Reklama

Najlepszy tomik poetycki Lubelszczyzny

„Po latach”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Maria Przybylska - recytatorka i poetka, przez wiele sezonów aktorka Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie, od 1990 r. autorka zbiorków poetyckich: „Ani jednej gwiazdy”, „Ten śpiew”, „Krótkie chwile”, „Wiersze”, „Polne światło”, „Tropy”, „Karawana ze Wschodu”, „Jak Cię szukać?”, „Podpłomyki”, „Czwarta generalna” - otrzymała I nagrodę w XVI Konkursie Poetyckim im. Anny Kamieńskiej za tomik „Po latach. Wybór wierszy” (Lublin, Norbertinum 2009), będący przeglądem jej dorobku.

5 listopada 2010 r. w Sali Kawiarnianej Krasnostawskiego Domu Kultury odbyło się rozstrzygnięcie XVI edycji konkursu, którego celem jest wyróżnienie, wspieranie i docenienie dorobku poetyckiego twórców i wydawnictw Lubelszczyzny. Jury w składzie: dr Magdalena Rabizo-Birek - przewodnicząca, prof. dr hab. Zenon Ożóg i dr Jan Wolski - na co dzień pracownicy naukowi Zakładu Literatury Polskiej XX wieku Filologii Polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego oraz redaktorzy czasopisma literackiego „Fraza” po zapoznaniu się z tekstami nadesłanymi przez dziesięciu autorów jednogłośnie uznało Marię Przybylską za laureatkę 2009 r. Przyznano także trzy wyróżnienia za tomiki: „Spod stopy kamyk” - Jadwigi Demczuk, „Bliżej skóry” - Piotra Linka i „Jak anioł ulotna” - ks. Piotra Dobaka.
Jurorzy podkreślili w uzasadnieniu, że poezja Marii Przybylskiej jest mocno zakorzeniona w tradycji polskiej literatury, zwłaszcza w jej nurtach religijnym i egzystencjalnym. Zwrócili też uwagę, że w jej mądrych, operujących bogatymi i celnymi obrazami, muzycznie zorganizowanych wierszach można dostrzec liczne analogie z poezją patronki konkursu - poszukiwanie w świecie doczesnym znaków Bożej Opatrzności i widzenie ich w trudnej perspektywie śmierci, zapis duchowych i intelektualnych olśnień, zmagań, refleksji i obserwacji. Poetka nie boi się wielkich słów, bogactwa metaforyki i rytmicznej regularności. Stwierdzono jednocześnie, że wszystkie najlepsze przedstawione zbiory wierszy zostały opublikowane przez Wydawnictwo Norbertinum, co świadczy o jego wysokim poziomie i zaangażowaniu w promowanie współczesnej poezji.

(Red/Int.)

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2011-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dochodzenie w sprawie tamtej strony

2024-10-29 13:49

Niedziela Ogólnopolska 44/2024, str. 10-13

[ TEMATY ]

śmierć

Adobe Stock

Bliskie doświadczenie śmierci to niezwykły stan, którego doznać możemy niemal wyłącznie podczas śmierci klinicznej. Rzeczywistości, którą przeżyli niektórzy, nie da się do końca opisać słowami.

Obudziłam się pod białym prześcieradłem w szpitalnym prosektorium. Wiedziałam, że urodziłam żywe dziecko i znałam dokładną godzinę swojej śmierci. Po wyjściu z ciała widziałam spod sufitu zegarek na sali porodowej, kiedy stwierdzili moją śmierć. Po otrzymaniu aktu własnego zgonu porównałam godzinę mojej domniemanej śmierci zapisanej na tym dokumencie. Zgadzała się”.
CZYTAJ DALEJ

Jak będzie w czyśćcu? Fulla Horak o życiu pozagrobowym

[ TEMATY ]

czyściec

Adobe.Stock

Nieprzeliczona, nieobjęta wprost myślą jest rozmaitość tych mąk, gdyż każda wina ma swój odpowiednik w cierpieniu. Najstraszniejszą męką duszy jest tęsknota za Bogiem, którą odczuwa stale z wyjątkiem okresu, który spędza w niektórych kręgach czyśćca, gdzie niemożność zwracania się do Niego myślą – jest najokrutniejszą męką właśnie.

We wszystkich zresztą innych kręgach dusza rwie się ku górze, ku światłu, ku Bogu i cierpi z powodu niemożności zbliżenia się do Niego przez swoje nieodpokutowane jeszcze winy. Żadne pragnienie, do jakiego serce ludzkie jest zdolne, nie może się z tym równać, gdyż jest to pragnienie powrotu do swego Stwórcy i Pana wiedzącej, wyzwolonej już z ciasnoty zmysłów, nieśmiertelnej duszy. Bóg ciągnie ją ku sobie jak olbrzymi o prze-możnej, obezwładniającej sile magnes. Tęsknota za Bogiem jest więc czymś, czego dusza wyzbyć się nie może, tak jak ślepe, bezwolne opiłki metalu nie mogą przestać rwać się ku przyciągającym je biegunom. Tęsknota ta jest więc niejako tłem, na którym zarysowują się rozmaite desenie i zygzaki cierpień, udręczeń i stanów pokutującej duszy.
CZYTAJ DALEJ

Powązki: nekropolia pełna dziejów Polski i tradycja społecznego zaangażowania

2024-11-02 09:48

[ TEMATY ]

Warszawa

Dzień Zaduszny

tradycja

Powązki

Autorstwa Aw58/commons.wikimedia.org

Cmentarz Powązkowski w Warszawie to niezwykłe miejsce, gdzie historia stolicy splata się z życiorysami najwybitniejszych Polaków. Już od 50 lat trwa społeczna akcja ratowania i konserwacji zabytkowych nagrobków. Od 1 do 3 listopada na Cmentarzu Powązkowskim kwestują między innymi znani artyści, dziennikarze, politycy oraz warszawska młodzież.

Powstały w 1790 roku, jest jedną z najstarszych i najważniejszych nekropolii w Polsce, wpisaną do rejestru zabytków. Jego założycielem był król Stanisław August Poniatowski. To miejsce przyciąga wiele osób, choć nie mają tam swoich grobów rodzinnych. Chcą uczcić pamięć wybitnych Polaków.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję