Środa, 13 września. Św. Jana Chryzostoma, biskupa i doktora Kościoła, wsp. obow.

• Kol 3, 1-11 • Ps 145(144), 2-3.10-11.12-13 • Łk 6, 20-26

W owym czasie Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: «Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy was zelżą i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom».

Im więcej człowiek posiada dóbr materialnych na tym świecie, tym mniej stara się o życie wieczne. Troska o dobrobyt prowadzi do zaniedbywania troski o zbawienie. Człowiek, im więcej posiada na tym świecie, tym bardziej zapuszcza korzenie w tym, co światowe. Trudności, niepowodzenia, ubóstwo, choroba prowadzą nas do nawiązania głębszej relacji z Panem Bogiem. Stare przysłowie mówi, że jak trwoga, to do Boga. Człowiek bogaty często zapomina, kto jest dawcą wszelkiego dobra, często zamyka się na Boga, na drugiego człowieka. Doświadczenie biedy prowadzi do zdania się na Pana Boga, zaufania, powierzenia siebie, swojej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości miłosiernemu Panu. Czy zawsze dziękuję Panu Bogu za to, co posiadam? Czy ufam, że Pan Bóg pragnie mojego szczęścia?

K.S.

WSZYSTKIE ROZWAŻANIA DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "Żyć Ewangelią" DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!