia rodzin wychowujących niepełnosprawne dzieci oraz stworzenia możliwości pogodzenia pracy zawodowej z opieką nad nimi. Postulaty te powtarzaliśmy także w późniejszych stanowiskach Zespołu.

Także Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu wyroku zwrócił uwagę na art. 71 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej, który przyznaje matce „przed i po urodzeniu dziecka” „prawo do szczególnej pomocy władz publicznych”. Uprawnienie to łączy się z wyrażoną w art. 18 ustawy zasadniczej ochroną macierzyństwa. Jak już wcześniej stwierdzili sędziowie polskiego sądu konstytucyjnego to na ustawodawcy ciąży obowiązek konkretyzacji tego prawa, ale pomoc dla matki „aby mogła spełnić swoją rolę, nie może być iluzoryczna – ustawa musi zagwarantować jej realny wymiar” (wyrok TK z 13 kwietnia 2011 r., sygn. SK 33/09). Trybunał wskazał na potrzebę przeanalizowania, czy obowiązujące rozwiązania prawne w tym zakresie są wystarczające. Zauważono, że „ustawodawca nie może przenosić ciężaru związanego z wychowaniem dziecka ciężko i nieodwracalnie upośledzonego albo nieuleczalnie chorego jedynie na matkę, ponieważ w głównej mierze to na władzy publicznej oraz na całym społeczeństwie ciąży obowiązek dbania o osoby znajdujące się w najtrudniejszych sytuacjach”.

Parlamentarny zespół na rzecz Życia i Rodziny niezmiennie stoi na stanowisku, że konieczne są zmiany legislacyjne realizujące wskazania zawarte w uzasadnieniu do wspomnianego wyroku TK. Doceniając zaangażowanie Rady Ministrów w realizację wielu programów kierowanych do rodzin, w szczególności ustawy „za życiem” zauważamy, że konieczne jest zwiększenie zaangażowania państwa w opiekę nad dziećmi chorymi i niepełnosprawnymi oraz ich rodzinami gwarantowanego artykułem 69 Konstytucji. Konkretne propozycje przedstawialiśmy już we wspomnianych powyżej stanowiskach naszego Zespołu, były także przygotowywane w Ministerstwie Rodziny i Polityki Społecznej. Konieczność takich działań wynika nie tylko z wyroku TK, ale także jest wielką potrzebą, której realizacji oczekuje znaczna część społeczeństwa.

Parlamentarny Zespół na rzecz Życia i Rodziny z niepokojem oczekuje zakończenia prac powołanego w czerwcu br. przez Ministra Zdrowia Zespołu ds. opracowywania wytycznych dla podmiotów leczniczych w zakresie procedur związanych z zakończeniem ciąży. Niedopuszczalne jest jakiekolwiek ograniczanie zakresu konstytucyjnych praw i wolności poprzez akty normatywne rangi podustawowej, a tym bardziej poprzez jakiekolwiek działania zespołów eksperckich. Zgodnie z artykułem 31 ust. 3 Konstytucji RP ograniczenia tego rodzaju mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko w określonych w tym przepisie sytuacjach. Ponadto ograniczenia te „nie mogą naruszać istoty wolności i praw”. Ciąża zagrażająca zdrowiu bądź życiu kobiety – to przesłanka, na podstawie której można dokonać zgodnie z ustawą zabiegu zakończenia ciąży. Według doniesień medialnych i zapowiedzi niektórych polityków wytyczne zespołu miałyby włączyć do tej przesłanki także zdrowie psychiczne kobiety, a także inne pozakonstytucyjne i pozaustawowe wskazania. Negatywne stanowiska w sprawie uwzględniania zdrowia psychicznego przy decyzji o aborcji wydały: Zespół Ekspertów ds. Bioetyki Konferencji Episkopatu Polski, Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka oraz Katolickie Stowarzyszenie Lekarzy Polskich. ,,Z praktyki psychiatrycznej wynika, że ważna decyzja o pozbawieniu życia nienarodzonego dziecka może skutkować, w odniesieniu do zdrowia matki, wyłącznie negatywnie i jej następstwa mogą towarzyszyć matce nawet do końca jej życia w postaci Zespołu Przewlekłego Stresu Pourazowego – PTSD z jego bardzo poważnymi skutkami negatywnymi. Może to tylko pogorszyć stan psychiczny kobiety, która już miała zdiagnozowane zaburzenia o tle psychicznym w ciąży. Ten stan jest niezwykle trudny w leczeniu – czytamy w Stanowisku Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich wydanym 27 września 2023 r. Podkreśla się, że ,,należy zdecydowanie szukać uznanych metod terapeutycznych w postaci farmakoterapii psychiatrycznej, psychoterapii czy psychoedukacji”.

Byłoby to sprzeczne z Konstytucją RP i stanowiłoby to de facto próbę wprowadzenia aborcji na życzenie. Zwracamy uwagę na konstytucyjną powinność afirmacji życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmiercii wzmocnienia dobrego wizerunku rodziny w przestrzeni publicznej.

Po wyborach parlamentarnych prawna ochrona życia w Polsce może być zagrożona. Niektórzy posłowie w trakcie kampanii wyborczej postulowali możliwość nieograniczonego zabijania nienarodzonych dzieci do 12. tygodnia życia. To jawna zapowiedź łamania Konstytucji RP. Parlamentarny Zespół na rzecz Życia i Rodziny apeluje o wycofanie się z tego typu postulatów, wzywamy parlamentarzystów do przestrzegania Konstytucji RP, w szczególności w zakresie poszanowania przyrodzonej godności i prawa do życia każdego człowieka.

Oddając hołd zmarłej w nocy z 24 na 25 października ś.p. dr Wandzie Półtawskiej, lekarce, więźniarce niemieckiego obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, niezłomnej obrończyni życia, mamy nadzieję, że będzie Ona dla wszystkich wzorem i inspiracją do stawania zawsze po stronie najsłabszych.